مسعود حبیب پور برادر مهین (فریبا) حبیب پور و لطیف نمازدوست برادر علیرضا نمازدوست که هر دو در اردوگاه فرقه رجوی در آلبانی گرفتارند با ارسال نامه هایی به مقامات دولت آلبانی از آنها خواستند مماشات بیشتر از این با رهبران فرقه تروریستی مجاهدین را کنار گذاشته و درب اردوگاه این فرقه در آلبانی برای دیدار خانواده ها با عزیزانشان را بگشایند.
فرقه ای که هم اکنون سران و عوامل اصلی آنان در دادگاهی در تهران به خاطر دهه ها ترور و خشونت ورزی ، جاسوسی و مزدوری به بیگانگان و هزاران خلاف دیگر در حال محاکمه اند،روا نیست دولت آلبانی همچنان به حمایت از سران جنایتکار آنان بپردازد.
لازم به ذکر است که مهین حبیب پور متولد ۱۳۴۵ اهل ارومیه می باشد. خانم حبیب پور نیز مانند سایر اعضای دربند “مجاهدین خلق” فریب خورده این فرقه می باشد. ایشان در سال ۱۳۶۰ با ترفندهای فرقه رجوی از خانواده جدا شده و اکنون ۴۰ سال است که خانواده وی از او خبری ندارند.
طی این سالها خانواده حبیب پور از راه های متفاوتی به دنبال ایجاد ارتباط با ایشان بوده اند ولی متأسفانه تاکنون خبری از او بدست نیاورده اند. اکنون نیز از دولت مردان آلبانی درخواست کرده اند که خبری از مهین حبیب پور برای آنها بدهد و یا با او در کشور آلبانی ملاقات کنند.
مهین حبیب پور هم اکنون در سن ۵۸ سالگی است و سالهاست مثل بقیه اعضای گرفتار در این فرقه توسط رهبران فرقه از دیدار با خانواده اش محروم است.
در آذر ماه سال ۱۳۹۰ پدر و مادر خانم حبیب پور دو نامه به کمیته بین المللی صلیب سرخ جهانی نوشته و ارسال کردند ولی متأسفانه تلاش های صلیب سرخ بی نتیجه ماند و فرقه رجوی همچنان به گروگانگیری اعضای خود ادامه داد.
پدر مهین حبیب پور، مرحوم باقر حبیب پور علیرغم تلاش های فراوان نتوانست در زمان حیاتش دخترش را ببیند و نهایتاً هم با آرزوی دیدار جگر گوشه اش در اسفند سال ۱۳۹۷ دار فانی را وداع گفت. اکنون مادر وی خانم فاطمه عدنانی همچنان چشم به راه است تا شاید روزی بتواند فرزندش را قبل از فوتش در آغوش بکشد.
گفتنی است علیرضا نمازدوست اهل ارومیه با حدود ۵۶ سال سن هم اکنون یکی از اعضای گرفتار در اردوگاه مجاهدین در آلبانی است. وی در سال ۱۳۶۴ از کشور ترکیه توسط مجاهدین به عراق با هدف پیوستن به ارتش صدام انتقال یافت. برادر وی کریم نمازدوست که هم اکنون در سن ۶۷ سالگی است از سال ۱۳۶۰ به همراه مجاهدین در ارتش صدام حضور داشت که با پی بردن به ماهیت ضد خلقی و ضد ایرانی این گروه، در دهه هفتاد عراق را ترک و به کشور دانمارک پناهنده شد.
اکنون با گذشت ۳۹ سال از اسارت علیرضا در فرقه رجوی، نه تنها خانواده وی موفق به دیدار وی نشده اند، بلکه پدر و مادر وی نیز در حسرت دیدار فرزندشان در سالهای گذشته دار فانی را وداع گفتند.