چهار تن از اعضای پیشین سازمان مجاهدین خلق در نشستی از موضع این تشکیلات نسبت به خانواده سخن گفتند. در این برنامه گفت و شنود که با هدایت حمید آتابای انجام شد، علی اصغر زمانی، ابراهیم مرادی و محمدعلی رحیمی حضور داشتند. این افراد که از اعضای انجمن نجات آلبانی هستند از سالهای حضور در حصارهای تشکیلات مجاهدین خلق و ضدیت سران این تشکیلات با مفهوم خانواده گفتند.
حاضران در این نشست در آغاز گفتگو تاکید کردند که حضورشان در این برنامه صرفا بر اساس انتخاب شخصی و برای بازگویی واقعیت‌هایی است که در تشکیلات مجاهدین خلق لمس کرده‌اند.
ابراهیم مرادی که 17 سال از عمر خود را گرفتار مجاهدین خلق بود، اذعان کرد که برای حرف زدن درباره مجاهدین خلق هیچ اجبار، تهدید یا تشویقی در کار نبوده است و برای سخن گفتن بر اساس واقعیت نیازی به گزافه گویی نیز نیست. او سازمان را مسئول متلاشی شدن خانواده خویش می‌داند. در حالی که او در هنگام حضور در تشکیلات ده‌ها نامه به خانواده‌اش نوشت، هیچکدام از نامه‌ها به دست خانواده‌اش نرسید. او یادآوری می‌کند که همه گواه بودند که زمان حضور خانواده‌ها در مقابل کمپ اشرف در عراق سازمان اعضای خود را مجبور می‌کرد که مادران و پدران سالمند را هدف فلاخن قرار دهند.
علی اصغر زمانی دیگر عضو جدا شده از فرقه رجوی، 20 سال در تشکیلات گرفتار بود. او نیز سازمان مجاهدین خلق را مسئول متلاشی شدن خانواده‌اش می‌داند. او در این سالها هیچ خبر و تصویری از خانواده خویش نداشت و حتی با اعضای خانواده‌اش که درون تشکیلات بودند نیز تماسی نداشت. به گفته زمانی در تشکیلات مسعود رجوی، فکر کردن به خانواده و به زندگی گناه است. وی ادعای تشکیلات مبنی بر اینکه افراد با خانواده تماس دارند را دروغ می‌داند.
علی محمد رحیمی که 32 سال از عمر خود را در تشکیلات مجاهدین خلق اسیر بوده است، به خاطر می‌آورد که در عراق خانواده‌هایی که برای دیدار با عزیزان خود به مقابل کمپ اشرف آمده بودند در حالیکه اسم فرزندان خود را صدا می‌زدند، هدف سنگ پرانی اعضای مجاهدین قرار می‌گرفتند. او ارتباط کنونی خویش با خانواده‌اش را عامل روحیه بخشی برای خود می‌داند.
حمید آتابای که بیش از سی سال گرفتار فرقه رجوی بوده است، از زهرا مریخی و مریم رجوی نقل قول می‌کند که “خانواده دشمن است.” او ارتباط با خانواده را مثل نفس کشیدن برای اعضای مجاهدین خلق لازم می‌داند. او در پایان نشست اعضای گرفتار در قرارگاه مجاهدین خلق در مانز را خطاب قرار می‌دهد و از آنها می‌خواهد که تشکیلات را ترک کنند. آتابای بشارت زندگی آزاد و ارتباط با خانواده را در سایه حمایت‌های انجمن نجات آلبانی، به دوستان سابق خود می‌دهد.