برادر مهدی سرایی در گفتگو با محمد آتابای، مسئول انجمن نجات گلستان نسبت به وضعیت افراد حاضر در کمپ آلبانی مجاهدین خلق و به خصوص مهدی ابراز نگرانی کرد.
او که خود تجربه حضور در تشکیلات مجاهدین خلق را دارد، می خواست از آخرین وضعیت افراد حاضر در کمپ مانز و همچنین وضعیت فرقه و تحولات حول موضوع سازمان در آلبانی و دیگر کشورها آگاه شود.
در ادامه گفتگو، آقای سرایی داستان تلخ زندگی خود و دو برادر دیگرش در مواجهه با سازمان مجاهدین خلق را روایت کرد:
“در سال 1379 برای پیدا کردن شغل با درآمد بالا و زندگی خوب به ترکیه رفتم و در آنجا به بهانه کار و زندگی لاکچری در اروپا ، گرفتار آدم رباهای مجاهدین خلق شدم. به این ترتیب به دام افتادم و به پادگان اشرف در عراق منتقل شدم. در قسمت پذیرش اشرف، متاسفانه وقتی فرم مربوط به موارد شخصی را پر می کردم، شماره تلفن منزل مان در ایران را هم نوشته بودم. این بی احتیاطی من باعث شد تا دو برادر دیگرم نیز در دام رجوی ها گرفتار بشوند. سران فرقه رجوی با استفاده از این شماره تماس ، با برادرانم تماس گرفته و به آنها به دروغ گفته بودند که من مشغول کار خیلی خوبی هستم و از آنها دعوت کرده بودند که به عراق بیایند. به این ترتیب هر دو برادرم به عراق کشانده شدند که در ان زمان باعث تعجب من شد.”
سرایی و یکی از برادرانش بعد از چند سال تحمل اسارت و شکنجه های سخت روحی و جسمی موفق می شوند تا خود را از بند فرقه نجات بدهند اما مهدی که در سازمان او را با نام مستعار پویا می شناسند همچنان در اسارت ماند. اسارتی که 24 سال است همچنان ادامه دارد.
آقای سرایی می گوید: زمانی که ما سه برادر در سازمان ضد انسانی مجاهدین گرفتار شدیم، مادرمان نتوانست دوری ما را تحمل کند و سکته کرد و فوت نمود. خودم هم به دلیل شکنجه های روحی بالا در فرقه رجوی و همچنین فشار کارهای اجباری سنگین که به عمد من رو به انجام آنها وادار میکردند، بعد از جدایی از این فرقه منحوس ، سه بار سکته قلبی داشتم و یکبار هم عمل باز قلب کردم و اکنون نیز از این بیماری و همچنین بیماری اعصاب رنج می برم چرا که در زمان حضور در تشکیلات برای آرام کردن من داروهای بسیار قوی اعصاب را به خورد من می دادند.
مسئول انجمن نجات گلستان توضیح داد: امروزه اعضاء ناراضی در داخل سازمان مجاهدین بشدت افزایش پیدا کرده و از طرفی مرگ و میرهای مشکوک نیز در آنجا زیاد شده که باعث نگرانی خانواده ها گردیده است. که چه از طریق تماس و چه حضوری این نگرانی از وضعیت وابستگان خودشان را اعلام میکنند و ما نیز در تلاش هستیم تا با پیگیری های بین المللی این ناراحتی خانواده ها را به نهادهای بین المللی حقوق بشری اطلاع رسانی نماییم تا از یک فاجعه بزرگ انسانی که در داخل پادگان اشرف در تیرانا در حال وقوع است جلوگیری کنیم.
آتابای که خود هم جزو خانواده های افراد گرفتار در تشکیلات مجاهدین خلق بود و چند سالی است برادرش در آلبانی از فرقه جدا شده است، ضمن همدلی با آقای سرایی ابراز امیدواری کرد تا بزودی مهدی سرایی نیز همانند برادرش حمید آتابای با پی بردن به خیانت های سران فرقه رجوی و عمق رذالت آنها ، خود را نجات دهد و همانند سایر جدا شده ها به زندگی واقعی برسد.
