در ابتدای هفته جاری، نشستی با حضور اعضای انجمن نجات مازندران در دفتر این انجمن برگزار گردید.
در این گفت و شنود صمیمانه، وضعیت فرقه رجوی و گرداب هایی که در آن گرفتار است مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در ادامه نشست در مورد شیوه های فرقه رجوی برای جذب نفرات غیر ایرانی جهت شرکت در برنامه سالانه فرقه صحبت شد: شیوه هایی همچون وعده بردن به هتل، دادن غذا و گردش مجانی و آلمان گردی و همینطور وعده های حمایت حقوقی به پناهندگان برای شرکت در برنامه سالانه فرقه که توسط برخی از پناهندگان افشا شده است.
یکی از موضوعات مهم مطرح شده در این نشست، برگزاری برنامه سالانه فرقه در آلمان بود و حاضرین تصمیم گرفتند تا با ارسال نامه به مقامات دولت این کشور، مراتب اعتراض خود نسبت به صدور مجوز برگزاری گردهمایی برای فرقه را اعلام کنند. اعضای انجمن نجات مازندران که همگی از اعضای سابق مجاهدین خلق هستند، این اقدام دولت آلمان را حمایت آشکار از تروریسم مجاهدین قلمداد کردند.
در این نشست همچنین در مورد شیوه های کثیف رجوی در مورد خط خود سوزی در عراق در سال 82 و بعد هم اعتصاب غذا که فرمایشی بود توضیحاتی داده شد و گفته شد که همه این فعالیت ها جنبه تبلیغاتی داشت و دروغی بیش نبود. این را افرادی که در بطن کار بودند، بیان داشتند و گفتند ادعای اعتصاب غذا در اشرف دروغی بود که بیشتر مصرف بیرونی داشت و خود مسئولین هم می دانستند که در پشت دروبین همین افراد اعتصاب کننده چقدر غذا میخورند.
نفرات جدا شده استان در ضمن به مسئله انتخابات فرمایشی در سازمان اشاره کردند و بیان داشتند تبلیغاتی که فرقه رجوی در مورد انتخابات به راه انداخته بسیار شیادانه می باشد چون خودشان هیچ اعتقادی به انتخابات آزاد نداشته و این موضوع در درون فرقه فقط در حد حرف و شعار است. سپس هر کدام از جدا شده ها مشاهدات خود در رابطه با انتخابات فرمایشی درون سازمان را بیان کردند.
در ادامه جلسه در مورد فعالیت های فرقه مجاهدین خلق در عرصه بین المللی هم صحبت شد. گفته شد آوردن و امضا گرفتن از چند پارلمانتر یا مقام پیشین نشان از پیشرفت فرقه نیست، چون وقتی رجوی ها در عراق بودند سعی می کردند با این شیوه برای خود طرفدار خریداری کنند. مسئولین سازمان دم از حمایت پنج میلیون عراقی از سازمان زدند و اینکه سازمان باید در عراق بماند ولی ما که در جریان کار بودیم شاهد بودیم خیلی از این اسم ها و امضاها مفهومی نداشت و کانالهای سازمان با گرفتن پول تعدادی امضا و اسم به مسئولین تحویل می دادند و در نهایت در روز اخراج سازمان مجاهدین از اشرف و عراق کسی به داد آنها نرسید و کسی مانع این اقدام دولت عراق نشد، بلکه مردم عراق برای اخراج سازمان از عراق جشن گرفتند. پس می توان نتیجه گرفت این گونه امضاها هیچ مصرف بیرونی نداشته و برای فریبکاری درون سازمان استفاده می شود.
اعضای جدا شده از فرقه مجاهدین بر این عقیده هستند که دولت آلمان باید عوامل سازمان را از آلمان اخراج کند و به کار پولشویی شان پایان بدهد. دولت آلمان نباید فریب شعارهای دروغین آنها را بخورد، چون ماهیت رجوی با شعار و حرف زدن از دموکراسی تغییر نمی کند. آنان تعداد زیادی از مردم بی گناه را ترور کردند و از دیدگاه مردم ایران تروریست هستند. حمایت دولت آلمان از گروه تروریستی رجوی از دیدگاه مردم ایران و اعضای جدا شده از سازمان مجاهدین قابل قبول نیست.
