یادداشت مهدی سلیمانی به مناسبت روز جهانی توانمندسازی جوانان

روز جهانی توانمندسازی جوانان، روزی است که نشاط، رویاها و پتانسیل جوانان را جشن می‌گیریم. اما برای اعضای سازمان مجاهدین، این روز یادآور سال‌های از دست رفته درگیر و فداکاری است. کسانی که در سنین جوانی به سازمان پیوسته بودند، زندگی‌شان به جای آموزش و رشد شخصی، تحت سلطه آموزش نظامی و تلقینات سیاسی و چرندیات مریم و مسعود رجوی قرار گرفت. آرمان‌گرایی جوانی‌شان با واقعیت‌های خشن مسئولیت‌های بزرگسالان و خطر دائمی جایگزین شد.

این اعضا با فدا کردن نقاط عطف معمولی زندگی، فرصت‌های پیشرفت شخصی و کشف خود را از دست دادند. تلفات روانی، از جمله PTSD و افسردگی، قابل توجه است و بسیاری در تلاش برای ادغام مجدد در زندگی غیرنظامی هستند. سال‌هایی که در مجاهدین سپری شده، نشان‌دهنده آینده‌ای دزدیده شده است که اعضای سازمان مجاهدین اغلب در زمینه تحصیل و اشتغال پیشرفت مخصوصا زندگی خانه و خانواده محروم شده اند.

جامعه باید از توانبخشی این افراد از طریق آموزش، خدمات بهداشت روانی و فرصت‌های شغلی حمایت کند. این حمایت به آن‌ها کمک می‌کند سال‌های دزدیده شده خود توسط سازمان مجاهدین را پس بگیرند و آینده‌ای روشن‌تر بسازند. همان‌طور که ما روز جهانی توانمندسازی جوانان را جشن می‌گیریم، باید به کسانی که از سال‌های جوانی محروم شده‌اند کمک کنیم و فداکاری‌های آن‌ها را گرامی بداریم. با انجام این کار، ما اعتقاد خود به انعطاف‌پذیری و پتانسیل هر جوان را تأیید می‌کنیم.

در این رابطه انجمن نجات آلبانی از هر کمک انساندوستانه به تمامی دوستان که عمر و جوانی خود را در سازمان مسعود رجوی وطن فروش از دست دادند، دریغ نخواهند کرد.

با احترام

مهدی سلیمانی – عضو انجمن نجات آلبانی

خروج از نسخه موبایل