سوم مرداد سال 1367 یاد آور جنایت هولناک مسعود رجوی علیه سربازان ایرانی است که گناهی جز دفاع از وطن نداشتند و هر انسان آزاده را به واکنش وا می دارد. در خصوص این واقعه تلخ بارها مقالات و نوشته های فراوانی در افشای هدف اصلی رجوی در این عملیات به تحریر در آمده است. ولی بنده صرفا به ابعاد حقوقی جنایت جنگی این رخداد غم انگیز که در خور پیگیری قضایی است می پردازم .
به طور کلی در بررسی حقوقی آثار جرائم جنگی که در برگیرنده نقض قوانین در جنگ ها است، زمانی در شمار جنایت جنگی قرار می گیرد که به طور جدی مواردی همچون : مرگ، جراحت، تخریب اموال عمومی، تصرفات غیر قانونی، تحقیر انسان ها، سوء استفاده از اسیران، کشتار غیر نظامیان، به کار گیری نیروهای زیر 15 سال و … در آن مشهود باشد که تمامی نکاتی که به آن اشاره شد شامل اقدامات سران فرقه تروریستی مجاهدین خلق در عملیات فروغ جاویدان می شود .
اولین جنایت رجوی در پی عملیات مذکور سوء استفاده از اسیران جنگی است. حتما در جریان هستید در پی عملیات های نظامی مجاهدین در کنار ارتش عراق سربازانی به اسارت این فرقه در آمدند و در زندانی به نام دبس در شهر کروک در شمال عراق تحت کنترل مجاهدین نگهداری می شدند. قبل از آغاز عملیات مهدی ابریشمچی فرستاده مسعود رجوی به کمپ دبس، اسرای جنگی ایرانی را مجبور به شرکت در عملیات مورد نظر نمود و حتی آنها را تهدید کرد چنانچه پاسخ منفی بدهند عواقب تلخی در انتظارشان خواهد بود و با این شگرد به اجبار و ضمن سوء استفاده از اسرای جنگی آنها را روانه میدان جنگ کرد. برخی از این اسیران که در حین عملیات قصد فرار به سمت ایران را داشتند با دستور رجوی توسط عناصر فرقه کشته شدند. در این رابطه می توان از ناصر محمدی، خیراله ذاکری و محمد گموش نام برد. به گواه فتح اله اسکندری، کمند علی عزیزی، رمضان سعیدی که خودشان از اسرای همین داستان بودند، خیلی از اسرا در بازداشتگاه رجوی تحت فشار و شکنجه روحی و جسمی برای شرکت در عملیات فروغ جاویدان قرار گرفتند .
دومین جنایت رجوی کشتار سربازان ایرانی بود که در مقابل ارتش صدام برای دفاع از مردم و میهن در جبهه ها حضور داشتند. این سربازان نه سیاسی بودند و نه طرفدار حزب و یا گرایش خاصی. تنها گناه آنها دفاع از مردم در مقابل تجاوزات ارتش بعثی بود که بی رحمانه توسط عناصر رجوی جان خود را از دست دادند .
سومین مورد، تخریب اموال عمومی مردم می باشد که بدون کوچکترین دل رحمی درمسیر حرکت ستون مجاهدین تمامی گندم زار ها، محصولات کشاورزی، احشام دامداران، اماکن مسکونی به طور کامل نابود شدند.
چهارمین مورد، کشتار اسیران جنگی توسط عوامل رجوی است که طبق اعتراف برخی از فرماندهان فرقه در نشست های جمعی با مسعود رجوی با صراحت اقرار کردند : چون هدف تصرف تهران بود دستور گرفتن اسیر در کار نبود و هرکسی به اسارت در می آید بی درنگ کشته می شد .
و اما مهمترین جنایت مجاهدین در عملیات مذکور کشتار مردم بی دفاع بود که برخی از چوپان هایی که در حال چرای گله بودند در مسیر حرکت عوامل رجوی ناجوانمردانه مورد اصابت گلوله مجاهدین قرار گرفتند و جان خود را از دست دادند .
حماقتی بنام عملیات فروغ جاویدان لکه ننگی در تاریخ سیاه رجوی است که با هیچ رنگی پوشیده نخواهد شد. رجوی برای برون رفت از انگ مزدوری برای صدام که خودش را زائده جنگ نشان ندهد تن به این جنایات هولناک داد. که با پیگیری های حقوقی که هم اکنون کلید خورده است از آن جان به در نخواهد برد.
صمد اسکندری