بعد از گذشت 36 سال از عملیات شکست خورده دروغ جاویدان هم چنان فرقه رجوی و دستگاه تبلیغاتی اش بر طبل توخالی پیروزی می کوبند و رجوی ها حاضر نیستند شکست در عملیات را قبول نمایند .
سئوال این است چرا حاضر به قبول شکست نیستند در حالی که بعد از سالها برای همه مشخص شده این عملیات یک دیوانگی از نوع نظامی بوده و از قبل مشخص بود که به شکست می انجامد .
چرا سران سازمان مجاهدین خلق سعی دارند به بهانه پیروزی و اعلام تلفات کشکی، هم چنان به نیروهای وارفته خود روحیه بدهند تا آنان را در مقر مجاهدین در آلبانی نگهدارند؟!
هر فردی که قدری از نظامی گری را فهم کند در خواهد یافت نرسیدن به تهران و دادن تلفات بالا و برگشت دوباره به عراق نشانه پیروزی نیست. آیا فقط دادن آمار تلفات بالا از دشمن آن هم به صورت دروغ می تواند نشانه پیروزی باشد؟ اما مرغ رجوی که یک پا دارد حاضر به قبول شکست بعد از سالها نیست و هم چنان مدعی است در عملیات فروغ جاویدان پیروزی بدست آورده است .
امسال هم در سالگرد این عملیات به مانند سالهای گذشته با ردیف کردن یک مشت خبرهای دروغ و آوردن نفرات به تلویزیون می خواهند این گونه وانمود کنند که در عملیات شکست نخوردند. این بار مدل فریبکاری خود را عوض کرده و با کشیدن کروکی و مسیرهای حرکت و اظهارات نفرات شرکت کننده و معرفی کشته های جنگ با آب و تاب و در نهایت با قهرمان سازی از علی زرکش که رجوی در مناسبات حکم اعدامش را صادر کرده بود، هم چنان بر پیروزی در عملیات فروغ جاویدان اصرار دارند.
البته پیروزی و یا شکست عملیات فروغ جاویدان در ابعاد مختلفی می تواند مورد بررسی قرار بگیرد. آیا رجوی توانست به چیزی که در توجیه عملیات از نفرات می خواست و آن هم فتح تهران بود دست یابد؟ آیا برگشت دوباره به عراق و زمین گیر شدن در عراق نشانه پیروزی بود؟ آیا اینکه تعداد زیادی از نفرات سازمان کشته و زخمی شدند نشانه پیروزی است؟ آیا جدا شدن تعداد زیادی از اعضای سازمان بعد از عملیات شکست خورده فروغ جاویدان نشانه پیروزی بود؟ البته در این رابطه سئوالات زیاد است. ایکاش رجوی ذره ای جرات می داشت که به همین چند سئوال جواب دهد.
رجوی به این شامورته بازی نیاز دارد چون با این تبلیغات کر کننده و پوشالی سعی می کند به نیروهایش که دیگر رمقی برای راه رفتن ندارند روحیه بدهد و دلشان را به عملیات سالهای گذشته خوش کند. رجوی به خوبی می داند اگر قبول کند در عملیات فروغ جاویدان شکست خورده دیگر تشکیلاتی برایش باقی نخواهد ماند و نفرات راه فرار در پیش خواهند گرفت و سازمان از هم خواهد پاشید.
باید به رجوی گفت هم چنان بر طبل توخالی پیروزی خود در عملیات شکست خورده فروغ جاویدان بکوبد. ولی واقعیت این است شکست در این عملیات کمر سازمان را شکسته و نابود کرد. بعد از آن هم در همه زمینه ها از جمله سیاسی و تشکیلاتی و عقیدتی عقب نشینی زیادی کرد. متاسفانه رجوی به جای قبول واقعیت شکست به همراه مریم قجر بازی دیگری به نام انقلاب طلاق راه انداخت تا باز نیروهای خود را درگیر بازی کثیف دیگری نمایند تا کسی جرات نکند از او سئوال کند که مسئول شکست فروغ جاویدان چه کسی بوده است و در نهایت شاهد بودیم از عراق با خفت و خواری اخراج شد و حال در کشور آلبانی باز دم از سرنگونی زده و برای جناح های هار غربی و اسرائیل داد سخن سر می دهند!
هادی شبانی
