وقتی که اسم رجوی یا گروه مجاهدین خلق در بین مردم ایران برده می شود خیلی از افراد جوان آنها را نمی شناسند و مسن تر ها هم نفرت خود را از این سازمان تروریستی و سرکردگانش اعلام می کنند چون جنایات و خیانت های مجاهدین خلق به ملت ایران را دیده و لمس کرده اند.
اخیراَ تیمهای ورزشی ایران به المپیک رفتند و با مدالهای رنگارنگ به کشور بازگشتند، ملت ایران با تمام وجود از این موضوع خوشحال شدند و برای حمایت از المپین ها تلاش می کنند.
در این بین سازمان مجاهدین خلق نه تنها از پیروزی فرزندان ایران خوشحال نشد بلکه سعی در اختلال در بازیها و تضعیف روحیه ورزشکاران داشتند. مجاهدین برای اینکه ورزشکاران ایران به پیروزی نرسند از قبل از المپیک و در خلال بازیها تلاش زیادی کردند.
تک تک ورزشکارانی که در رشته های مختلف در المپیک به عنوان نمایندگان ملت ایران شرکت کردند، مایه افتخار و مباهات ایران و ایرانی ها هستند، چه مدال کسب کرده باشند و چه نکرده باشند.
فرقه رجوی که داعیه دفاع از حقوق خلق را دارد، ناخواسته در چنین مراحل حساسی روی واقعی خودش را نشان می دهد. فرقه رجوی هیچ گاه در کنار مردم و همدل با مردم و خلق نبوده و نیست. چه در زمان جنگ و تحریم و چه هر زمان دیگر و در زمان جشن های ملی و پیروزی های نمایندگان ایران زمین.
رهبران این گروه همیشه درصدد بوده اند تا خواسته های خود را به ملت تحمیل کنند و شعارهایشان درباره حکومت دموکراتیک و آزادی اندیشه و رهایی ملت پشیزی ارزش ندارند و ملت ایران به خوبی به این امر واقف هستند.
سالهاست که مجاهدین خلق خود را آلترناتیو حکومت ایران معرفی می کنند. در 45 سال گذشته حتی یک مورد از سازمان مجاهدین خلق سراغ نداریم که در جهت خوشبختی و خوشحالی مردم این سرزمین تلاشی داشته باشند ولی باز هم در توهم جایگزینی برای نظام ایران و حکومت بر ملت ایران هستند. زهی خیال باطل!
زمانی مجاهدین خلق در کوچه و خیابان مردم بی گناه را به بهانه های واهی ترور می کردند. زمانی در عملیات فروغ جاویدان به خیال رسیدن به تهران و حمایت مردم تعداد زیادی از افراد را به خاک و خون کشیدند. زمانی با صدام همکاری کردند و با گرا دادن در جنگ تحمیلی عده زیادی از ملت بیگناه این مرز و بوم را به کشتن دادند. از این دست جنایتها و خیانتها از سازمان مجاهدین خلق بسیار زیاد با سند و مدرک موجود است.
از ابتدای پیروزی انقلاب آنچه در کارنامه سیاه این فرقه وجود دارد چیزی جز ترور و شکنجه و وطن فروشی و تخریب و جنگ افروزی نمی بینیم و چطور سران این گروه تروریستی خیال باطل آلترناتیو را در سر می پروراند.
هیچ کس حتی دیگر گروه های مخالف حکومت کنونی ایران و حتی اربابان مجاهدین خلق، این گروه خیانت پیشه را آلترناتیو جمهوری اسلامی به حساب نمی آورند. حتی اعضای خود سازمان هم اگر مغزشویی ها نبودند و اگر بگیر و ببندهای فرقه ای نبود این مهم را درک می کردند که مجاهدین خلق در عرصه سیاسی ایران زمین اصلاً به حساب نمی آیند.
