افشاگری ابراهیم خدابنده در جلسه 16 دادگاه سران مجاهدین خلق

برای رهبران سازمان مجاهدین خلق تنها چیزی که اهمیت ندارد جان انسان‌هاست

مسعود رجوی به افرادی که سال ۱۳۶۸ از زندان آزاد شده و به فاصله چند روز در عراق به مجاهدین خلق پیوسته بودند، گفت که چرا شما بهانه دادید که شما را عفو کنند؟

دادگاه رسیدگی به اتهامات 104 نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق موسوم به منافقین و همچنین ماهیت این سازمان به عنوان یک شخصیت حقوقی، از اردیبهشت ماه امسال در شعبه یازدهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی حجت‌الاسلام دهقانی در مجتمع قضایی امام خمینی به صورت علنی برگزار شد.

در این دادگاه که به‌صورت علنی و با حضور خبرنگاران برگزار می‌شود، برخی شاهدان عینی حوادث و اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق مشاهدات خود از جنایات و رفتارهای سرگردگان این گروه تروریستی را تشریح کردند که ماهیت ضدانسانی این گروه بیش از پیش آشنا شد.

برای نمونه ابراهیم خدابنده؛ عضو جداشده گروه تروریستی مجاهدین خلق در شانزدهمین جلسه این دادگاه که 23 مرداد برگزار شد، در جایگاه شاهدین قرار گرفت و گفت: “مسعود رجوی می‌گفت که ما در زندان تشکیلات داریم و از طریق خانواده‌ها نامه‌ها می‌‌رود و می‌آید و خط و خطوط می‌دهیم و سلسله مراتب داریم در زندان. مثلاً حتی با هسته خرما تسبیح درست کرده بودند و رجوی می‌گفت؛ این را از زندان برای من هدیه فرستاده‌اند. خود رجوی کسانی که در اواخر دهه 1360 از زندان آزاد شده بودند که به فاصله یک دو روز تا سه روز بعد از آزادی به عراق آمدند و به مجاهدین خلق پیوستند را در جلسه‌ای در ردیف جلو نشاند و با اسم بردن از هیئت‌های دادرسی سه نفره گفت که ما از طریق تشکیلات به داخل زندان دستور داده بودیم که خط برخورد در مقابل این هیئت‌ها این هست و وقتی مقابل آن‌ها قرار می‌گیرید بگویید که اگر من الان مسلسل داشتم همه را به رگبار می‌بستم.

بعد رو به این افراد گفت؛ همه شما خیانت کردید چون می‌دانستید که خط برخورد چیست و خط به شما رسیده بود و شما علی‌رغم آن این کار را کردید و حتی رجوی گفت که چرا شما بهانه دادید که شما را عفو کنند.

این دادگاه و اظهارات شاهدان عینی نشان داده که برای رهبران سازمان مجاهدین خلق تنها چیزی که اهمیت ندارد جان انسان‌ها و حتی اعضای خود است تا بتواند با مظلوم‌نمایی روی افکار عمومی دنیا تأثیر بگذارد که البته در این راه ناموفق بوده‌اند.

 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا