گروه تروریستی مجاهدین خلق، بلندگویی بد صدا از ادعا‌ها و شعارهاست که با هیچ متر و معیاری به تن این گروه اندازه نمی‌شود؛ مهم‌ترین ادعای مضحک مجاهدین خلق، دموکراسی‌خواهی است، آن هم در شرایطی که کارنامه سیاه این فرقه مملو از جنایت علیه مردم و مخالفت با ساختارهای حاکمیتی است.
شانزدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام‌های ۱۰۴ نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق موسوم به منافقین و همچنین ماهیت این سازمان به‌عنوان یک شخصیت حقوقی، سه‌شنبه، ۲۳ مرداد ۱۴۰۳ در شعبه یازدهم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی حجت‌الاسلام‌والمسلمین دهقانی و مستشاران دادگاه مرتضی تورک و امین ناصری در مجتمع قضایی امام خمینی به‌صورت علنی برگزار شد.
محوریت این جلسه دادگاه، اقدام تروریستی گروه مجاهدین خلق در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی در هفتم تیر بود؛ گروهی که ادعای حمایت از احزاب و تحزب‌گرایی را داشت، در جنونی تروریستی دفتر حزب جمهوری اسلامی را منفجر کرد.
در ویدیوی به دست آمده از دیدار مسعود رجوی با حبوش، ژنرال بعث عراق، او به صراحت به ارتکاب این جنایت تأکید و اقرار می‌کند؛ ویدیو این مکالمه جنایت‌کارانه در جلسه شانزدهم دادگاه رسیدگی به پرونده مجاهدین خلق برای چندمین بار پخش شده و به دستور قاضی در دسته اسناد قرار گرفت.
جلسه رسمی است
شانزدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده جنایت‌های گروه تروریستی مجاهدین خلق با اعلام قاضی دهقانی رسمیت یافت.
نگاهی به حاضران در جلسه دادگاه، تصویرهای آشنایی را پیش چشم می‌آورد و اصحاب رسانه‌ای که به روال جلسه‌های پیشین در تکاپو بودند تا برگ شانزدهم یک رویداد بزرگ در کشور را به تصویر بکشند.
برای خانواده‌های شهدای ترور و کسانی که برگزاری دادگاه رسیدگی به جنایت‌های مجاهدین خلق را دنبال می‌کردند،این جلسه به معنای ادامه رسیدگی به صفحه اقدام تروریستی مجاهدین خلق علیه دفتر حزب جمهوری از کتاب هولناک مجموعه اقدام‌های تروریستی با بیش از ۱۷ هزار قربانی بود.
صفحه‌ای که در جلسه شانزدهم دادگاه ورق خورد، شهادت ۷۴ نفر از مقام‌های ارشد جمهوی اسلامی ایران و جراحت ۲۸ نفر دیگر را در خود جای داده بود؛ ۲۷ نفر از شهدا نماینده مجلس، ۴ نفر وزیر و ۱۲ نفر معاون وزیر بودند.
بازمانده جنایت تروریستی در دفتر حزب جمهوری اسلامی
سید محمد سجادی، جانباز حادثه تروریستی ۷ تیر ۱۳۶۰ با حضور در جایگاه، ضمن ارائه شرحی از روز حادثه، تأکید کرد که از مجاهدین خلق شکایت دارد و خواستار اشد مجازات مادی و معنوی برای آن‌ها است.
وی از بی‌کیفرماندن چهار دهه‌ای جنایت‌های مجاهدین خلق ابراز تأسف کرد و از سوءقصد‌هایی که مجاهدین خلق علیه وی انجام دادند، سخن گفت.
سجادی که با وجود کهولت سن با رویی گشاده به پرسش‌های خبرنگاران پاسخ می‌داد و به گفته خودش، وظیفه افشای جنایت مجاهدین خلق در هفتم تیر را برعهده داشت، در گفت‌وگو با خبرنگار میزان به تلاش خود برای احقاق حق در دادگاهی در فرانسه اشاره کرد و گفت: به من گفته شد که به دلیل حضور مجاهدین خلق در فرانسه در این کشور شکایت خود را ثبت کنم، اما این اقدام نتیجه‌ای در برنداشت.
این جانباز اقدام تروریستی مجاهدین خلق به حصول نتیجه دادگاه بسیار امیدوار بود.
بغی یا محاربه؟
حجت‌الاسلام والمسلمین صداقت، کارشناس فقهی که حضورش در دادگاه با هدف تبیین جنایت‌های تروریستی مجاهدین خلق به واکنش آوارگان نفرین‌شده خلق نیز منجر شده، عنوان فقهی بغی را تشریح کرد.
گفت‌وگو و پرسش و پاسخ میان قاضی دهقانی و حجت‌الاسلام‌والمسلمین صداقت، درباره بغی و تروریسم جلسه دادگاه را به کلاس درسی پرمحتوا تبدیل کرد.
صداقت تأکید کرد که بغی یک پله از محاربه بالاتر است؛ اگر اقدام‌های تروریستی مجاهدین خلق از جمله انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی را محاربه بدانیم،آن‌ها با اجرای عملیات موسوم به فروغ جاویدان عملاً با ایران وارد جنگ شدند؛ این بغی است.
ماجرای هیئت عفو چیست؟
حجت‌الاسلام‌والمسلمین صداقت در بخشی از سخنان خود در دادگاه به موضوع هیئت عفو پرداخت؛ وی گفت: نتیجه تشکیل هیئت‌های سه‌نفره به دستور امام خمینی این شد که هزاران نفر از این عنوان فقهی و قانونی رهایی پیدا کردند و عفو شدند.
صداقت با اشاره به برگزاری ده‌ها جلسه دادگاه با حضور وکیل شکات و مجاهدین خلق برای بررسی جرایم آن‌ها، اظهار کرد که در این جلسه‌ها به مجاهدین خلق فرصت دفاع داده شد و این نشانه حکومت قانون در جمهوری اسلامی ایران است.
به گفته این کارشناس، هیئت‌های عفو یا دادگاه‌های متشکل از سه قاضی از متخصصان امور حقوقی و قضایی تشکیل شد و بسیاری از مجاهدین خلق مورد عفو قرار گرفتند، اما مسعود رجوی بعد از ماجرای عفو گفت که آن‌هایی که نجات پیدا کردند همگی خائن هستند!
وقتی یک سند زنده از گروه تروریستی مجاهدین خلق سخن می‌گوید
ابراهیم خدابنده، عضو جداشده گروه تروریستی مجاهدین خلق که در جلسه‌های دادگاه پرده‌هایی مستند از جنایت‌های این گروه را تشریح می‌کند، نقل قول‌های مستقیمی از مسعود رجوی در موضوع مسئولیت مجاهدین خلق در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی مطرح کرد.
خدابنده، گفت: مسعود رجوی در جلسه‌ای گفت “ما این کار را کردیم و کار درستی کردیم”.
به گفته عضو جداشده مجاهدین خلق، آنچه آن‌ها سازمان می‌خواندند، عملاً وجود نداشت؛ وقتی مسعود رجوی در جمع می‌گفت که سازمان کجاست؟ همه می‌خندیدند؛ این یعنی سازمان خود رجوی بود؛ ضمن اینکه مجاهد خلق نیز کسی بود که تمایلات مسعود را بشناسد و براساس تمایلات رجوی عمل کند.
وی در بخشی دیگر به موضوع آموزش‌های گروه تروریستی مجاهدین خلق اشاره کرد و تأکید کرد که آن‌ها فقط به ما درباره تاب‌آوری در موضوع شکنجه آموزش می‌دادند؛ هرگز به ما نمی‌گفتند که چگونه با مسئولان زندان صحبت کنیم؛ من اصلا در زندان شکنجه نشدم، اما نمی‌دانستم در پاسخ به پرسش‌ها چه بگویم یا وقتی به من گفته می‌شد که حرف بزنم، اصلا چه چیزهایی را باید با آن‌ها مطرح کنم؛ در موضوع هیئت‌های عفو نیز خود مسعود رجوی به داخل زندان خط می‌داد؛ او در جلسه‌ای گفته بود که ما به زندانیان خود اعلام کردیم که به هیئت عفو بگویند “اگر اکنون مسلسل داشتم، همه شما را به رگبار می‌بستم.”
خدابنده در ادامه از جلسه‌ای سخن گفت که مسعود رجوی اعضای عفوشده گروه که مجدداً به آن پیوسته بودند، فراخواند و به آن‌ها گفت: همه شما خیانت کردید، چون از خط برخورد پیروی نکردید و بهانه‌ای به آن‌ها ندادید تا شما را اعدام کنند.
این عضو جداشده از مجاهدین خلق به نکته جالبی اشاره کرد؛ گروه تروریستی مجاهدین خلق اجازه خروج ویدیو‌های مربوط به جلسه‌های یادشده را از عراق نمی‌داد، بلکه اعضا را از کشور‌های مختلف به عراق فرا می‌خواند تا این ویدیو‌ها را تماشا کنند.
خدابنده همچنین گفت: برخی از اعضا گفته‌اند که این ویدیو‌ها پس از حمله آمریکا به عراق سوزانده شدند.
عضو جداشده از مجاهدین خلق را می‌توان سند زنده‌ای از جنایت‌های گروه تروریستی مجاهدین خلق خواند؛ وی در گفت‌وگو با خبرنگار میزان تصریح کرد که تمایل بسیاری برای ارائه اطلاعات خود درباره مجاهدین خلق و جنایت‌هایشان دارد.
تاکید قاضی بر ارائه رسمی و مکتوب مستندات مربوط و ثبت شواهد به دادگاه
قاضی دادگاه درپی مشاهده اسناد و مدارک متعدد ارائه شده در شانزدهمین جلسه دادگاه به روال جلسه‌های پیشین بر ضرورت ارائه آن‌ها به دادگاه و ثبتشان تأکید کرد.
قاضی همچنین پس از اعلام آمادگی خدابنده برای اعلام سوگند برای معرفی شدن به‌عنوان شاهد، وقتی را برای انجام تشریفات قانونی مربوط به استماع شهادت وی در جلسه بعد تعیین کرد.
همراهی غرب با مجاهدین خلق
قرائت کیفرخواست از سوی نماینده دادستان، اظهارات شهود، اعضای جدا شده از مجاهدین خلق و وکلای شکات و اسناد و مدارک ارائه شده در ۱۵ جلسه دادگاه، هرگونه تردید درباره همراهی کشور‌های غربی با گروه تروریستی مجاهدین خلق را از بین می‌برد.
با وجود این، محمدصادق کوشکی، استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه تاریخ معاصر به‌عنوان کارشناس از سوی ملایی، وکیل شکات در شانزدهمین جلسه دادگاه مجاهدین خلق حاضر شد و توضیحاتی را در این باره ارائه کرد.
کوشکی در توضیح همراهی و حمایت فرانسه از مجاهدین خلق، به اورسورواز اشاره کرد: مقر گروه تروریستی مجاهدین خلق در فرانسه.
به گفته کوشکی فرانسه با وجود اجرای چند عملیات تفتیش و بازرسی از این محل و حتی دستگیری مریم رجوی در آن، همچنان به مجاهدین خلق اجازه حضور در این مکان را می‌دهد.
کوشکی از همراهی آلمان و هلند به‌عنوان دیگر نمونه‌های همکاری کشور‌های غربی با مجاهدین خلق یاد کرد و تشریح کرد: این دو کشور در مقاطعی پذیرای کودکان جداشده از والدین عضو گروه تروریستی مجاهدین خلق بودند؛ اعضای گروه در آلمان و هلند با طرح ادعا‌های ضد ایرانی، این کودک‌ها را برای جمع‌آوری اعانه به خط می‌کردند و عواید حاصله برای گروه مجاهدین خلق ارسال می‌شد؛ اگرچه در بازه‌ای سیستم قضایی و امنیتی هلند و آلمان موضوع را به‌عنوان مسئله سوءاستفاده از کودکان بررسی کرد، اما این پرونده پیگیری نشد که دلیلش مصالح سیاسی کشور‌های میزبان بود.
این استاد دانشگاه همچنین گفت که اعضای گروه تروریستی مجاهدین خلق در انگلیس اقدام به جمع‌آوری کمک‌های مالی می‌کردند که پس از مدتی این موضوع رسانه‌ای شد و حتی دولت انگلیس نیز به آن واکنش نشان داد، اما پیگیری قضایی در این زمینه صورت نگرفت.
نمونه دیگری که کوشکی از حمایت و همراهی کشور‌های غربی به مجاهدین خلق تشریح کرد، آمریکا بود؛ داستان مفصل حمایت (بخوانید ابزارسازی مجاهدین خلق در عناد علیه ایران) رویکرد دیرین واشنگتن است که نخستین گزارش مربوط به آن در نخستین سال‌های دهه ۱۳۶۰ از سوی خبرگزاری فرانسه افشا شد.
وی تصریح کرد که عمق و گستردگی حمایت‌های آمریکا از مجاهدین خلق موضوعی آشکار و غیرقابل کتمان است.
ما باغی هستیم!
یکی از موضوع‌های جالب توجه در شانزدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به اتهام‌های مجاهدین خلق، اعتراف یکی از اعضای این گروه به اتهام‌های وارده در روند برگزاری دادگاه بوده است.
در کلیپی که به درخواست وکیل مجاهدین خلق در جلسه دادگاه پخش شد، یکی از اعضای گروه تروریستی مجاهدین خلق در برنامه‌ای که تلویزیون این گروه در واکنش به اظهارات صداقت، کارشناس دعوت شده به دادگاه درباره جرم بغی و باقی بودن مجاهدین خلق در جلسه پانزدهم دادگاه، اعلام کرد که ویژگی‌های مطرح شده برای این جرم یعنی داشتن استحکامات، اقدام گروهی و قیام مسلحانه را پذیرفت.
او اقرار کرد: بله ما این ویژگی‌ها را داریم، پس باغی هستیم!
مقر اورسورواز کجاست و چرا اهمیت دارد؟
مقر گروه تروریستی مجاهدین خلق در اورسورواز، Auvers-sur Oise (۲۷ کیلومتری پاریس) در نزدیکی ساحل رودخانه سن، در واقع منزل صالح، برادر بزرگ‌تر مسعود رجوی بود که پس از فرار رجوی و بنی‌صدر به فرانسه در سال ۱۳۶۰، به عنوان محل استقرار سرکردگان گروه تعیین شد.
تا خرداد سال ۱۳۶۵ که سرکردگان مجاهدین خلق در فرانسه مستقر بودند، مریم و مسعود رجوی در ویلای یادشده زندگی می‌کردند؛ پس از رفتن مسعود رجوی به عراق در سال ۱۳۶۵، ویلای اورسورواز همچنان در اختیار مجاهدین خلق باقی ماند تا اینکه مریم رجوی پیش از حمله آمریکا به عراق در زمستان ۱۳۸۱ به اورسورواز منتقل شد.
از آن سال تاکنون ویلای اورسورواز که اکنون پایگاه مریم، نامیده می‌شود بیش از قبل مستحکم‌تر شده و دیوار‌های چندمتری‌اش بالاتر رفته و به عنوان یک منطقه حفاظت‌شده خصوصی شناخته می‌شود.
این مقر دارای راز‌های سر به مهری است؛ گورستان واقع در آن فقط بخش کوچکی از این راز‌ها محسوب می‌شود.
کارشناسان اروپایی می‌گویند که سران گروه تروریستی مجاهدین خلق از دستکاری‌های روانی استفاده می‌کنند که در فرقه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ آن‌ها با استناد به انتشار اقدام‌های صورت گرفته علیه شهروندان در نشریات مجاهدین خلق، تأکید دارند که آن‌ها از روش‌های تروریستی علیه غیرنظامیان استفاده می‌کنند.
دیده‌بان حقوق بشر در گزارش سال ۲۰۰۵ خود نوشت که مجاهدین خلق با اعضای خود در اردوگاهش در عراق بدرفتاری‌های شدید و گسترده‌ای داشته است.
دادخواهی برای یک حسرت
منیژه صفی‌یاری، که انفجار تروریستی در بازار تهران، زندگی‌اش را در ۱۷ سالگی دگرگون کرد، طی ۴۰ سال گذشته به‌عنوان جانباز ۷۰ درصد تلاش کرد تا علاوه بر حفظ روحیه و پیش بردن مسیر زندگی خود، روحیه مادرش را نیز حفظ کند؛ چراکه وی هم بر اثر همان حادثه دچار جراحت‌هایی شد که زندگی و سلامتیش را تحت‌الشعاع قرار داد.
صفی‌یاری وقتی در جایگاه قرار گرفت، با اشاره به اینکه در چهار دهه گذشته برای ارتقای زندگی تحصیلی و ورزشی تلاش کرده، از یک حسرت خود حرف زد؛ وی به قاضی گفت: مجاهدین خلق من را از نعمت مادر شدن محروم کردند.
این جانباز اقدام تروریستی مجاهدین خلق از دادگاه خواست تا متهمان پرونده را مجازات و ملزم به پرداخت غرامت کند.
وقتی صفی‌یاری از حسرت مادر شدن درپی جنایت مجاهدین خلق حرف می‌زد، موضوع زنان عضو گروه تروریستی مجاهدین خلق را به ذهن می‌آورد که به خاطر برنامه‌های شوم این گروه از حق مادر شدن محروم شده یا ناچار به جدایی اجباری از فرزندانشان شدند.
گویا مجاهدین خلق برخلاف ادعاهایشان، نه فقط ارزشی برای زنان قائل نیستند، بلکه حتی به جنگ با زنان می‌روند.
پایان برگ شانزدهم
شانزدهمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده اتهام‌های مجاهدین خلق با اعلام قاضی دهقانی پایان یافت و ۱۳ شهریور برای برگزاری جلسه بعد تعیین شد.
با داغ شدن بازار گفت‌وگو‌ها و گپ‌وگفت‌ها و مصاحبه‌ها،سروصدا سالن را فراگرفت؛دوربین‌های تصویربرداری و عکاسی و دستگاه‌های ضبط صدا خاموش شدند، اما این یک خاموشی کوتاه یا به‌گفته قاضی دهقانی زمانی برای تنفس است تا برگ دیگری از جنایت‌های مجاهدین خلق در جلسه‌ای دیگر بررسی شود.
