جمعی از خانواده‌های اسیران سازمان مجاهدین خلق با انتشار شکوائیه‌ای به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد (United Nations Human Rights Council)، از مقام عالی این نهاد خواستند تا شرایطی را فراهم آورد که آنها با نظارت نهادهای بین‌المللی و بدون دخالت سران مجاهدین، با عزیزانشان دیدار کنند.
در نامه این خانواده‌ها ضمن اشاره به جعلی بودن بیانیه اخیر مجاهدین و امضا کنندگان آن با عنوان”بیانیه گزارشگران ملل متحد، کارشناسان، حقوقدانان و شخصیتهای بین المللی”، خطاب به “فولکر تورک”، کمیسر شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد آمده است:
جناب آقای فولکر تورک
کمیسر محترم شورای حقوق‌بشر سازمان ملل متحد
ضمن عرض احترام به استحضار آن مقام عالی می رساند، سران سازمان موسوم به مجاهدین خلق با نقض گسترده حقوق بشر در مناسبات خود، سالهاست اعضا را از یک دیدار معمولی با خانواده منع کرده اند و هم اکنون با گزارش‌های دروغ سعی در فریب شما دارند.
این سازمان خطرناک تروریستی در بیانیه‌ای جعلی خطاب به شما، اسامی ۳۱ نفر را به دروغ ۳۱۳ نفر نوشته تا با استفاده از تاکتیک های دروغ بزرگ و انتساب آن به اشخاص مشهور سیاسی، نهادهای حقوق بشری را از توجه به حقیقت ماجرا غافل کند.
متأسفانه در سال های اخیر پس از انتقال اعضای سازمان به آلبانی مصایب و مشکلات اعضا و خانواده های آنان صدچندان گردیده است. اعضا ،گریزی جز تبعیت محض از دستورات رهبران سازمان ندارند و بسیاری از حقوق انسانی ایشان در کمپ سازمان نادیده انگاشته می شود. کوچکترین مسائل و موضوعات مربوط به زندگی شخصی آنها کنترل گردیده و امکان برقراری هرگونه ارتباطی با خانواده ها از ایشان سلب گردیده است. دولت آلبانی نیز با وجود محدودیت های ظاهری برای مجاهدین خلق در همکاری با سران این سازمان به تشدید وضعیت و فشار بر اعضای سازمان یاری می رساند. این دولت نه تنها امکان برقراری ارتباط میان اعضا و خانواده های چشم انتظار و نگران را بسیار محدود کرده است بلکه از ورود خانواده های اعضا به خاک خود نیز ممانعت به عمل می آورد. با نهایت تأسف باید گفت دولت آلبانی ارزش های همچون عدالت و حقوق بشر را فدای کسب منافع سیاسی و کمک های مالی نموده است. در چنین شرایطی وضعیت بسیار ناگواری برای اعضای مخالف و جدایی طلب سازمان بوجود آمده است. برخی از این اعضا پس از جدایی در همدستی دولت آلبانی، سران سازمان و در فقدان نظارت موثر و کارآمد بین المللی، با انواع تهدیدها و مشکلات امنیتی مواجه می شوند. از نظر حقوقی این افراد جداشده “بی وطن” یا فاقد تابعیت محسوب گردیده و نهادهای بین المللی نیز هیچ کمک موثری در بهبود وضعیت ایشان انجام نداده و این افراد در چنان شرایطی به حال خود رها می شوند. در سالهای اخیر به کرات شاهد مواردی از این دست بوده ایم.
یکی از مهمترین اسناد مؤید نقض حقوق بشر و ظلم های ناروا به اعضای خواهان جدایی یا جدا شده از مجاهدین خلق در سال های نه چندان دور، گزارش سال ۲۰۰۵ دیده بان حقوق بشر است که جای کمترین تردیدی درباره نقض حقوق اعضا در رویه سازمان مجاهدین خلق را باقی نگذاشته است.
کلیه اعضای مورد مصاحبه در گزارش دیدبان حقوق بشر، بدرفتاری و ظلم های صورت گرفته توسط سازمان مجاهدین خلق از زندان و شکنجه تا حبس های انفرادی طویل المدت، ایراد آسیب های شدید جسمی و شکنجه نسبت به اعضای مخالف یا خواهان ترک سازمان را مورد تأیید قرار دادند.
سران مجاهدین خلق به اعضای خود خیانت، خشونت و ترور را آموزش داده اند تا بتوانند با ایدئولوژی غیرعقلایی و عقاید افراطی، خود را از بی هویتی و سرخوردگی نجات دهند. متأسفانه خانواده، بنیادی ترین نهاد جامعه نیز در این گروه جنایتکار به عنوان دشمن اصلی به اعضا معرفی شده تا هیچ عنصر معنوی نتواند در مقابل عقاید التقاطی آنها مانعی ایجاد نماید.
شما باید بدانید این گروه خطرناک که به ترور ۱۷۰۰۰ شهروند ایرانی اعتراف آشکار دارد، اعضای خود را زیر چتر حمایتی دولت آلبانی شستشوی مغزی می دهد و ما خواستار این هستیم مقامات آلبانی به جهت حمایت های خود از این گروه تروریستی در مقابل آن نهاد حقوق بشری پاسخگو باشند.
در نهایت با توجه به موارد عنوان شده اعلام می دارد که خانواده های اعضای گرفتار در این گروه که از عزیزان آن ها به مانند ربات برنامه ریزی شده، بهره کشی می شود به شدت نگران وضعیت سلامتی عزیزان خود هستند. لذا از آن مقام عالی و محترم خواهشمند است شرایطی را فراهم آورید تا خانواده های این اعضا با نظارت نهادهای بین المللی و بدون دخالت سران مجاهدین خلق دیدار و یا حداقل یک تماسی آزادانه با عزیزان خود داشته باشند.
این خواسته جزو اولیه ترین حقوق یک بشر است که امیدواریم توسط آن مقام اجرایی شده و نام جنابعالی در تاریخ به جهت تلاش ستودنی در مقابل این ظلم، ماندگار گردد. منتظر پاسخ شما هستیم.
اسامی اعضای گرفتار در مجاهدین خلق از استان اردبیل:
ناصر قلی پور
عظیم ارشادی
برات عبدلی
اردشیر صحت
علی یوسفی سادات
فریدون پرورش
جهان بینایی فعال
زمان مهدی زاده
کیومرث صحبت زاده
سمیع ناظری
امیر اصلان حسن زاده
حمداله مستانه
اکبر مجردی
حافظ نصرتی
برات ربیعی
سمیه شعبانی
عبدالعلی حاجی محمدی
محبوب صباحتی
حسین صمدی
جلیل ارسی
منیژه حکیم زاده
سلمان دولت پناه
مطلب نظری
شعبان خواجه نصیری
حجت محمدی
خداشکر گل محمدی
علی جعفری
علیرضا پورمحمد
حسن بشارتی
محبوب خیراندیش
رحمت علیزاده نیاری
محمد ابراهیمی
صالح نصیری
رونوشت:
– عمر زنبر، رئیس شورای حقوق‌بشر سازمان ملل متحد
