محمد رضا صدیق، عضو رهایی یافته از تشکیلات مجاهدین خلق در گفتگویی با خلیل انصاریان درباره تفاوت زندگی اش درون و بیرون از مناسبات فرقه مطالبی بیان کرد.
صدیق که یک روز تعطیل را در کنار دیگر دوستانش به پیک نیکی در مناطق سرسبز اطراف تیرانا رفته بود، می گوید که بعد از جدایی از سازمان بارها چنین برنامه هایی را در کنار دوستان ترتیب داده اند و لذت برده اند.
عضو نجات یافته از تشکیلات مجاهدین خلق می گوید که تبلیغات سازمان درباره اینکه بیرون جهنم است و نمی شود زندگی کرد دروغی بیش نیست.
صدیق بارها و بارها در خلال صحبت هایش تأکید می کند که زندگی خوش و آرامی در کنار دوستانش دارد و این نشان می دهد که این خوشی های به ظاهر ساده چقدر برای افرادی که سالها در مناسبات سازمان محبوس و محدود بوده اند شیرین و دلنشین است: من کار می کنم. در کنار دوستان راحتیم و گاه به گاه بیرون می آییم و کیف زندگی را می کنیم چیزی که تشکیلات از آن وحشت دارد.
محمد رضا صدیق رو به دوستان سابقش در زندان مانز می گوید: بچه ها یک انتخاب و یک اراده می خواهد تا خود را از آن منجلاب بیرون بکشید. من 6 سال است بیرون آمده ام و به خدا قسم مشکلی ندارم. در انجمنی هستم که همه جوره مرا ساپورت می کند. چه به لحاظ جسمی و چه مشکلات دیگر. کار می کنم و در کنار دوستان رابطه صمیمی دارم.
عضو سابق مجاهدین خلق درباره سالهای زندگی اش در مناسبت فرقه می گوید: دنیای من دنیای سیاهی ها و ناامیدی ها بود. همه درها به رویم بسته بود… رجوی دروغی به نام سرنگونی علم کرده و دارد چند نسل را از بین می برد. دنیای آزاد یک دنیای دیگر است. بچه ها خود را نجات بدهید و چند صباحی هم شده طعم شیرین زندگی واقعی را به چشم ببینید و به دل حس کنید.
