با پیشرفت جلسات دادگاه رسیدگی به اتهامات 104 تن از سرکردگان فرقه مجاهدین خلق در شعبه 11 دادگاه کیفری یک استان تهران و افشاگری اعضای سابق از جنایات مجاهدین خلق طی جلسات متعدد و قوت گرفتن موضوع استرداد مجرمان، سران فرقه در مسیر گیجی و منگی قرار گرفته اند. زهرا مریخی جانشین فرتوت مریم رجوی در اظهارات خود در جمع اعضای گرفتار در مواجهه با واقعیت های مطرح شده در دادگاه که یکی پس از دیگری پرده از جنایات این فرقه برداشته است، گفت: همه موارد و جنایاتی که علیه مجاهدین خلق در دادگاه مطرح گردیده بی وقفه توسط این فرقه انجام شده و پس از آن نیز بصورت صد برابر نسبت به انجام این جنایات تردید نخواهند کرد. ملیجک دربار رجوی با علم بر آثار و تبعات قانونی آن عامدانه اقدام به اقرار کرده است تا از یک واقعیت دیگر فرار کند، زیرا بخوبی می داند که:
در امور کیفری اقرار یکی از مستند ترین دلایل برای اثبات جرم است، دلیل آن هم این است که هیچ انسانی بدون اینکه جرمی مرتکب شده باشد، اعتراف به جرم و مجازات شدن نمی کند. مطابق ماده 64 قانون مجازات اسلامی : اقرار عبارت است از اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود.
خانم زهرا مریخی احتمالا در بیانات خود اظهاری یا در فضا سیر می کردند و یا عامدانه اقدام به اقرار جنایت علیه بشریت به نمایندگی از سرکردگان مجاهدین خلق در قالب جانشین مریم قجر کرده است. از دید قانون در علم جزا و آیین دادرسی کیفری اظهارات وی اقرار صریح متهم محسوب و تبعات خود را در پی خواهد داشت و این موضوعی نبوده که سران فرقه از آن ناآگاه باشند. ولی سئوال مهمی که به ذهن خطور می کند آن است که چرا عوامل رجوی تا به حال علیرغم اقرار به جنایت و ترور در دهه 60 در داخل کشور حاضر نشدند در خصوص ارتکاب جنایت علیه اعضای خودشان سخنی حتی در حد یک کلمه بر زبان بیاورند؟! خانم مریم سنجابی زن شجاع نجات یافته از جهنم رجوی، اخیرا طی نامه ای خطاب به دادگاه برخی از جنایات عوامل رجوی علیه زنان و مردان در داخل مناسبات مجاهدین خلق را ارائه کرده است. ایشان به جرائمی همچون : نحوه برخورد با اعضا، زندان سازی، شکنجه ، تصاحب زنان، قاچاق و پولشویی، قتل عمد و بسیاری از اتهامات مهم دیگر اشاره کرده است. علت اینکه فرقه رجوی تا کنون در خصوص اتهامات ارتکابی در درون کمپ های خود علیه اعضای خود سکوت پیشه کردند موضوع مبهمی نیست. زیرا در بررسی حقوقی متوجه می شویم:
سابقه ارتکاب جرم وضعیتی است ناظر به برخورداری از محکومیت کیفری به واسطه ارتکاب جرم در گذشته، اعم از آن که جرم ارتکابی از جرایم مستوجب حدود و قصاص یا تعزیرات عمدی یا غیر عمدی باشد در این رابطه آثاری که قانونگذار در مورد سابقه محکومیت کیفری در نظر گرفته به دو قسم است آثار سلبی و آثار ایجابی.
در آثار سلبی متهم علاوه بر مجازات اصلی از تمامی مزایای اجتماعی، و امتیازات قانونی محروم می شود ولی در آثار ایجابی نسبت به شدت مجازات و تضییقاتی خاص از قبیل تحت نظر قرار دادن متهم و اعمال اقدامات تامینی و غیره تاکید دارد. سران مجاهدین با علم بر اتهامات گذشته که به راحتی آن را با اقرار جانشین مریم رجوی می پذیرند فارق از آن که چه تبعاتی نسبت به آنها در پی خواهد داشت حاضر نیستند یکی از اتهامات اعضای نجات یافته مبنی بر قتل و شکنجه و زندان و …. در مناسبات خود را تایید کنند زیرا با تعاریفی که فوقا عارض گردید از تبعات بین المللی آن که بیشتر وجهه اجتماعی و سیاسی کاذبی که برای خود قائل هستند وحشت دارند و در صورت اثبات اتهامات معنونه، مشروعیت کاذب آنها از زاویه دید اربابان اروپایی و غربی فرو خواهد ریخت و میل به استرداد آنها برای اعمال مجازات تسریع خواهد شد.
صمد اسکندری