آنها مانند طوطی فقط یک چیز را تکرار می کنند. اصلا نه سواد سیاسی ندارند و نه تحمل شنیدن حرف دیگران را. بشدت انحصار طلب هستند و از همه مهمتر اصلا واقعیت را درک نمی کنند. برا ی خودشان شعار می دهند. هر کس را که با آنها مخالف است مزدور می خوانند چرا زیرا جرئت کرده است با نظرات آنان مخالفت کند
هوادران مجاهدین مدتی است که بعد از سربه نیست شدن رجوی سر و کله شان در محافل ایرانی و اینترنت پیدا شده است. آنها مانند طوطی فقط یک چیز را تکرار می کنند. اصلا نه سواد سیاسی ندارند و نه تحمل شنیدن حرف دیگران را. بشدت انحصار طلب هستند و از همه مهمتر اصلا واقعیت را درک نمی کنند. برا ی خودشان شعار می دهند. هر کس را که با آنها مخالف است مزدور می خوانند چرا زیرا جرئت کرده است با نظرات آنان مخالفت کند.هیچ نشریه ای را قبول ندارند. هیچ رادیو وتلویزیونی برایشان اعتبار ندارد بغیر از تلویزیون و سایت ها ی متعدد خودشان که فقط از رهبر شان تعریف می کنند و از پیروزی های نداشته وی.سرو کله شان در همه وب لاگها و سایت ها هست و در آنجا ازازادی بیان سو استفاه کرده و می گویند هر چه دلشان می خواهد و بعضی از چیزهائی که لایق خودشان هست ولی دریغ از اینکه یک وب لاگی داشته باشند و یا زیر خبر هاشون اجازه بدن کسی کامنتی و نظری بدهد. همه چیز فقط یک طرفه.در خبر هایشان هم هر چیز ی که اتفاق بیفتاد با این عبارت که فاز سرنگونی رژیم و وحشت از مقاومت شروع می شه حالا اگر بسته شدن گردنه استارا باشد. این روزها هم که رسوایئ تبلیغات پولی آنها تقش درآمده است و چند روزی است که به روی مبارک خود نمی آورند که عکسهای رجوی روی پوستر شامپو و داروی نظافت بوده است. اینهم یک جور مبارزه است.سخن کوتاه به انها باید گفت دوستان شما شلوارتان را دو دستی بپائید که پایئن نیاید یعنی شما اگر انقلابی هستیدو چریک و ارتش دارید اول رهبرتان را نجات بدهید بعدا فکر ازاد کردن مردم ایران باشید.مردم ایران مایل هستند که رهبر تان را حضورا در صف اول مبارزه در ایران ببینند. هروقت نشونش دادید بعدا بیاید ادعا بکنیدو جایز نیست مردم ایران ا را 22 سال معطل کنید ممکن است که به حرفهایتان کمی شک کنند. آدمیزاد هست و هزار فکر.مراسم رژه 19 بهمن رادیدم براستی گریه اور بود همه ادمهای مسن باموهای رنگ کرده با کراوات و مدال های آویزان مه برای همه از فروشگاه یک دلاری خریده بودند.گویا آمریکائیان بجای آن همه تانک وتوپ و اسلحه و مهمات به مجاهدین کراوات داده اند و کت و شلوار برای رژه. اینجا هم سر رجوی کلاه رفته یعنی اگر دانه ای هم حساب کرده بودند پول بیتشری بایدگیر رجوی می آمد.از قدیم گفتند آدم زرنگ کلاش پس معرکه است مشکل بزرگ رجوی در این است که از آخر شروع میکنه می آد جلو. اول ارتش درست میکنه بعد نفرات می آره. اول رئیس جمهور انتصا ب می کنه بعد از بقیه تایید ی می خواد و بعد هم قراره ببرنش به ایران. منظور این است که رژه خوب است ولی اول باید بری ایرا ن و بعد رژه بروید. بااین لباسها که نمی شه رفت ایران همه مردم می خندند. اسلحه هم که ندارید که بخواهید به ایران بروید.اسلحه ها را چند فروختید کراوات خریدید؟ در میدان گمر گ تهران هم ارازن تر پیدا می شد و هم خلقی تر آن.
