در قسمت قبل از وجود فشار رجوی روی اعضا برای جلوگیری از ریزش نیرو گفتم. تعدادی از افراد قبول کردند که به زندان ابوغریب بروند، اما بعد از سرنگونی صدام ریزش نیرو در سازمان زیاد بود و افراد جدا شده دست به افشاگری علیه سازمان زدند و رجوی مجبور شد باز به همان خط توهین و ناسزا گفتن بپردازد و هم چنان به این خط ضد بشری ادامه دهد .
حالا این سئوال پیش می آید مگر نفرات جدا شده چه می گویند؟ آیا حرفهایشان غلط است؟
در مورد بیان و حرفهای جدا شدگان باید گفت که همه حرفهای آنان درست است. در زمینه مسائل تشکیلاتی به تفتیش عقیده، عملیات جاری و غسل هفتگی می پردازند، در زمینه کار به مسئله بیگاری کشیدن اشاره می کنند و در زمینه خانوادگی به مسئله توهین به خانواده و فاسد بودن آن و طلاق اجباری می پردازند.
آنها برای روشن شدن افکار مثالهایی آوردند: مثلا اینکه هیچ مردی حق صحبت کردن با یک زن تنها را ندارد ، زن در گرمای عراق در خودرو حق سوار کردن مرد در کنار خود را ندارد ، مردان حق استفاده از ادکلن را ندارند چون ممکن است احساسات جنسی زنان تحریک شود ، زنان حق استفاده از وسایل آرایشی را ندارند چون زنان باید صورت مردانه داشته باشند تا غرایز جنسی مردان تحریک نشده و کسی به سراغشان نرود ، پمپ بنزین باید زنانه و مردانه باشد تا مبادا زنی با مردی برخورد داشته باشد و بقیه ضوابطی که رجوی برای اعضا در نظر گرفته بود.
وقتی نفرات جدا شده تصمیم گرفتند واقعیت تشکیلات را افشا کنند شاید در آن لحظه به ذهن می زد که نکند دروغ می گویند و یا از مبارزه دست کشیدند و حالا چنین چیزهایی می گویند! اما واقیت این است اگر به تعداد افراد جدا شده و حرفهایشان دقت کرده باشیم درک خواهیم کرد حرفهای همه نفرات جدا شده یکی است و اصلا دروغی در کار نیست.
طی این سالها با افشاگری نفرات جدا شده دیگر ماهیت رجوی بخاطر جنایتی که انجام داده برای همه روشن شده است .رجوی فکر می کرد می تواند از خانواده های اعضای خود در داخل کشور استفاده کند ولی وقتی نفرات جدا شده به داخل کشور آمدند و از شرایط سازمان و مناسبات ضد انسانی اش گفتند دیگر خود خانواده های اعضای هم به دشمنی با سازمان پرداختند .
رجوی ابتدا فکر می کرد که اگر نفرات جدا شده به داخل کشور بروند و آنان را بریده از مبارزه معرفی کند، خانواده ها طردشان می کنند، اما چنین نشد و بعد از سرنگونی صدام و آمدن خانواده ها برای ملاقات خط سازمان عوض شد! پیامی که از طرف مسئولین به نفرات جدا شده در داخل کمپ تیف می رسید این بود که حتما به اروپا بروید. مبادا به ایران بروید چون ممکن است شما را زندانی و یا اعدام کنند و این گونه سعی می کرد با حربه ترس از اعدام افراد را مخیر کند به اروپا بروند. ولی نفرات جدا شده تصمیم خود را گرفته بودند که باید به ایران و نزد خانواده هایشان برگردند و چه کار خوبی هم انجام دادند .
وقتی اعضای جدا شده در داخل کشور از ضرب و شتم و زندانی کردن و مناسبات ضد انسانی و طلاق اجباری رجوی حرف زدند همه متوجه شدند با چه سازمان مخوفی مواجه هستند.
اکنون این سئوال وجود دارد چرا رجوی بعد از شروع محاکمه 104 تن از سران جنایت کار سازمان، برای توهین و ناسزا گفتن به جدا شده ها افسار پاره کرده است ؟
ما در این پروسه شاهد لجن پراکنی علیه نفرات جدا شده ای که در این دادگاه حضور یافتند بودیم. رجوی ها به خوبی متوجه شدند حرف زدن و افشاگری نفرات جدا شده برای دادگاه چقدر مهم است و به نتیجه رسیدن این دادگاه چقدر می تواند باعث فروپاشی تشکیلات رجوی در اروپا و آلبانی باشد. اما باید تاکید داشت حرفهای تمام جدا شدگان درست و دقیق است چون با گوشت و پوست خود مناسبات ضد انسانی رجوی را درک کردند و اگر رجوی ذره ای کوتاه بیاید باید انتظار نابودی تشکیلاتش را داشته باشد و به همین خاطر میان بد و بدتر هم چنان به دنبال بد است ولی نمی داند که این بد اکنون تبدیل به موجی شده که تمام تشکیلاتش را از بین خواهد برد و نفرات جدا شده تصمیم گرفتند که بند از بند تشکیلات سازمان را از هم بدرند تا دیگر فردی مانند خودشان اسیر دروغهای رجوی نشود .
هادی شبانی
