علی اصغر باباپور عضو رهایافته از سازمان مجاهدین خلق در تاریخ 22 مهر 1403 در دفتر انجمن نجات استان مازندران حضور یافت. ایشان با توجه به شروع محاکمه 104 تن از سران جنایت کار سازمان مجاهدین در تهران گفت: حاضر است در هر دادگاهی حضور یافته و علیه سازمان مجاهدین خلق و سران جنایت کارش شهادت بدهد .
زمانی که از علی اصغر باباپور سئوال شد، علت این تصمیم چه می باشد؟ او گفت: من سالها در مناسبات سازمان مجاهدین خلق حضور داشتم و شاهد خیلی از توهین ها و تحقیقر افراد و تفتیش عقیده و ستم رجوی علیه نفرات سازمان بودم و این برای من بسیار دردناک بود. ولی اکنون که از آن سازمان رهایی یافتم وظیفه خود می دانم که دست به افشاگری بزنم تا شاید دوستانم که هم اکنون در مناسبات، اسیر مغزشویی سازمان قرار دارند به خود آیند و بتوانند برای لحظاتی به آینده خود فکر کنند و تصمیم درستی برای ادامه زندگی بگیرند.
من نیز مانند بسیاری از افراد به خاطر فریبکاری و حقه بازی رجوی جذب سازمان شدم. من اسیر بودم ولی به خاطر یک سهل انگاری و تصمیم غلط وارد سازمانی شدم که هرگز راه بازگشتی برای افراد متصور نبود. زمانی که خانواده ام برای ملاقات به اشرف آمدند شاهد بودم به آنان فحش و ناسزا می گفتند و با میله های آهنی آنان را زخمی می کردند و این برایم قابل درک نبود. تا اینکه تصمیم گرفتم از سازمانی که به اصطلاح مدعی آزادی خواهی بود و شعار برابری می داد جدا شوم و بعد از جدا شدن و مطالعه افشاگری سایر دوستانم به ابعاد دیگری از جنایت رجوی پی بردم و اکنون وظیفه خود می دانم که در راستای افشاگری فرقه ای سازمان مجاهدین گام بردارم. شاید این کارم گامی کوچک باشد ولی می دانم رجوی از این اقدام من دیوانه خواهد شد .
علی اصغر باباپور با حرفهای بسیار روشنگرانه به خوبی به همه ابعاد خیانت رجوی اشاره کرد و نشان داد در این راستا عزمی راسخ دارد.
