آرم سازمان مجاهدین ، منش و رفتار و موضع گیری های رهبران خودشیفه این سازمان، همواره سوار بر محور “مبارزه مسلحانه” بوده است، اما هرگز از این حربه در راستای آزادی مردم ایران بهره گیری نشده است، سلاح اگر در دستان کسانی باشد که مردم عادی را مورد حمله قرار دهند، در تروریست بودن این افراد هرگز نباید شک کرد، از همین روست که تقریبا اکثریت کشورهای جهان از سال 2001 سازمان مجاهدین خلق و شورای کذائی آن به نام شورای ملی مقاومت را در لیست های تروریستی خود قرار دادند و بدنبال آن محدودیت های مالی و مسدودیت های مالی گریبانگیر این سازمان شد، در واقع علت وجودی سازمان در یک کلام آزادی و دمکراسی برای مردم ایران نبوده و نیست. مسعود رجوی از همان فردای فرار از ایران، خود می دانست که در حد و اندازه یک رهبر سیاسی و عقیدتی نیست و در همین راستا و با شعارهای عوام فریبانه یک بنگاه اقتصادی را تحت لوای سازمان مجاهدین خلق و به نام ارتش آزادیبخش و شورای ملی نهادینه کرد، امپراطوری مینیاتوری مسعود رجوی در اورسوراواز فرانسه و عراق و اکنون نیز در آلبانی با همین ترفندها ادامه حیات می دهد. اما از فردای حمله نیروهای ائتلاف به عراق و سرنگونی صدام حسین و مسعود رجوی، او با زیرکی و شم ضدانقلابی که داشت بخوبی متوجه شد که ادامه راه با وجود صاحبخانه جدید و با لباس نظامی و اسحلحه و قلدربازی ممکن نخواهد بود. از همین رو به آغوش امپریالیسم نوی آمریکا خزید و توافق شد که همه نشانه های نظامی گیری سازمان برچیده شود و مریم رجوی با آرایش و لباس های رنگارنگ جایگزین مسعود رجوی نظامی پوش و کلت به کمر شد. اما خروج از لیست تروریستی در اولویت قرار گرفت تا مسدودیت های مالی از روی دوش این گروه تروریست برداشته شود. دادگاه عالی لوکزامبورگ مهم ترین سرفصل نظامی زدایی از این سازمان شد.
در تاریخ هفتم فوریه 2006 در دادگاه عالی لوکزامبورگ به شماره پروندهT-228102 مجاهدین خلق با ارائه مستندات خود، این ندامت را جلوی قاضی دادگاه می گذارند که :
” ما دیگر مبارزه مسلحانه نمی کنیم و تمام سلاح های خود را نیز با میل خود تحویل نیروهای ائتلاف دادیم و معتقدیم آن کار ما اشتباه بوده است و درخواست خروج سازمان مجاهدین خلق از لیست تروریستی اتحادیه اروپا (و بریتانیا و کانادا و آمریکا) را داریم … ”
سنوات حضور در لیست تروریستی سازمان مجاهدین خلق بدین شرح بود :
اتحادیه ی اروپا : از می 2002 تا 27 ژانویه ی 2009= 7 سال
کانادا : از 24 می 2005 تا 20 دسامبر 2012= 7 سال
بریتانیا: 28 مارس 2001 تا 24 ژوئن 2008= 7 سال
آمریکا : 8 ژوئیه 1997 تا 28 سپتامبر 2012= 15 سال
اگر جمع بندی کنیم سازمان مجاهدین و رجوی ها چیزی نزدیک به 36 سال در لیست تروریستی کشورهای مختلف بودند و بصورت مستمر عددی بین 15 سال در لیست های تروریستی کشورهای مختلف حضور داشته اند.
حال با این سوابق درخشان جهانی و بین المللی، مدعی تروریست نبودن خود نیز هستند!
یادم هست که مسعود رجوی سالها پیش در نشستی که خودم هم حضور داشتم با صراحت تمام گفت:
” فرزند عزیز نور دیده ، از دبه کسی ضرر ندیده ”
اکنون علت غیب شدن مسعود رجوی از سال 1382 و سپردن همه امور به مریم رجوی ( که محصول توافق با آمریکائی ها بود ) واضح تر می شود و در چشم بهم زدنی، سازمان ماستمالیزه شد و همه کت و شلواری و کراواتی شدند!!! کسی هم نبود که سئوال کند: پس تکلیف اینکه می گفتید سلاح و مبارزه مسلحانه ناموس هر مجاهد خلق است ، چه شد؟!
و اینگونه بود که مبارزه مسلحانه، یک شبه تعطیل شد (و خون های هزاران انسان با یک تغییر مواضع پایمال شد).
ادامه دارد . . .
محمدرضا مبین
