به گفته کارشناسان و پژوهشگران حوزه فرقه‌ها، فرقه های مخرب معمولا از دل ادیان شکل می‌گیرند. رهبران فرقه ها عناصری از معنویت و دین های آسمانی را به هم می آمیزند و اغلب برای ترغیب پیروان خود به ماندن و ادامه دادن از واژگانی چون نجات، فلاح، رستگاری و شفا استفاده می‌کنند. فرقه هایی چون جیم جونز، مانسون و بسیاری دیگر که جنایت های فراوانی را رقم زدند در واقع فرقه هایی از دل مسیحیت بودند.
در فرقه‌ای که مسعود رجوی بیش از چهار دهه پیش تشکیل داد، مجاهدین خلق اگر چه در معنی “مبارزان آزادی مردم” بودند اما در حقیقت رهروان راه مسعود شدند. راهی که بنا بود این افراد را پس از سرنگون کردن حکومت ایران به “جامعه بی طبقه توحیدی” برساند.
امروز نزدیک به نیم قرن از ظهور فرقه رجوی گذشته است و هدفی که سران فرقه بیش از همه مدعی آن هستند یعنی سرنگونی حکومت ایران محقق نشده است. در عوض بسیاری از اعضا از تشکیلات مجاهدین خلق سرخورده، ناامید و جدا شده‌اند. بسیاری بر اثر فشار و شکنجه روحی و جسمی زیاد حاکم بر فرقه رجوی، از آن فرار کردند.
در واقع، تشکیلات رجوی تقریبا نتوانسته است هیچ عضو جدیدی در سالهای اخیر به قرارگاهش در مانز آلبانی افزوده کند. از سوی دیگر، خلق ایران بخاطر سالهای همدستی با صدام حسین و مزدوری برای آمریکا و اسرائیل سرشار از حس تنفر و انزجار نسبت به مجاهدین خلق هستند. در این شرایط، پرسش مهمی که در ذهن بیشتر افرادی که به موضوع مجاهدین خلق نزدیک می‌شوند، شکل می‌گیرد این است که چرا این شمار نسبتا زیادی از انسان‌های بالغ (حدود دو هزار نفر) کماکان در شرایط زیستی نامناسب، محروم از زندگی آزاد، و تحت شرایط سرکوب و خفقان فرقه‌ای در تشکیلات مانده‌اند ؟
محمدرضا ترابی، کودک سرباز پیشین مجاهدین خلق در میانه سخنانش در اسپیس اخیرش در شبکه اجتماعی ایکس در مورخ 27 مهرماه 1403 در این باره جمله‌ای گفت که شایسته توجه است:
“امروز انگیزه سرنگونی در بین مجاهدین خلق از بین رفته است و بیشتر مجاهدین به انگیزه رستگاری در تشکیلات مانده‌اند.”
ترابی وعده می‌دهد که در آینده در این باره مفصلا توضیح خواهد داد، اما در اثنای صحبت هایش درباره چگونگی خروجش از تشکیلات، اشاره می‌کند که چگونه فرماندهان تشکیلات و در راس آنها مسعود رجوی با سوء استفاده از آیات قرآن و احادیث سعی بر ایجاد احساس گناه و عذاب وجدان در اعضای فرقه داشتند. به گونه‌ای که شخص محمدرضا ترابی اگر در روزهای آخر حضورش در درون فرقه به طور پنهانی با دوستانش در بیرون از فرقه تماس نداشت، همین دستاویزهای معنوی او را مجاب به ماندن می‌کرد.
ترابی، پیش تر نیز در پاسخ به سوال یکی از کاربران درباره علت ماندن افراد در درون تشکیلات رجوی، نقل قولی از مسعود رجوی آورد که به روشنی شرایط حاکم بر ذهن افراد اسیر در فرقه رجوی را توضیح می‌دهد. او در مورخ 14 اکتبر 2024 در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت:
“می‌دونی منتظر چی هستن؟ “رستگاری”! مسعود رجوی بهشون قول داده اگر تا آخر عمرشون مجاهد بمونن، تو اون دنیا یک راست میرن بهشت، بدون حساب و کتاب. باور کن عین کلمات خودشه. ساعت‌ها و روزها نشست می‌گذاشت و با استفاده از آیات قرآن این رو تو اذهان اعضای مجاهدین تئوریزه کرد.
لعنت بر رجوی!”
مزدا پارسی
