مهمانان عزیز
امروز اینجا گرد هم آمده ایم تا داستانی را به اشتراک بگذاریم، داستانی که عمق احساس مادرانی را بیان می کند که با دردی روبرو هستند که بسیاری از ما نمی توانیم آن را تصور کنیم. این فیلم با عنوان “جدایی، عشق، مادر” از رنج مادرانی در ایران می گوید که سال ها از فرزندان خود جدا افتاده اند، فرزندانی که به سازمان تروریستی مجاهدین خلق پیوسته اند.
این فیلم فقط به تصویر کشیدن رنج نیست. این یک فراخوان برای آگاهی است، پیامی برای همه ما، به ویژه برای عموم مردم آلبانی، برای حمایت از این مادران و فرزندانشان. درد، اشک و رنج آنها گواه واقعیتی تلخ است، اما فیلم ما قدرت فداکاری و اعتقاد را نیز برای بازگرداندن آنچه از دست داده است نشان می دهد.
در حین فیلمبرداری این فرصت را داشتیم که اتفاقات و احساسات عمیقی را تجربه کنیم که عوامل آلبانیایی و ایرانی ما با مهارت توصیف کردند. آنها یک پیام قوی از وحدت را به نمایش گذاشتند و نشان دادند که عشق و قدرت مادری قدرتمندتر از هر تفکر تروریستی است.
فیلم ما انعکاسی از واقعیتی غم انگیز و در عین حال دریچه امیدی به آینده ای روشن تر است. آنچه ما می خواهیم انجام دهیم ایجاد یک حس همبستگی است تا همه ما در کنار کسانی باشیم که در درد و رنج هستند.
از طریق این پروژه، ما می خواهیم دعوت به یک اقدام مؤثر نماییم. باید به داستان های این مادران گوش داد و فهمید که هر داستانی حاوی فریاد کمک است. ما نمی توانیم در برابر این فاجعه سکوت کنیم. این فرصتی است برای باز کردن باب گفتگو، و کمک به کسانی که فرزندانشان را از دست داده اند تا نور امید را به زندگی آنها باز گردانیم.
از حضور شما برای حمایت از این فیلم و پیامی که می‌دهد سپاسگزارم. امیدوارم همه ما بتوانیم از داستان های این مادران الهام بگیریم و برای هدفی بزرگتر بازهم گرد هم بیاییم.
متشکرم
