آقا و خانم رحیمی در سفری که چند هفته قبل به اشکودر داشتند در میان دیدارها و ملاقات هایشان به دیدار شیخ طریقت رفاعیه صوفی در این شهر آقای ایلیر بالی Ilir Bali رفتند و او را در مرکز خودشان در جریان کار انجمن نجات و مستند “مادر، عشق، جدایی” قرار دادند.
طریقت رفاعیه یک جریان صوفی و شیعی است که در عراق، مصر، ترکیه، بالکان و از جمله آلبانی و کوزوو و دیگر کشورهای منطقه پیروان زیادی دارد.
در این دیدار به اطلاع آقای ایلیر بالی رسانده شد که قرار است افتتاحیه نمایش این مستند در این شهر یعنی اشکودر برگزار شود و از وی درخواست شد تا در این مراسم سخنرانی نماید. او دعوت به حضور در برنامه و تماشای مستند را پذیرفت اما انجام سخنرانی را رد کرد.
در روز جلسه آقای بالی همراه با همسرش در برنامه شرکت نمود و مستند را تماشا کرد. در پایان خودش به صورت خودجوش با صدای بلند اعلام کرد که می خواهد چند کلمه احساساتش را بیان نماید. او همانجا که در میان جمعیت نشسته بود میکروفون را گرفت و گفت:
من بسیار متاسف شدم. امروز، در این قرن، دیدن این رنجها به این شکل، بسیار تأثیرگذار است.
مادران در این فیلم، می توانند مادر هر کس دیگری در اینجا باشند، که ممکن است احساس بد یا غمگینی داشته باشد، نه تنها مادر یک نفر از ایران، زیرا در نهایت ایران و آلبانی توسط بشریت متحد شده اند، بلکه همه مادران. اما دیدن چنین رنجی در این قرن چیزی بسیار دور از ذهن است.
این نقض حقوق بشر نیست، این نابودی حقوق بشر است.
من از تعبیر فیلسوفی استفاده می کنم که می گوید گرگ هیچ وقت گرگ را نمی خورد، اما انسان، انسان را با تمام پوست و گوشت و استخوانش می خورد، اینجا انسان دارد انسانهای دیگر را رنج می دهد، خدا این کار را نکرده است چون خدا همه ما را یکسان خلق می کند و هر کدام از ما و همه انسان ها عقل و منطق دارند.
من بسیار متاسف شدم. این ماجرا از نظر روحی روی من بسیار تأثیر گذاشته است.
برای انجمن شما آرزوی موفقیت دارم و ممنون.
