شبکه تلویزیونی TV1 آلبانی، یکی از شبکه های تلویزیونی آلبانی بود که از مراسم افتتاحیه اکران عمومی مستند “مادر، عشق، جدایی” گزارش تهیه و پخش کرد.
گزارشگر چنل وان آلبانی در ابتدا توضیحاتی درباره موضوع مستند و نحوه پخش آن در اشکودر بیان می کند و در ادامه گفتگوهایی با دست اندرکاران ساخت این مستند انجام می دهد. ترجمه گزارش به شرح زیر است:
در اشکودر ابتدا مستند مادر عشق جدایی پخش شد. این فیلم داستان درد و رنج مادران و خانواده های افراد گرفتار در سازمان مجاهدین خلق را روایت می کند.
سازندگان این مستند در سفرهای خود به خلیج فارس و امارات متحده عربی، داستان مادرانی را بازتاب میکنند که فرزندانشان توسط سازمان مجاهدین خلق به گروگان گرفته شده اند.
اریسا: این فیلم در خلیج فارس فیلمبرداری شده است. یک فیلمی هست که بر اساس داستان واقعی است. داستان هایی که یک درد بسیار بزرگی پشتشان پنهان شده است.
ویژگی این فیلم درد مادرانی است كه بیش از بیست سال از عراق به دنبال فرزندان خود می گردند و اكنون در آلبانی هستند و بدون وقفه به جستجو ادامه می دهند.
این فیلم ساخته شد تا به جهان حقایقی را که گفته نمی شود و بسیاری از مردم از گفتن آنها می ترسند، بداند. همه شهروندان دردی را که من در دیدارهایی که با این مادران داشته ام درک کنند و نیز درد اعضای سازمان مجاهدین خلق واقع در شهر دورس مانز را درک می کنند.
این مادران درخواست می کنند که مقامات آلبانی به آنها اجازه دهند تا برای ملاقات با این کودکان به آلبانی بیایند.
این فقط این نیست که بگوییم این بچه‌ها نمی‌خواهند با والدینشان ملاقات کنند، بلکه معمولاً وقتی تحت فشار هستند، می‌ترسند، ترس آدم را قفل میکند و نمیگذارد تا آزادانه تصمیم بگیرند.
آلدو سولولاری تهیه کننده می گوید: این مستند در چهل دقیقه از وضعیتی که این خانواده ها می گذرانند و واقعیتی که در ساخت مستند باید با آن روبرو شوند را به تصویر می کشد.
یک فیلم هستش که پیام مستقیمی دارد برای مادرانی که در ایران هستند و بچه هایشان در سازمان مجاهدین خلق هستند و ده سال است که با هم ارتباطی ندارند و این یک داستان ثابت شده از خود این مادران است که در فضای مجازی منتشر کردند و در این سالها این درد را کشیده اند.
این پروژه سینمایی یک نوع فیلم هست که بر اساس یک داستان واقعی هست و نه فقط یک داستان برای همه مادران ایرانی که از این درد دوری سختی میکشند.
بعد از اشکودر، این مستند در تمام شهرهای آلبانی نمایش داده می شود و پس از آن در پایتخت نمایش پایانی آن انجام می شود.