در سازمان مجاهدین خلق طلاق و ازدواج یک امر تشکیلاتی تلقی می شد و زن و مرد هیچ گونه اختیاری در امر ازدواج و طلاق نداشتند. بعد از شکست سازمان مجاهدین خلق در عملیات موسوم به فروغ جاویدان روند طلاق ایدئولوژیک که در سالهای قبل در سطح فرماندهان بود شدت پیدا کرد و همه رده های سازمان را در بر گرفت. لاجرم طبق قانون تشکیلات همه بایستی پای طلاق می آمدند!
طلاق ایدئولوژیک اجباری بود. رجوی در این باره گفت: شما که در جنگ شکست خوردید و با کمر خمیده برگشتید این شکست ربطی به نقشه و تجهیزات ما و یا حتی به قدرت طرف مقابل نداشت. شما شکست خوردید چون ذهنتان درگیر زن و بچه و خانواده بود. ترسی در درون شما وجود داشت به همین دلیل تمام عیار نجنگیدید به همین دلیل باید همه زن و شوهرها از هم طلاق بگیرند. او در ادامه گفت طلاق و جدائی ضرورت سرنگونی رژیم است!
به دنبال این سخنان رجوی، طرح طلاق اجباری اجرایی شد. این قانون شامل مسعود و مریم رجوی نشد و تنها این دو نفر بودند که رابطه زن و شوهری را در تشکیلات ادامه دادند. طلاق اجباری مراحلی داشت. در گام نخست به صورت رسمی از هم طلاق می گرفتند و در گام بعد آن زن و مرد که تا دیروز زن و شوهر بودند حق نداشتند با هم رابطه معمول و انسانی داشته باشند. مردی که زنش را طلاق داده بود در گزارش ها به تشکیلات از عنوان عفریته نسبت به زن سابق خود استفاده می کرد و زن هم همینطور! رجوی در نشست ها گفته بود همه عواطف و احساسات را باید نثار من کنید. همه قلب ها مال من است و باید به من عشق بورزید. هر فرد اگر به دیگری عشق بورزد یعنی از رهبری فاصله گرفته و حق رهبری را ضایع کرده است. برای خالص شدن باید در رهبری ذوب شوید این امر لازمه سرنگونی رژیم است در این صورت من قدرتمند می شوم و دستم برای هر کاری باز می شود.
رجوی برای این که نیت پلید خودش را عملی کند در ادامه گفت نباید به خانواده خودتان دلبستگی و وابستگی داشته باشید. رجوی در نهایت بحث انقلاب ایدئولوژیک را به جایی کشید که به قول اعضای شورای رهبری سابق که از سازمان جدا شدند و افشا کردند همه زنان تشکیلات را به عقد خودش در آورد. برای خودش حرمسرا دایر کرد. این بود نتیجه ضرورت سرنگونی که رجوی به آن اشاره می کرد و برای فرار از قبول شکست در عملیات فروغ جاویدان راه اشتباهی در پیش گرفت و اکنون در منجلابی فرو رفته که دیگر راه برون رفتی برای آنان وجود ندارد.
محمد رضا گلی
