محاکمه سازمان مجاهدین خلق و سران آن و بیانیه “ما شهادت می دهیم”
شعبه یازدهم کیفری یک استان تهران همچنان به روند محاکمه سازمان مجاهدین خلق به عنوان متهم ردیف اول و 103 تن از اشخاص حقیقی که سران این سازمان محسوب می شوند ادامه می دهد. تعدادی از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق در جلسات دادگاه شرکت کرده و ادای شهادت نمودند.
شاخص ترین بخش این دادگاه که رسانه های ایران به صورت گسترده به آن پرداختند اعلام بیانیه “ما شهادت می دهیم” از سوی انجمن نجات بود که بیش از 200 نفر از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق در ایران طی بیانه ای اعلام آمادگی کردند که در دادگاه به عنوان شاهد حاضر شده و در خصوص سازمان مجاهدین خلق و مسعود و مریم رجوی ادای شهادت نمایند.
لازم به ذکر است که روند یک ساله این دادگاه توجهات بین المللی را نیز به خود جلب نموده است و همین امر موجب واکنش های هیستریک و غیرمنطقی سران و سخنگویان سازمان گردیده که تلاش می کنند آن را از موضع قدرت و تسلط نشان دهند. حال آن که هر ناظری به خوبی نشانه های ترس و ضعف را در این گونه واکنش های غیرمعقول مشاهده می نماید.
اسناد انکارناپذیر ارائه شده در دادگاه تاکنون، که بخش کوچکی از آنچه قرار است ارائه گردد، می باشد، جای تردیدی برای هیچ دولت حامی سازمان مجاهدین خلق باقی نمی گذارد که این سازمان جنایتکار و خائن به کشور و قابل تعقیب است و نباید مورد حمایت قرار گیرد.
مسابقات جهانی کشتی در تیرانا
مسابقات جهانی کشتی در رشته های فرنگی و آزاد، مربوط به تیم های ملی و همچنین تیم های ملی امید (زیر 23 سال) از کشورهای مختلف، در ورزشگاه المپیک پارک تیرانا پایتخت آلبانی برگزار شد. اعضای انجمن نجات آلبانی تا جایی که شغل و کارشان اجازه می داد در ورزشگاه محل برگزاری مسابقات حضور فعال داشتند و به تشویق تیم های ملی ایران پرداختند.
علی نظری، یوتیوبر موفق در آلمان که این مسابقات را به صورت تصویری پوشش می داد، از این فرصت استفاده کرده و از ویلای انجمن نجات در آلبانی دیدن نمود و با تعدادی از اعضای آن مصاحبه کرد که در یوتیوب بازدید فوق العاده بالایی داشت.
اکران مستند “مادر، عشق، جدایی” در آلبانی
مستند “مادر، عشق، جدایی” به تهیه کنندگی انجمن نجات و کارگردانی آلدو سولولاری که شروع تولید آن تابستان گذشته انجام شد آماده پخش گردید و پس از یک اکران خصوصی در انجمن نجات آلبانی برای اعضا و مهمانان ویژه، در شهرهای اشکودر و الباسان این کشور برای عموم با موفقیت کامل اکران شد. در هر دو اکران، شخصیت های محلی، علاوه بر مردم عادی، شرکت کرده و بعضاً صحبت نمودند و انعکاسات و گزارشات بسیار خوبی در تلویزیون های آلبانی پخش شد.
این مستند که روایتگر درد و رنج جدایی دو مادر از فرزندانشان به عنوان دو نمونه از صدها مادر در ایران است تأثیرات شگرفی بر روی کسانی که آن را مشاهده کرده اند داشته است. در همین رابطه پویشی با همین عنوان در آلبانی به راه افتاده که توجهات را به خود جلب نموده و عده ای با عنوان “سفیران نجات” به آن پیوسته اند. در جلسات برگزار شده و مصاحبه هایی که صورت گرفت از دولت آلبانی خواسته شد تا به نقض فاحش حقوق بشر در اردوگاه مانز پایان دهد و امکان ارتباط اعضای فرقه رجوی با خانواده هایشان را فراهم نماید.
اریسا ادریسی به عنوان رئیس انجمن نجات آلبانی و آلدو سولولاری به عنوان مدیر رسانه ای انجمن و کارگردان مستند در این جلسات سخنرانی کرده و همچنین با شبکه های تلویزیونی حاضر در جلسه مصاحبه نمودند و ضمن توضیح در خصوص ساخت مستند، خواسته های مادران و خانواده ها از دولت آلبانی را بیان کردند. واکنش اغلب شرکت کنندگان در این جلسات این بود که به هیچ عنوان اطلاعی از این جریانات که به آلبانی هم مربوط می شود نداشتند و ضروری می دانستند که دولت آلبانی در امور اردوگاه مانز دخالت کرده و از رعایت اساسی ترین حقوق انسانی مطمئن شود.
نشست های تبیینی تخصصی دانشجویی
اولین جلسات این سلسله نشست ها که قرار است در استان های مختلف برگزار شود، در دو دانشگاه در شهر قم انجام گرفت. هدف از برگزاری این نشست ها آشنا نمودن افکار عمومی خصوصاً جوانان و دانشجویان با پدیده منحصر به فردی به نام “سازمان مجاهدین خلق” از جنبه های مختلف و آثار تخریبی که خیانت ها و جنایت های این سازمان بر مردم ایران و مردم عراق و حتی اعضای خود سازمان داشته است می باشد.
در این نشست ها که صبح در دانشگاه دولتی قم و عصر در دانشگاه آزاد قم برگزار شد آقایان صمد اسکندری و ایرج صالحی از مسئولین انجمن نجات سخنرانی نموده و به تشریح اهداف و عملکردهای انجمن نجات و بررسی ماهیت سازمان مجاهدین خلق و نقض حقوق بشر در داخل تشکیلات فرقه تروریستی رجوی پرداختند.
آقای ایرج صالحی از زندگی اشتراکی و اجبارهای این نوع زندگی که برای کنترل و تحت نظر بودن اعضا طراحی شده گفت و از ممنوعیت‌هایی مثل موارد زیر خبر داد:
– ممنوعیت ازدواج
– ممنوعیت تماس و ارتباط با خانواده
– ممنوعیت دسترسی به وسایل ارتباطی
– ممنوعیت استفاده از وسایل ارتباط جمعی مثل تلویزیون و نشریه و حتی کتاب
– ممنوعیت دوستی و ارتباط با دیگر اعضا در حین زندگی جمعی
– ممنوعیت دسترسی به پزشک و امکانات پزشکی
– ممنوعیت فکرکردن
– ممنوعیت خروج از سازمان و حتی حصارهای تعیین شده در داخل هر بخش
او گفت علاوه بر این ممنوعیت ها در بسیاری از موارد اعضا مجبور به انجام اقدامات غیرانسانی می شدند. اقداماتی مثل نشست های روزانه موسوم به عملیات جاری و نشست‌های غسل، ستایش رهبر گروه، پوشش اجباری و ……
آقای صمد اسکندری نیز ضمن بیان وضعیت خودش به عنوان یک اسیر جنگی عراق در زندان های صدام و انتقال به مقر گروه مجاهدین خلق موسوم به قرارگاه اشرف و بیان خاطره ای از حقه های کثیف و دروغگویی سران این گروه برای بی آینده و مطیع کردن شخص خودش اشاره کرد، که ضمن بیان با بغض و تألمات روحی همراه بود و باعث جلب همدردی و تأثر شدیدی در بین دانشجویان حاضر شد که خواهان کمک برای تبیین و روشنگری بودند. در همین رابطه آقای اسکندری گفت که آن ها در صورت تمایل می توانند به عنوان سفیران انجمن نجات کمک کار و یاری دهنده باشند.
عاطفه نادعلیان
