بعد از حماسه بی‌نظیر حضور سالیان خانواده‌ها در مقابل دروازه‌های قرارگاه اشرف و سپس در مقابل اردوگاه لیبرتی در عراق، سازمان مجاهدین خلق در سال 1395 به طور کامل به کشور آلبانی نقل‌مکان نمود. متعاقباً انجمن نجات ایران نیز که پیگیر خواسته‌های خانواده‌هاست ارتباط و فعالیت خود در آلبانی را با اهداف مشخص شده آغاز کرد.
فعالیت‌ها ابتدا با عناوین “بنیاد خانواده سحر” و “نجات‌یافتگان در آلبانی” و سپس در چهارچوب “انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی” و نهایتاً از بیش از یک سال پیش در ساختار جدید “انجمن نجات آلبانی” پی گرفته شد و هدف از این فعالیت‌ها، آگاه‌سازی افکار عمومی و دولتمردان آلبانی نسبت به نقض حقوق اولیه انسانی اعضا در داخل اردوگاه بسته و دورافتاده مجاهدین خلق در مانز و اعتمادسازی در دولت آلبانی نسبت به ماهیت این اقدامات بود.
انجمن نجات طی نزدیک به 8 سال فعالیت حقوق بشری و صنفی خود در کشور آلبانی به اشکال مختلف، تلاش نموده است تا از یک طرف مانع از نقض حقوق بشر در داخل تشکیلات مجاهدین خلق گردد و از طرف دیگر از ایرانیان مقیم آلبانی، که اساسا جداشده از سازمان مجاهدین خلق هستند، در زمینه های مختلف و خصوصا ادغام در جامعه آلبانی حمایت نماید.
این فعالیت‌ها طی این سال‌ها البته بدون فراز و نشیب نبود و مشکلات و موانع بسیاری از جانب سازمان مجاهدین خلق که از حضور حتی غیرفیزیکی خانواده‌ها هم وحشت دارد، خصوصاً به‌صورت دادن اطلاعات غلط به دولتمردان آلبانی و مسئولین امنیتی کشور، فراهم گردید که این توطئه‌ها با درایت و کوشش اعضای انجمن نجات در آلبانی خنثی، و اعتمادسازی لازم ایجاد شد، و نهایتاً کید و سعایت بدخواهان به خودشان برگشت.
گزارش‌های میدانی و بررسی اخبار واصله از آلبانی حکایت از تغییراتی جدی و اساسی در مناسبات اردوگاه سازمان مجاهدین خلق در این کشور در طی یک سال گذشته دارد. ازیک‌طرف روند جدایی در حال تبدیل‌شدن به یک جریان است و درخواست جدایی روبه‌افزایش بوده و عده بسیاری در نوبت خروج هستند و از طرف دیگر شرایط آنان که هنوز در داخل مناسبات مانده‌اند نسبت به گذشته تغییرات اساسی کرده است.
سازمان مجاهدین خلق در آلبانی صرفاً برای این که اعضای جداشده به سمت انجمن نجات نروند آنها را قویاً تأمین مالی می‌کند و همچنین از میزان سخت‌گیری‌های داخل تشکیلات به میزان قابل‌توجهی کاسته و آزادی عمل بیشتری به اعضا داده است. گزارش‌ها حاکی است که سازمان اتفاقاً ملاحظه کسانی که خانواده‌هایشان با انجمن نجات فعالیت علنی دارند را بیشتر می‌کند و به‌اصطلاح هوای آنها را بیشتر دارد و هرچه خانواده فعال‌تر باشد فرد در داخل سازمان از طرف مسئولین عزیزتر است.
برخی اعضای جداشده از تشکیلات مجاهدین خلق در آلبانی که با خانواده‌های خود یا با اعضای انجمن نجات به نحوی ارتباط داشته‌اند اذعان نموده‌اند که حضور انجمن نجات در آلبانی به‌عنوان یک پشت‌گرمی برای اعضا و همچنین به‌عنوان مانعی برای سازمان مجاهدین خلق بوده تا نتواند به تهدید و فشار بیشتری علیه اعضا دست بزند.
سازمان مجاهدین خلق در حال حاضر نیز تمام تلاش خود را می‌کند تا به اشکال مختلف جلوی حضور و فعالیت انجمن نجات در آلبانی را بگیرد چرا که خوب می‌داند اگر این انجمن نباشد و فعالیتی نکند با دست باز خواهد توانست هرگونه فشاری را بر اعضا و خصوصاً جداشدگان اعمال نماید و آنها هیچ پشت و پناهی نخواهند داشت.
به برکت حضور و فعالیت یک‌ساله انجمن نجات در تیرانا که آدرس آن کاملاً شناخته شده است و با مراجعه به هر ایستگاه پلیس به‌راحتی در اختیار گذاشته می‌شود، دست سازمان در ارتکاب به هر نوع رفتاری با اعضایش بسته شده و تلاش می‌کند تا هر امتیازی برای حفظ نیروها بدهد.
اعضای انجمن نجات آلبانی در مراجعه به مکان‌هایی همچون بیمارستان مادر ترزا یا بازار دست‌دوم فروش‌ها بعضاً با اعضای فعلی سازمان مجاهدین خلق برخورد دارند و نگاهشان با هم تلاقی می‌کند که صدها حرف در این تلاقی نگاه نهفته که نسبت به سال‌های قبل تفاوت کیفی کرده است. نگاه‌هایی که به‌وضوح بیان می‌دارند: “مرسی که هستید”.
ابراهیم خدابنده
جدول گاه‌شمار فعالیت‌های انجمن نجات آلبانی مربوط به نیمه دوم سال 1402 و نیمه اول سال 1403 ضمیمه است.
