قصه اعضای رهایی یافته از فرقه مجاهدین خلق ابعاد گسترده، متفاوت و البته تلخ و شیرینی دارد. بخش تلخ این داستان به آن جا بر می گردد که بازنگری و مرور خاطرات حضور در کمپ مجاهدین چنان آزار دهنده است که رجوع به آن به هردلیلی آدمی را تحت فشار روحی قرار می دهد ولی تنفس در دنیای آزاد و با اراده و اختیار کامل، بخش شیرین این داستان اسارت و رهایی است. حلاوت این آزادی آنچنان است که افراد رهایی یافته، در دل آرزو دارند تا دیگر دوستانشان که همچنان در اسارت به سر می برند نیز از مواهبش بهره مند شوند.
چشمان منتظر پدران و مادران اعضای گرفتار به مانند رسالتی اجتناب ناپذیر بردوش اعضای رهایی یافته سنگینی می کند و اصالت آنها در آن است که این رسالت را به مقصود برسانند.
اینجانب صمد اسکندری یکی از صدها عضو رهایی یافته هستم که این افتخار نصیبم شد تا بتوانم رسالت انسانی خود را مبنی بر همراهی با خانواده های دردمند و چشم انتظار در مسیر رهایی اعضایی گرفتار در کمپ مجاهدین خلق به سرمنزل برسانم . در این راه به همراه سایر دوستان رهایی یافته سوگند یاد کردیم تا آخرین لحظه در کنار خانواده های اعضای گرفتار باشیم . در همین راستا به همشهری و دوست قدیمی؛ هیبت علیشاهی از اعضای قدیمی و گرفتار درکمپ مجاهدین سلام عرض می کنم و پیامی به شرح کلیپ کوتاه خدمت ایشان ارسال می کنم و امید است تصمیمی درست برای آینده خود بگیرد. یقین داشته باشید ایدئولوژی مجاهدین همان مسیر ابتری است که در تقدیر رهبران آن از ابتدا تا به این لحظه ترسیم گردیده است.
به امید آزادی
صمد اسکندری
