رجوی تمام تلاش خود را می‌کرد و هنوز هم تمام تلاش خود را می‌کند تا به اشکال مختلف جلوی حضور و فعالیت انجمن نجات در آلبانی را بگیرد چرا که خوب می‌داند اگر این انجمن نباشد و فعالیتی نکند با دست باز خواهد توانست هرگونه فشاری را بر اعضا و خصوصاً جداشدگان اعمال نماید و آنها هیچ پشت و پناهی نخواهند داشت.
به برکت حضور و فعالیت انجمن نجات در تیرانا که آدرس آن کاملاً شناخته شده است و با مراجعه به هر ایستگاه پلیس به راحتی در اختیار گذاشته می‌شود، دست سازمان در ارتکاب به هر نوع رفتاری با اعضایش بسته شده و تلاش می‌کند تا هر امتیازی برای حفظ نیروها بدهد.
اعضای انجمن نجات آلبانی در مراجعه به مکان‌هایی همچون بیمارستان مادر ترزا یا بازار دست‌دوم فروش‌ها بعضاً با اعضای فعلی سازمان مجاهدین خلق برخورد دارند و نگاهشان با هم تلاقی می‌کند که صدها حرف در این تلاقی نگاه نهفته که نسبت به سال‌های قبل تفاوت کیفی کرده است. نگاه‌هایی که به‌وضوح بیان می‌دارند که از حضور انجمن نجات ممنون هستند…
اعضای نجات یافته و خانواده های اعضای گرفتار رسالتی برعهده گرفتند تا با کنار زدن موانع مورد نظر، زمینه ساز رویدادها و پیشآمد های شگفت انگیزی شوند که ماحصلش رهایی و نجات خیلی از اعضای گرفتار طی سال های اخیر بوده است. فعالیت های انجمن نجات در سرتاسر کشور به ویژه فعالیت چشمگیر اعضای انجمن نجات آلبانی، تشکیلات رجوی را از زوایایی مختلف دچار دگرگونی کرده است و تفکرات اعضای اسیر را متحول و آن ها را در مسیر انتخاب درست برای رهایی قرار داده است. بی خود نیست که سرکردگان سازمان رجوی تا به این حد نسبت به انجمن نجات کینه و غضب نشان می دهند. صرف نظر از جوسازی ایادی سازمان رجوی علیه انجمن نجات، اعضای این نهاد بشردوستانه با افتخار و خستگی ناپذیر برای تحقق آزادی همه اسیران از قید و بند سران مجاهدین خلق تا پایان در کنار پدران و مادران چشم انتظار خواهند بود.
علی زمانی – تیرانا