روز جهانی زن یکروز بزرگداشت جهانی است که هر ساله در ۸ مارس مصادف با ۱۸ اسفند ماه سال خورشیدی در همه کشورها برای ادای احترام به حقوق زنان و بزرگداشت دستاوردهای فرهنگی سیاسی اجتماعی زنان جشن گرفته میشود. این روز همچنین یک نقطه کانونی در جنبش حقوق زنان بوده تا توجهات جهان را به موضوعاتی مانند برابری جنسیتی، حقوق باروری و منع خشونت و سوء استفاده علیه زنان جلب کند.
از اینرو به مناسبت چنین روزی هر ساله توسط سازمان ملل متحد و بسیاری از کشورهای جهان گرامی داشتی برگزار میشود و هر سال بر موضوع خاصی در زمینه حقوق زنان تمرکز دارد. در حقیقت این روز مجالی است برای نگریستن به حقوق زنان در راستای حرکت های پیشرو برای باز کردن راه در جهت شکوفایی استعدادها و فرصت هایی که در نسل آینده زنان است.
زنان در همه جوامع نقش بسیار مهم و موثری در تربیت و هدایت خانواده و فرزندان و ساختار جامعه اقتصاد و سیاست هر کشور دارند. در طی سالیان نقش زنان در سطح اجتماع پررنگ تر شده و ارزش آفرینی آنها بیش از پیش مورد توجه قرار میگیرد. ارزش نهادن به زنان و حقوق آنها تضمین کننده آینده هر جامعه ای خواهد بود.
حال با توجه به ادای احترام جهان به حقوق زنان و احقاق حقوق و دستاوردهای جهانی زنان متاسفانه امروزه در قرن حاضر هزاران زن در اسارت سازمان تروریستی فرقه گرایی به نام سازمان مجاهدین خلق می باشند و در محرومیت مطلق بسر میبرند. این سازمان زن ستیز هم اکنون در قلب اروپا و در کشور آلبانی مستقر می باشد. زنان اسیر در این سازمان با شرایط کاری سخت و وضعیت اسفناک غیر انسانی همچون قتل، عقیم نمودن، منع ازدواج و باروری، تحقیر و خشونت های کلامی، طلاق اجباری، عدم ارتباط با خانواده و فرزندان، شکنجه روحی و تجاوز جنسی از جانب سرکرده سازمان تحت عنوان ” یگانه شدن با رهبری ” روبرو می باشند.
در طول تاریخ نقض حقوق زنان و آپارتاید هرگز جداسازی یک زن از کودک خود و شکنجه زنان علیه زنان مشاهده نگردیده. اما در فرقه زن ستیز رجوی روشی نوین اجرا میشود و آن جدایی مادر از فرزندان و شکنجه زنان توسط زنان می باشد. مریم قجرعضدانلو ملقب به مریم رجوی که همسر سرکرده فرقه است مسئول انواع شکنجه ها و محرومیت ها و ممنوعیت ها علیه زنان نگون بخت بوده. این نگاه متفاوت فرقه علیه زنان در حالی است که مریم رجوی بارها با فرا رسیدن روز جهانی زن در کنفرانس های خبری، خود را به عنوان مدافع حقوق زنان ایران معرفی نموده و با ژست دروغین ادعای مبارزه علیه خشونت زنان مینماید.
باید یادآور شوم که در قرن بیستم قبل از تصویب روز جهانی حقوق زنان توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد، گروه ها و کارخانه هایی وجود داشتند که از زن ها با دستمزد پایین در کارهای سخت استفاده میکردند. در تشکیلات رجوی عملاً هیچ حقوقی به زنان داده نمی شود و تحت سخت ترین شرایط مجبور به ادامه حیات هستند.
در مکاتب الهی و جوامعی با عقاید والای معنوی زن یعنی هنر یعنی زیبایی یعنی عشق و زن یعنی غذای روح یعنی تغذیه معنوی. اما در فرقه رجوی زن یعنی برده جنسی و هرگز زن را در مقام خودش قرار نداده و نمیدهد که این خود فراتراز نقض حقوق زنان می باشد. د رضمن قابل ذکر است این فرقه زن ستیز به دو قشر از زنان ظلم میکند یکی زنان عضو در تشکیلات خود و دیگر قشر مادرانی که از دیدار با فرزنداشان توسط فرقه محروم هستند و سالها در چشم انتظاری و در حسرت دیدار با عزیزانشان هستند.
با آرزوی رهایی زنان عضو گرفتار و پایان انتظار مادران
ناصر رضایی