استفاده ابزاری از زنان در سازمان مجاهدین خلق

استفاده ابزاری از زنان، موضوعی حساس و مهم است که در بسیاری از سازمان‌ها و گروه‌های افراطی دیده می‌شود. در واقع، در بسیاری از سازمان‌ها و گروه‌های رادیکال، زنان به عنوان ابزاری برای اهداف سیاسی و ایدئولوژیک استفاده می‌شوند. در مورد سازمان مجاهدین، این حقیقت تلخ را می‌توان در تاریخچه‌ی عملکرد این گروه مشاهده کرد.

در مناسبات ایدئولوژیک سازمان مجاهدین، زنان تحت فشارهای شدید روحی و جسمی قرار می‌گرفتند. در داخل تشکیلات، با استراتژی‌هایی چون به‌کارگیری زنان برای سرکوب یا تحقیر مردان، در واقع روابط انسانی و پایه‌های انسانی افراد کاملاً نادیده گرفته می‌شد. استفاده ابزاری از زنان به عنوان ابزاری برای کنترل دیگر اعضا، به ویژه مردان، نه ‌تنها حقوق انسانی زنان را نقض می‌کرد، بلکه به طور کلی هرگونه احترامی که باید در روابط انسانی وجود می‌داشت را از بین می‌برد.

در عین حال، وقتی که به بیرون از تشکیلات نگاه می‌کردند و در محافل عمومی یا تبلیغاتی سخن از برابری و قدرت زنان می‌زدند، این تنها یک ظاهر فریبنده برای جلب نظر عمومی بود. به عبارت دیگر، در داخل سازمان مجاهدین و به ‌ویژه در مناسبات ایدئولوژیکی، مسئولیت‌های بالا و قدرت‌های سیاسی به طور ظاهری به زنان سپرده می‌شد، اما در حقیقت این زنان ابزارهای اجرایی بودند که به‌ طور مستقیم و غیرمستقیم از طرف رهبری برای تحکیم قدرت خود استفاده می‌شدند.

چنین وضعیت‌هایی نه ‌تنها به جایگاه واقعی زنان در جامعه آسیب می‌زند، بلکه موجب تضعیف ساختار انسانی و اخلاقی در هر گروه و سازمان می‌شود. در سازمان‌هایی که ادعای مبارزه برای آزادی و برابری دارند، اما در عمل از افراد و به ویژه زنان به عنوان ابزارهای سیاسی استفاده می‌کنند، نمی‌توان به تحقق شعارهای انسانی و آزادی‌خواهانه امید داشت.

روز ۸ مارس، روز جهانی زن، باید فرصتی باشد برای گرامیداشت مبارزات واقعی زنان در سراسر دنیا و یادآوری اینکه زنان باید در هر شرایطی به عنوان انسان‌های برابر و با احترام به حقوقشان شناخته شوند، نه به عنوان ابزارهای سیاسی و ایدئولوژیک. این روز باید تلنگری باشد به همه کسانی که در هر سازمان و نهادی حقوق زنان را نادیده می‌گیرند و آن‌ها را ابزاری برای اهداف خود می‌کنند.

اگر بخواهیم از تجربه‌های تلخ گذشته یاد بگیریم و به سوی آینده‌ای بهتر گام برداریم، باید بر مبارزه برای حقوق واقعی زنان و احترام به آن‌ها تمرکز کنیم. امیدوارم روزی برسد که همه زنان در هر کجا که هستند، از آزادی، برابری و احترام برخوردار باشند.

ابراهیم مرادی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا