در روزهای آخر اسفندماه 1403، اعضای انجمن نجات استان مازندران با محمد حسین صراحتی برادر طاوس صراحتی در شهرستان بابل دیدار کردند. آقای صراحتی علیرغم بیماری به گرمی از اعضای انجمن استقبال نمود.
طاوس صراحتی که در حال حاضر در کمپ مانز در آلبانی به سر می برد سالیان مدیدی است که در حصارهای ذهنی و فیزیکی تشکیلات فرقه رجوی گرفتار شده است. از آنجایی که سران فرقه مجاهدین خلق به اعضا اجازه ارتباط با خانواده های شان را نمی دهند، چند دهه است که خانواده صراحتی با او دیدار و تماسی نداشته اند.
محمد حسین صراحتی همچون دیگر خانواده های اعضای گرفتار، یکی از مهمترین دغدغه هایش درباره وضعیت خواهرش بود. وی علاوه بر ناراحتی بدلیل عدم دیدار با خواهرش نسبت به سلامتی او نیز نگران بود و می گفت که بدلیل ضعیف بودن احتمال دارد که بیماری اذیتش کند. اعضای انجمن ضمن تایید نگرانی های وی، درباره مناسبات فرقه رجوی توضیحاتی دادند و گفتند به دستور رجوی بیماری اعضا به رسمیت شناخته نمی شود و این جمله از رجوی که “خواهر و برادر مجاهد بیمار فلان ابن فلان نداریم” یک اصل تشکیلاتی در مجاهدین خلق است و باید اجرا شود. در نتیجه نه تنها به بیماران رسیدگی نمی شود بلکه آنها را تحت فشار و تحت برخورد قرار می دهند که موجب تشدید بیماری نیز می گردد.
اعضای انجمن نجات سپس آخرین خبرها درباره تغییراتی که در شرایط آلبانی ایجاد شده و خبرهای مرتبط با انجمن نجات آلبانی و اقدامات آنها را به اطلاع محمد حسن صراحتی رساندند و یادآور شدند که هدف اصلی این انجمن فراهم نمودن شرایط برای انجام ملاقات خانواده ها با فرزندان شان می باشد.
محمد حسین صراحتی ضمن استقبال از اقدامات انجام شده توسط انجمن نجات آلبانی، آرزو کرد که تلاش های آنها هرچه زودتر به نتیجه برسد و او به همراه دیگر اعضای خانواده اش بتوانند با خواهرش ملاقات کنند. اعضای انجمن نیز دعا کردند که همه خانواده های اعضای گرفتار در فرقه بتوانند با فرزندان شان دیدار نمایند.
ایرج صالحی