همانگونه که می دانید تعداد زیادی از جداشده های سازمان تروریستی فرقه گرای رجوی که در سالهای قبل موفق به فرار و یا جدایی شده اند ، در اقصی نقاط کشورهای دنیا و موطن عزیزمشغول به زندگی خود هستند . برخی از این جداشده ها به انتخاب خود در کشورآلبانی به صورت موقت و یا دائمی سکونت داشته و موفق شدند در آن کشور ازدواج و تشکیل خانواده بدهند. این جداشدها برای رهایی دیگر دوستان گرفتار خود در فرقه رجوی انجمنی به نام انجمن نجات آلبانی در کشور آلبانی به صورت قانونی تاسیس نموده. تمامی جداشدگان چه در کشور آلبانی و دیگر کشورها و یا ایران زندگی میکنند همواره شاهد جنایات فراوانی از این سازمان مخرب بوده اند ویکی از منابع مهم بازتاب دهنده این جنایات در گزارش های بین المللی بوده . افشاگری ها جداشده ها به صورت خودجوش و اختیاری در قالب مصاحبه با نهادهای حقوق بشری و رسانه ها و یا فیلم و دست نوشته در فضای مجازی که با بیان خاطرات انجام شده لرزه بر تار و پود تشکیلات فرقه انداخته و جیغ بنفش مریم قجر را در آورده . تا جاییکه همۀ جداشده ها را در هر مدار و سطحی و با هر سابقه ای مزدور دولت ایران میخوانند این در حالی ست که افراد جداشده چه در آمریکا و اروپا و چه در ایران هیچ وابستگی به هیچ نهاد دولتی ندارند . به طور طبیعی بغض و کینه ای که فرقه از اعضای جداشدۀ خود دارد گذراندن سیر نزولی این فرقه و همچنین بی اعتباری که به دلیل ارتکاب جنایات فراوان نزد اربابان خود داشته و به طور علنی نمی تواند آنطور که مدنظرشان است از آنها حمایت کنند موجب میشود که فرقه به تهدید و تهمت علیه جداشده ها روی بیاورد.
و اما وضیت کنونی فرقه در کشور آلبانی و برخورد آنها با جداشده ها چگونه است ؟ سازمان در حال حاضر در وضعیتی نیست که بتواند مانند گذشته که در کشور عراق مستقر بود اعضای خود را به زندان های صدام . ابوغریب بفرستد و یا آنان را مانند خیلی ها به نام ” شلیک ناخواسته ” که جای بحث دارد و در آینده به آن نیز اشاره میشود سر به نیست نماید . لذا از هراس و ترس جداشدگان در آلبانی که نزدیک مقرهای فرقه که افرادی نیز در آنجا گرفتار می باشند ، ساختمان هایی را با نام های متعدد تهیه و با تدابیر شدید امنیتی سرکردگان خود را در آن جا اسکان داده و با این شیوه تحرکات جداشده ها را در تیرانا کنترل میکند که مبادا به سازمان های بین المللی و حقوق بشری مستفر در کشور آلبانی مراجعه کنند و مجدد رسوایی دیگر از کمپ آلبانی درز پیدا کند . طبعا” زمانیکه جداشدگان مورد اذیت قراربگیرند و کنترل نشوند مواردی برملا میگردد و اسناد مستندی از انجام عملکردهای مسئولین فرقه رسانه ای میشود که می توان گفت تیر خلاص بر پیکر تشکیلات است . ولی مریم و سران فرقه باید بدانند که ما و تمامی جداشده ها و زخم خورده با افشاگری در رسانه ها و شبکه های اجتماعی و نزد مقامات بین المللی و نهادهای حقوق بشری فرقه را در معرض محاکمه، تعقیب و بازخواست قرار داده . به امید آرزوی رهایی تمامی افراد گرفتار در تشکیلات مخوف رجوی.
فریدون ابراهیمی
