کمتر خبرنگار آزاد و بی طرفی تا بحال پایش به داخل مناسبات فرقه رجوی رسیده است! تقریبا آمار در این زمینه صفر مطلق است. در تک مواردی هم که این اتفاق افتاده است به ضد خودش تبدیل گشته است! در مروری بر تاریخچه سیاه مجاهدین خلق، هرگز موردی نداشتیم که رهبر این گروه در یک پلتفرم رسمی، با خبرنگاران آزاد گفتگو کرده باشد، چرا که حرفی برای دفاع و گفتن ندارد.
دیروز در یکی از سایت های کذاب مجاهدین مطلبی تحت عنوان : ” ایرانیان خارج از کشور درباره گزارشات جانبدارانه بی.بی.سی نگران هستند” نوشته شده بود که باز هم نشان می داد مجاهدین خلق حاضر نیستند با واقعیت ها روبرو شوند و به همه انگ دشمن و مخالف و اطلاعاتی رژیم ایران می زنند.(حال این “ایرانیان خارج از کشور ” چه کسانی هستند؟ خود جای تامل و تفکر و سئوال دارد.)
در یک مورد برای اولین و آخرین بار خبرنگاری به اشرف 3 دعوت شده بود که آنهم ذکر شد ، یک دعوت اشتباهی بوده است.
در نمونه ای دیگر سایت های رجوی نوشتند:
پاسخ به‌آیت‌الله بی‌بی‌سی
آیت‌الله بی‌بی‌سی با پخش گزارشی در مورد فیلم کودکان اشرف که همزاد فیلم سرهنگ ثریا در داخل ایران و جشنواره دهه زجر توسط وزارت اطلاعات رژیم است از خجالت خامنه‌ای درآمد!
چنین عناوینی هم در سایت های رجوی در مورد خبرنگاران آزاد قید شده است :
“خبرنگار بی‌طرف یا مأمور تفتیش عقاید و بازجوی اوین!؟”
باز در موردی دیگر نوشتند:
روز یکشنبه ۳۰ سپتامبر خانم لویز هومریش به‌صورت سرزده به محل اقامت پناهندگان ایرانی عضو مجاهدین PMOI در آلبانی مراجعه و خواستار صحبت با آقای فرید توتونچی از مشاوران حقوقی ساکنان شد. وی برای جلب اعتماد گفته بود در آلمان با آقای جواد دبیران در ارتباط است. او گفته بود برای تهیه گزارشی در مورد پناهندگان سوری به آلبانی رفته و از فرصت استفاده کرده و می‌خواسته به محل اقامت مخالفان ایرانیان نیز سری بزند و قرار است ۲اکتبر آلبانی را ترک کند. واضح بود که ساکنان با ورود چنین فرد ناشناسی بدون اطلاع قبلی موافقت نمی‌کردند.(مگر با اطلاع قبلی اجازه ورود خبرنگار را می دهند ؟)
آنقدر موارد حمله و هجوم به خبرنگاران زیاد است که نگارنده نمی داند کدام را قید کند، در مورد دیگر باز به سوز و گداز پرداختند که :
مجله آلمانی اشپیگل که چندی پیش به خدمت فاشیسم ولایت درآمده بود، مقاله اشپیگل ۱۶فوریه ۲۰۱۹ تحت عنوان “زندانیان شورش” مجموعه‌یی از اکاذیب و افترائات شرم‌آور علیه شورای ملی مقاومت و مجاهدین خلق ایران و یک خیانت آشکار به آزادی بیان و بیطرفی مطبوعات است که با نقض وخیم اصول حرفه‌یی به‌نحو رقت‌باری به دیکتاتوری مذهبی و تروریستی حاکم بر ایران امداد می‌رساند و راه را برای ترور و خونریزی ملایان هموار می‌کند.
یا در خبری دیگر به خبرنگار العالم حمله کردند:
خبرنگار العالم گزارش داد: مجاهدین همچنین با حمله به خبرنگاران، آسیبهای فراوانی به تجهیزات و خودروهایشان وارد کردند.
در نوشته ای دیگر به قلم جداشدگان از این فرقه به موارد نقض حقوق خبرنگاران آزاد نوشته شده است :
چه کسی مانع از ورود خبرنگاران به مقر فرقه رجوی در آلبانی است؟
درگیری لفظی خبرنگار آمریکایی با اعضای مجاهدین خلق در خیابان های نیویورک نیز در اخبار بود که نشان از حمله و هجوم به خبرنگاران آزاد را می دهد.
در نوشته ای دیگر از جداشدگان باز هم به مواردی دیگر اشاره شده است:
چرا سران فرقه رجوی اجازه ورود و تهیه خبر از اشرف 3 را نمی دهند؟
اینکه مجاهدین خلق همه چیز خود را در مناسبات بسته ی سازمان برگزار می کنند و به خبرنگار و اصحاب رسانه اجازه ورود به داخل اشرف 3 را نمی دهند بر کسی پوشیده نیست.
مناسبات این سازمان، حتی به اعضای خود نیز اجازه نمی دهد به خط و خطوط سازمان خرده بگیرند، که از علائم دیکتاتوری محض در این گروه سکتاریستی است، اما دور نیست تلاشی سازمانی که همیشه در تلاش بوده است همه چیز خود را مخفی نگه بدارد.
ما جداشدگان هم حاضر هستیم در یک گفتگوی آزاد در هر محلی که سازمان مشخص می کند به بحث با سردمداران این فرقه بپردازیم. همچنین یک بار دیگر به سران فرقه اعلام می کنیم که ما غرامت عمر از دست رفته ی خود در این سازمان را مطالبه کرده و ذره ای از این دادخواهی کوتاه نخواهیم آمد.
محمدرضا مبین