مذاکره یا جنگ| کدام به ضرر رجوی هاست؟

تقریبا تمام سایت های کذاب مجاهدین خلق، از لحظات بعد از دور اول مذاکرات غیر مستقیم ایران و آمریکا، شروع به سوز و گداز کردند که مذاکرات غیر مستقیم نبوده و مذاکرات مستقیم به مدت 45 دقیقه بوده است، گویا اینکه قرار است تا به ابد این مذاکرات غیرمستقیم باشد. وقتی بالاترین ارکان یک کشور مصلحت را در مذاکره می بیند، دیگر فرم  و شکل آن هیچ ارجحیتی به دیگری ندارد، اما براستی چرا اینقدر دشمنان مردم ایران بخصوص رژیم کودک کش اسرائیل و سازمان تروریستی مجاهدین خلق از این امر ناراضی هستند؟

جواب خیلی ساده است، با باز شدن باب مذاکرات ایران و آمریکا، تمام طرفینی که از این مذاکرات متضرر می شوند، از تمامی راههای ممکن، شروع به سنگ اندازی می کنند، که در راس اینها، سازمان مجاهدین خلق است که بن بستی به بن بست هایش افزوده  خواهد شد.

اتفاقا در ادامه ی مذاکرات در حال اجرا، شاید دو کشور ایران و آمریکا توافق کنند که مجرمین بین المللی تحت حمایت خود را نیز مبادله کنند، آن موقع است که دیگر کشور آلبانی تحت مستعمره ی آمریکا، جای امنی برای این سازمان و ایادی آن نخواهد بود.

سیاست های کلان کشور، الان زیاد مورد بحث ما نیست، اما ما بعنوان جداشدگان از فرقه ی ضدبشری رجوی که می دانیم سازمان مجاهدین خلق و شورای کذائی آن،  سالها در لیست تروریستی کشور آمریکا بوده است، منتظر هستیم که در ادامه شاهد سخت گیریهای سیاسی برای فرقه ی رجوی در خاک آلبانی باشیم و دادگاهی که از اسفند 1399 برای محاکمه ی رجوی ها ترتیب دادیم، در این صورت بیشتر به اهداف خود نزدیک خواهد شد و طبق کنوانسیون های بین المللی ، دنیا برای کسانی که احکام اینترپل دارند، جای امنی نخواهد بود.

هنوز معلوم نیست که مذاکرات تا حصول نتایج نهائی به سرانجام برسد یا نه؟ اما آنچه که مسلم است مجاهدین خلق در صورت انجام کامل مذاکرات، احتمالا طی مذاکرات، یکی از موضوعات و محورهای بحث های آتی این مذاکرات خواهند بود و این البته که خوشایند رهبران این فرقه ی جهنمی نخواهد بود.

محمدرضا مبین