نخست وزیر گوردون براون
شماره 10، خیابان داونینگ
لندن، انگلستان
دوشنبه، 28 ژوئیه 2008
آقای نخست وزیر
ما امضا کنندگان زیر، خانواده های اعضای سازمان مجاهدین خلق که در قرارگاه اشرف در عراق مستقر هستند، به شدت نگران تصمیم اخیر دولت انگلستان هستیم.
متأسفانه مطلع شده ایم که دولت انگلستان فرقه تروریستی رجوی موسوم به سازمان مجاهدین خلق را از لیست گروه های ممنوعه خارج کرده است و این در حالی است که این گروه از نزدیک به 8 سال قبل در آن کشور ممنوعه اعلام شده بود.
از عواقب چنین تصمیمی که برای منافع سیاسی گرفته شده است اینست که عزیزان ما که هم به لحاظ ذهنی و هم به لحاظ فیزیکی در قرارگاه اشرف اسیر هستند مجددا به عنوان ابزار ترور مورد استفاده قرار میگیرند. این مسئله برای ما که مشتاقانه منتظر بازگشت بستگانمان طی سالهای متمادی بوده ایم فشار روحی و استرس شدیدی بهمراه دارد.
بعد از سقوط صدام حسین، امیدهایی بوجود آمد که فرزندان ما بزودی دارای ارتباط نرمال با دنیای خارج و خانواده هایشان شده و عاقبت آزاد خواهند گردید. انتظار ما غلط از آب در آمد و سازمان مجاهدین خلق نهایتا موفق شد جایگزینی برای دیکتاتور سابق عراق در غرب بیابد.
ما خانواده های اعضای سازمان مجاهدین خلق اولین کسانی هستیم که از تصمیم گرفته شده آسیب دیده ایم زیرا که ما به شدت نسبت به سرنوشت بستگان خود نگران شده ایم. آیا آنها مجددا به عنوان وسیله ای برای ترور جهت تأمین منافع دیگران مورد استفاده قرار خواهند گرفت؟ آیا اسارت آنان در قرارگاه اشرف برای یک دوره طولانی دیگر به درازا خواهد کشید؟
شما بخوبی میدانید که سازمان مجاهدین خلق یک فرقه تمام عیار کیش شخصیتی است که اعضای خود را به لحاظ ذهنی کنترل می نماید. و شما همچنین میدانید که فرقه ها نیاز به پیروزیهای کاذب برای ادامه مغزشویی پیروان خود دارند. دولت شما این شانس را به رهبران سازمان مجاهدین خلق داده است تا به فریب دادن اعضای خود در عراق ادامه دهند. بچه های ما قطعا تصویر غلطی از تصمیم دولت شما خواهند گرفت. تمامی فرقه ها همچنین نیاز به یک محل دورافتاده برای ایزوله کردن پیروان خود نسبت به دنیای خارج دارند. امکان قرارگاه اشرف که خارج از کنترل دولت عراق در این کشور حفاظت میشود به سازمان چنین فرصتی را داده است. این عمل قطعا مغایر با سیاست اعلام شده جنگ با ترور می باشد.
فارغ از تمامی مسائل سیاسی مایلیم نظر شما را به مسائل انسانی جلب نمائیم. تشویق سازمان مجاهدین خلق با گرفتن چنین تصمیماتی دارای عواقب زیر خواهد بود:
1. ما به عنوان خانواده ها تا حد مرگ نگران سرنوشت عزیزان خود که در قرارگاه اشرف اسیر هستند میشویم.
2. فرزندان ما بیشتر و بیشتر مغزشویی شده و مجددا در عملیات تروریستی علیه مردم عادی بکار گرفته میشوند.
3. شهروندان بی گناه ایرانی مانند قبل سوژه ترور شده و قربانیان و مصدومین بسیاری بجا خواهند ماند.
آقای نخست وزیر
ما به عنوان خانواده های دردمند اعضای سازمان مجاهدین خلق از شما طلب تضمین ملاقات بین خودمان و بستگانمان در قرارگاه اشرف را داریم. ما همچنین از شما میخواهیم تا مطمئن شوید که گروه مربوطه از فرزندان ما دوباره در فعالیتهای تروریستی استفاده نخواهد کرد. شما بخوبی میدانید که هیچ مدرکی وجود ندارد که ثابت کند سازمان مجاهدین خلق دست از استفاده از خشونت برای رسیدن به مقاصد سیاسی برداشته باشد. آنها ساختار ارتشی خود را در عراق حفظ کرده اند و مدام رژه و تمرینات نظامی دارند. آنها حتی از اینکه بطور علنی مبارزه مسلحانه و استفاده از خشونت را رد کنند امتناع کرده اند. آنها استراتژی خود را به هیچ وجه عوض نکرده اند. آنها ادعا میکنند که هیچ عملیات نظامی از سال 2001 انجام نداده اند ولی واضح است که آنها قادر به انجام چنین کاری نبوده اند. زمانی که آنها پشتیبانی لازم را بدست آورند دارای این ظرفیت هستند که استفاده از خشونت علیه شهروندان در داخل شهرهای ایران را مجددا شروع نمایند. در حال حاضر آنها براحتی به دولت انگلستان به صورت یک حمایت بالقوه نگاه میکنند و آشکارا خواهان پس گرفتن سلاح های خود هستند.
آنچه که تحت رژیم صدام حسین اتفاق افتاد نباید دوباره تکرار شود. ما خواهان گرفتن تضمین از دولت انگلستان هستیم تا فرزندان ما یک بار دیگر وارد فعالیت های تروریستی نشوند، و اگر چنین اتفاقی بیفتد دولت شما را مسئول آن میدانیم.
با احترام
رونوشت به:
سفیر جری آدامز
سفارت انگلستان
تهران، ایران