چرا هر گونه تماس و یا ارتباط افراد مستقر در قرارگاه اشرف با اعضای خانواده هایشان در ایران و سایر نقاط جهان برای رهبران فرقه تروریستی رجوی امری مذموم و نکوهیده است ؟ پرسش های بسیاری در این زمینه پدید آمده است . براستی رهبری فرقه مجاهدین تا کی و تا کدام لحظه خواهد توانست همچنان در مسیری گام بردارد که جز نقض مستمر و سیستماتیک حقوق انسانها توصیفی برای آن متصور نیست ؟ ‼
سوالی که ذهن را آزار می دهد این است : رهبری عقیدتی فرقه پر رمز و راز مجاهدین بر پایه مبانی اندیشه سیاسی نابخردانه و تفکر فاشیستی و دگماتیک خویش نسبت به بی اعتنایی ، طرد و انکار عمیق ترین احساسات و عواطف خانوادگی افراد مستقر در قرارگاه اشرف چگونه می اندیشد و داوری می کند؟
نامه ی آقای منصور محمد زاده خطاب به برادرش که بیش از دو دهه ست او و سایر اعضای خانواده همچنان در آرزو و حسرت دیدار مقصود محمد زاده که تحت اسارت در قرارگاه اشرف مستقر است ، بسر می برند در برگیرنده نکات انتقادی و تکان دهنده ای ست که بایستی رهبری ستیزه جوی دارودسته رجوی به آن پاسخ دهد.
آقای منصور محمد زاده در نامه ی خویش اذعان می کند ، رهبران فرقه مجاهدین برادرش را تحت فشار وادار به اعترافات تلویزیونی کردند تا سخنانی را تکرار کند که ربطی به واقعیت ندارد و هدفی جز پروپاگاندا (propaganda ) از آن متصور نیست. این موضوع و رویداد با مفاهیم و شعارهای مطروحه از سوی رهبران فرقه فریبکار مجاهدین در سیمای آزادی و سایت های متعلق به آنان ، قابل فهم نیست . چرا که درونمایه ی این نامه ، پرسش ها و واقعیاتی که به آن اشاره شده است در حقیقت بینش و دیدی بنیادی در باره ی توتالیتاریسم و رهبری تمامیت خواه فرقه مجاهدین را طرح می کند و حکایت صریحی ست از دنیای مجاهدین که رو به تاریکی و سیاهی می رود و از شالوده های دموکراتیک ، انسانگرایانه و آزادیخواهانه در آن خبری نیست .
با امید به رهایی افراد مستقر در قرارگاه اشرف
آرش رضایی
مسئول انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی
25/6/1386
برادر نازنینم مقصود جان
مدتهاست از تو خبری نداریم . مادر بسیار برایت بی قراری می کند و خواهرها و برادرانت نیز روزها را با رویای حضورت در آغوش گرم خانواده مان سپری می کنند . سال قبل پس از اینکه ما همراه جمع زیادی از خانواده هایی که فرزندانشان در قرارگاه اشرف هستند به ملاقات مقامات صلیب سرخ در محل دفتر انجمن نجات آذربایجان غربی ارومیه رفتیم و از دل نگرانی ها و ناراحتی ها و خواسته هایمان با آنها سخن گفتیم و پس از تلاش مقامات محترم صلیب سرخ برای انعکاس خواسته های ما به مقامات امریکایی مبنی بر امکان تماس یا ملاقات با تو ، متاسفانه رهبران سازمان مجاهدین به جای آن که به خواسته اعضای خانواده ات احترام قائل شوند و حداقل اجازه ی تماس تلفنی با خانواده ات را به تو بدهند در کمال تعجب تو را در سیمای آزادی نشان دادند که صحبت هایی کردی و ما می دانستیم سخنانت تحت فشار رهبران مجاهدین ضبط و پخش می گردد اما علیرغم این مسائل آقای آرش رضایی مسئول انجمن نجات آذربایجان غربی تصویر و سخنان تو را از تلویزیون مجاهدین ضبط و به عنوان یک کادو در قالب یک سی دی برای مادرمان هدیه داد که بی اندازه باعث شادی من و مادر و پدر مرحوممان و همه اعضای فامیل و خانواده شد . چون بعد از بیست و یک سال روی ماهت را دیدیم و قطرات اشک شادی بر گونه هایمان سرازیر گشت .
مقصود جان متاسفانه پدر اواخر پاییز سال قبل در حالیکه در انتظار به آغوش کشیدنت بود با دلی لرزان و پر از اندوه به خاطر فراق و دوریت جان به جان آفرین تسلیم کرد و موفق به دیدن روی ماهت نشد و متاسفم که این خبر ناگوار را به تو می دهم . اما من و مادر و همه اعضای خانواده مطمئنیم که به زودی به ایران باز می گردی و ما زندگی دوباره ای را با حضورت آغاز خواهیم کرد . از تو می خواهم هرچه زودتر با خانواده ات تماس بگیری .
ما بی صبرانه صدای نازنینت را بشنویم . همه اعضای خانواده روی ماهت را می بوسند .
قربانت برادرت منصور محمد زاده کهریز
رونوشت :
1- دیده بان حقوق بشر دفتر واشنگتن – نیویورک – لندن – پاریس
2- عفو بین المللی – دفتر واشنگتن – نیویورک – لندن – پاریس
3- کمیته بین المللی صلیب سرخ
4- دفتر انجمن نجات آذربایجان غربی
