آزادی دمکراسی در هر جا هر کشوری و هر قانونی دارای مظاهری است خصوصا در قانون اساسی آن کشور نمود پیدا میکند و شما می توانید بفهمید که چقدر آنها دمکرات هستند اما وای از کسانی که اینرا در بوق کرده و مدافع ان هستند بیایید نگاهی به آنها که پر مدعا هستند بیندازیم.
همین سازمان دارای 5 اصل بود که هرکس میدید میگفت به به این ها فرشته اند اما از آنجا که تفاوت این شعارها فقط با یک مو یعنی داخل سازمان و بیرون آن مشخص میگردد.
سانترالیزم دمکراتیک – یعنی رهبری با همه درباره تصمیمی که میگیرد مشاوره و صحبت میکند و یکسویه نگر و خود محور نیست و هر کس میتواند با او صحبت کند و سازمان جمعی پیش میرود.
انتقاد و انتقاد از خود- هرکس میتواند به دیگران انتقاد کند و ازخود نیز.
وحدت تشکیلاتی- یعنی باید به مصابه یک تن واحد عمل کنیم حتی اگر با هم خوب نیستیم در مقابل دشمن اینطور نشان میدهیم.
اعتماد برادرانه – یعنی به هم اعتماد داریم به محض ورود به سازمان.
پای بند به ائیدئولوژی اسلام هستیم.
اما با گذشت اولین روز می بینید به شما اعتماد ندارند و همیشه روی شما شک است – رهبری خود تمام تصمیمات را می گیرد و فقط از شما انتقاد میشود و در مقابل هر روز شما را به انواع مختلف میکوبند و پس از مدتی میگویند که این 69 تا قانون است و هر روز بر تعداد انها اضافه خواهد شد.
…بند خانواده نداریم و نمی توانیم داشته باشیم
…بیمار نداریم و نمیتوانیم داشته باشیم
…انقلاب نکرده…
…نفوذی…..
…خارجه….
…انتقاد ناپذیر…
…ورزش فردی….
…دوستی و صحبت با هم…
و همه و همه نداریم و نمیتوانیم داشته باشیم بله دوستان قوانینی که همه اش بر مبنای موانع و نمیتوانیم و نداریم هست البته که قوانین اختناق هستند
راستی چنین افرادی که خود این قوانین را وضع میکنند چه نوع افرادی هستند آیا میتوانند حتی در خانواده خود یک دمکراسی کوچک را بر پا کنند چه برسد به یک سازمان و یک جامعه پس گول حرف را نخورید عمل آنها را دریابید.
اصغر فرزین
