خانم وجدان میخائیل وزیر حقوق بشر دولت جمهوری عراق درتاریخ 7/9/87 پانزده تن از خانواده های اعضای سازمان مجاهدین خلق مستقر در پادگان اشرف در عراق را در دفتر کارشان در بغداد به حضور پذیرفته و به گرمی از آنها استقبال نمودند.
خانم وزیر بعد از خوشامد گویی به اعضای خانواده های دردمند، با دقت و توجه کامل به تمامی صحبتهای پدران ومادران دل شکسته و خواهران و برادران رنج دیده گوش فرا دادند.
آقای صمد نظری از مسئولین انجمن نجات که در دیدار خانواده ها حضور داشت، ضمن اشاره به سوابق خود که سالها درچنگال این گروه تروریستی گرفتاربوده است به نقش و اهداف انجمن نجات در ایران و بنیاد خانواده سحر در عراق پرداخته و یک نسخه از نامه ای که خانواده ها خطاب به رئیس دولت جمهوری عراق نوشته بودند را تقدیم ایشان نمود.
سپس آقای مصطفی محمدی مقیم کشور کانادا شرح حال خود و فرزندانش را که مدتی با سازمان و در پادگان اشرف بوده اند را بیان داشت و به توضیح پروسه جدایی خود و خانواده اش از سازمان پرداخت. وی خطاب به خانم وزیر گفت که هنوز یکی از فرزندانش به نام سمیه محمدی در گروگان فرقه رجوی ها می باشد. او اضافه نمود که بارها برای آزاد سازی دخترش اقدام نموده و حتی متوسل به اقدامات قضایی شده و احکام دستگیری سه تن از فرماندهان مجاهدین خلق به اتهام آدم ربایی را نیز گرفته است. آقای محمدی خواستار اجرایی شدن این احکام گردید.
خانواده ها مطالب خود را به شرح زیر مطرح نمودند:
1- مشخصات و مدت حضور فرزندان و عزیزانشان در پادگان اشرف
2- مغزشویی در فرقه تروریستی رجوی (عواطف و احساسات را در آنها طی این سالها کشته اند. آنها ازدنیای خارج هیج اطلاعی ندارند. برخی از این افراد بیش از 20 سال است که کوچکترین ارتباطی با دنیای خارج و حتی خانواده های خود نداشته اند).
3- فرزندان و عزیزانشان براثر فشارهای روحی و جسمی فرقه رجوی دچار بیماری های روانی شده اند.
4- سالهاست چشم انتظار دیدن فرزندان و عزیزانشان هستند. شرایطی بوجود آورده شود تا اعضای سازمان مجاهدین خلق اسیر در پادگان اشرف، بتوانند آزادانه با خانواده های خود ارتباط برقرار کنند.
5- درخواست دارند فرزندان و عزیزانشان را خارج از پادگان اشرف و بدون حضور فرماندهان سازمان و با حضور نمایندگان سازمان های بین المللی حقوق بشری و صلیب سرخ جهانی ملاقات نمایند.
6- تهدید سیستماتیک از طرف مجاهدین و یا هرآنکسی که مترصذ استفاده ابزاری از فرزندان شان برای اقدامات تروریستی می باشد وجود دارد، لذا تقاضای عاجزانه دارند تا فرزندان و عزیزانشان به جایی خارج از کنترل فرقه ای رهبران سازمان مجاهدین خلق منتقل شوند.
7- سازمان مجاهدین خلق میخواهد بزور برای فرزندانشان تصمیم بگیرد. آنها را به شدت از موارد کاملا واهی ترسانده اند.
8- اصرار دارند تا مصوبات هئیت وزیران عراق درباره سازمان مجاهدین خلق اجرایی شود تا از این طریق اسباب آزادی آنان فراهم گردد.
9- سازمان مجاهدین خلق با فضا سازی های بین المللی جهت انحراف افکار عمومی چنین القا می نماید که گویی دولت عراق صلاحیت حفاظت از پادگان اشرف را نداشته و جان ساکنان آن در خطر است. اما واقعیت این است که کسی به غیر از فرماندهان سازمان جان اعضای آن را در حال حاضر تهدید نمیکند.
خانم وزیر با خانواده ها که اشک در چشم و سوز در سینه داشتند شدیدا احساس همدردی نموده و اظهار داشتند که "من کاملا شرایط و احساسات شما را درک می کنم و در این رابطه دولت عراق اقداماتی را در دستور کار خود دارد".
ایشان سپس در این خصوص تشریح نمودند که:
* اولین کاری که باید انجام بگیرد این است که تمامی خانواده ها آزادانه با فرزندان و عزیزانشان ملاقات کنند.
* ما با نیروهای امریکایی برای این منظور به توافق رسیده ایم و در چند روز آینده اسامی تمامی نفرات جهت ملاقات با خانواده هایشان به نیروهای امریکایی اعلام خواهد گردید.
* به این شکل افراد در پادگان اشرف می توانند با دنیای خارج ارتباط برقرارنمایند.
* خانواده ها وقتی با فرزندان و عزیزانشان ملاقات میکنند باید به آنها اطمینان بدهند که برای آنها در عراق هیچگونه مشکلی پیش نمی آید و قرار نیست کسی آنها را بزور به کشور دیگری بفرستد.
* در ملاقات خانواده ها افراد صلیب سرخ جهانی هم حضوردارند.
* افراد مستقردرپادگان اشرف نهایتا سه راه در پیش روی خود دارند:
1. به کشورشان بازگردند و این کار باید با موافقت دولت ایران انجام پذیرد.
2. به کشورهای دیگربروند که باید نظر مثبت کشور مربوطه جلب گردد.
3. اگر کسی بخواهد درعراق بماند می بایست مراحل قانونی پناهندگی و اقامت در این کشور را طی کند.
خانم وزیر تصریح نمود که دیگر در آینده پادگانی به نام پادگان اشرف وجود نخواهد داشت و بزودی این مکان تحویل ارتش عراق خواهد گردید و ساکنان آن می بایست بصورت شهروندان معمولی زندگی خود را سپری نمایند.
خانم وزیر در پایان خطاب به خانواده های رنج کشیده و چشم انتظار گفت: "من به شما وعده می دهم که شما بزودی دو عید خواهید داشت. هم عید قربان وهم ملاقات با فرزندان و عزیزانتان".
خانواده ها با شنیدن این سخن اشک شوق در چشمانشان حلقه زد و با تمام وجود از خانم وجدان میخائیل وزیر حقوق بشر دولت جمهوری عراق صمیمانه تشکر کردند و عکس یادگاری گرفتند.
بسم الله الرحمن الرحیم
نخست وزیر محترم عراق جناب آقای نوری کامل المالکی
باسلام و ادای احترام
ما امضاء کنندگان ذیل اعضای خانواده افرادی هستیم که توسط سازمان تروریستی مجاهدین خلق فریب خورده و هم اکنون دراسارت فکری و جسمی و در گروگان این سازمان هستند. سازمان مجاهدین خلق هرگز اجازه ملاقات آزادانه ما با فرزندانمان را نمی دهند چون مسعود و مریم رجوی خانه و خانواده را لانه فساد می دانند و معتقدند اگر افراد با خانواده هایشان ارتباط داشته باشند به همین نسبت با رهبری مجاهدین خلق فاصله خواهند گرفت.
باسقوط صدام حسین در عراق، خانواده ها یقین یافتند که آزادی فرزندانشان در دسترس است، لیکن با فتنه گری مجاهدین خلق هنوز خواسته قلبی خانواده ها محقق نگردیده است. معدود خانواده هایی که تا به حال موفق شده اند خود را به محل استقرار این گروه در پادگان اشرف برسانند اجازه نداشته اند به طورخصوصی با فرزندانشان ملاقات نمایند.
با توجه به تصمیم مبارک شورای وزیران عراق در جلسه بیست وهفتم درتاریخ 2008/17/6 مبنی بر تعیین وضعیت اعضای این گروه، ضمن تشکر و قدردانی از شما و کابینه محترمتان به خاطر این تصمیم انسانی و با توجه به انتقال مسئولیت از نیروهای خارجی به نیروهای عراقی، استدعا داریم دستور فرمائید اجازه ملاقات با فرزندانمان درخارج از پادگان اشرف (معسکر الخالص) و بدون حضور اعضای سازمان مجاهدین خلق به ما داده شود.
از خداوند متعال توفیق و سلامتی حضرتعالی و همکارانتان را مسئلت داریم.
1. ناصرتلاوتی قصابعلی سرایی
2. نصرت هاجرامدادی ماسوله
3. غلام رضا نوری
4. فاطمه جعفری
5. مرتضی درخشان مهر
6. زهرا بزرگمهر
7. شعبان شعبان پور
8. حسین شعبان پور
9. زهرا رجبی شهرستانی
10. شیردل احمدیان چاشمی
11. سید محمد یعقوبی
12. حوریه شعبانی
رونوشت به:
آقای جلال طالبانی ریاست محترم جمهوری عراق
آقای هوشیار زیباری وزیر محترم خارجه
خانم وجدان میخائیل وزیر محترمه حقوق بشر
آقای دی میستورا نماینده محترم ملل متحد در بغداد
فعالین و مؤسسات حقوق بشری
وسایل ارتباط جمعی