جسله انجمن ایران باستان در مورد کمک به اسیران فرقه رجوی

روز پنجشنبه 2008/12/5 جلسه ای از طرف انجمن “ایران باستان – آینده درخشان “ در شهر پاریس فرانسه برگزار گردید.

اعضای انجمن " ایران باستان – آینده درخشان " که از اعضا و مسئولین قدیمی مجاهدین بوده و تا چند ماه پیش در عراق و در کمپ تیف حضور داشته و به تازه گی توانسته اند خودشان را به کشور فرانسه برسانند به بررسی شرایط جدید پس از حضور هیئت بلند پایه عراقی به سرپرستی اقای موفق الربیعی مشاور امنیت ملی دولت عراق در کمپ اشرف پرداختند.

تمامی دوستان شرکت کننده در این جلسه اتفاق نظر داشتند که:

– حضور اقای موفق الربیعی و هیئت همراه بلند پایه ایشان به معنی استارت پروسه انحلال اردوگاه اشرف می باشد. اتفاق بسیار میمون و مبارکی که زمینه ساز آزادی بیش از 3000 زن و مردی است که توسط رجوی به برده گی گرفته شده اند.

– پروسه انحلال اشرف به نقطه غیر قابل برگشت خود وارد شده است و از همین زاویه باید نسبت به ترفندهای رهبران فرقه در به خطر انداختن جان اعضای سازمان هوشیار بود.

– جو سازیها و شانتاژ رهبران فرقه بخاطر این است که پایان کار خود را دریافته اند. اگر رجوی حضور بلند پایه ترین مقامات دولت قانونی عراق در کمپ اشرف را فاجعه می نامند جهت سرپوشی فاجعه انسانی غم انگیزی است که بیش از دو دهه است در اشرف به وقوع پیوسته است. بیش از 3000 زن و مرد در یک محیط بسته به اسارت گرفته شده و ارتباطاتشات با دنیای بیرون قطع شده و هیچگونه تماس و ارتباطی با خانواده های خود نداشتند. به طور شبانه روزی شستشوی مغزی شده و تخریب روحی شده اند. خانواده ها از هم پاشانده شده و بنیاد خانواده از بین رفته است. اینها و هزاران فاجعه دیگر از این قبیل است که رهبری مجاهیدین را از برچیده شدن مرکز جرم و جنایت اشرف به هراس می اندازد.

در ادامه راهکارهای مناسب جهت کمک به نبروهای اسیر در اردوگاه اشرف مورد بحث و بررسی قرار گرفته و در آخر بیانیه ای از طرف انجمن ایران باستان و آینده درخشان قرائت شد.

در ادامه بخشی از سخنان حاضرین در جلسه را ملاحظه می کنید:

آقای محمد رزاقی:

فاجعه ای که فرقه رجوی می گوید اتفاق افتاده است بیش از بیست سال است که سه هزار نفر در زندان اشرف نگه داشته شده اند اینها نه با جامعه بیرون و نه با خانواده و حتی در داخل مناسبات هم نمی توانند با هم رابطه انسانی داشته باشند.

آقای نادر نادری:

مجاهدین به دنبال این هستند که فاجعه ای بیافرینند و برای حفظ بقای خودشان فاجعه ای مثل هفدهم ژوئن یعنی خودسوزی و خودکشی درست کنند که پاسخگوی خیانتهای خودشان نباشند.

آقای حامد صرافپور:

سازمان تا آنجایی که امکان دارد سعی می کند تا اخبار هئیت اعزامی از طرف دولت عراق را به پادگان اشرف برای نیروهای مستقر در اشرف پنهان نگه دارد و در صورتی که ناچار شوند سعی می کنند که آن خبر را به نوعی به پیروزی ربط دهند.

آقای محمد بازیارپور

پنجاه درصد از نیروهای مجاهدین همین الان اگر موقعیت آن پیش بیاید از آنها جدا میشوند. سی درصد دیگر نیز اگر در فضای آزاد ودنیای بیرون قرار بگیرند حتما تصمیم دیگری خواهند گرفت. در نتیجه هشتاد درصد از نیروهای سازمان، نیروی ایدئولوژیک برای آنها نیستند.

آقای حمید سیاه منصوری:

کلا آمریکا یه خط مشی دوگانه نسبت به مجاهدین دارد بدین مفهوم که از اینها از یک طرف بعنوان یک ابزار فشار برعلیه جمهوری اسلامی استفاده می کند و از طرف دیگر با گذاشتن نام این گروه در لیست گروههای تروریستی ادعای مبارزه با تروریسم را می نماید.

آقای منصور نظری:

علت اینکه چرا سازمان مجاهدین نمیخواهد از اشرف خارج شود بن بست سیاسی و ایدئولوژیک و تشکیلاتی این فرقه می باشد. که در صورت خروج از اشرف باید پاسخ سالها خطا و اشتباه و انحراف را بدهد.

آقای حسن پیرانسر:

اساسا همه نیروهایی که در تیف بودند و به تازگی به کشورهای اروپایی رسیده اند را دعوت به همکاری وکمک به اسیران در بند این فرقه در پادگان اشرف می کنیم و در خواست داریم که چهره کریه این فرقه ضدبشری را در هر جایی که هستند افشا کنند درضمن از خانواده ها نیز درخواست داریم که فرزندان خود را هرچه سریعتر از چنگال این فرقه نجات دهند.

——-

ما جداشدگان و قربانیان این فرقه ضدبشری که با انگیزه نیل به ازادی و دمکراسی به این فرقه پیوسته بودیم ولی در پروسه عمل به ضدیت این فرقه نسبت به ازادی پی بردیم و در نتیجه به دلیل عدم تبعیت از این فرقه سالیان سال در بند و اسارت گردانندگان و مسئولین این فرقه عمر و جوانی و هست ونیست خود را از دست داده ایم و تحت بدترین شکنجه های روحی و روانی و حتی جسمی بوده ایم لهذا از تمامی سازمانهای رسمی و قانونی بین المللی از جمله سازمان ملل متحد؛ و ارگانهای حقوق بشری از جمله سازمان عفو بین الملل؛ دیده بان حقوق بشر و صلیب سرخ جهانی و نیز از دولت مردان کشورهای دمکراتیک و مترقی خواهان کمک برای نجات جان سه هزار قربانی باقیمانده در فرقه رجوی که در حال حاضر نیز در اسارت این فرقه میباشند هستیم و اقدامات عاجل ذیل را در جهت کمک به حفظ و نجات جان این قربانیان خواستاریم:

1ـ ما خواهان گشایش دربهای پادگان نظامی اشرف که سالیان سال محل انواع و اقسام شکنجه های روحی و روانی و جسمی افراد مستقر در آن بوده میباشیم ضمنا تعداد بیشماری زندان در این پادگان در جهت سرکوب هرگونه تفکر مخالف ایدئولوژی سرکوب گرانه مسعود و مریم رجوی وجود دارد که بیدرنگ باید بر چیده شوند و دربهای این بازداشتگاهها نیز درجهت دیدار خانواده ها با عزیزانشان گشوده شوند تا اینکه خانواده ها بتوانند آزادانه به درون این پادگان رفته و با عزیزان خود در پادگان و بازداشتگاههای موجود در ان دیدار نمایند.

2ـ ما خواهان این هستیم که دولت عراق اقدامی موثر در جهت الغاء پوشش اجباری لباسهای نظامی در این پادگان نماید بدین صورت که کلیه نفرات مستقر در این پادگان به لباسهایی که خودشان دوست دارند ملبس شوند. و این آزادی ابتدایی که حق هر انسانی است به این افراد در بند و اسیر داده شود.

3ـ ما خواهان این هستیم که نیروهای مستقر در اشرف بتوانند آزادانه به خارج از پادگان مذبور تردد داشته باشند و حق آزادی رفتن به شهرها و نقاط مختلف را دارا باشند و بتوانند حتی با خانواده های خود در یک فضای آزاد و بدور از سرکردگان این فرقه درخارج از پادگان ملاقات نمایند.

4ـ ما خواهان این هستیم که به افراد مستقر در این پادگان امکان دسترسی به وسائل ارتباط جمعی از جمله رادیو؛ تلویزیون و ماهواره و اینترنت داده شود تا با دنیای بیرون که سالیان سال از آن قطع بوده اند ارتباط برقرار کنند و خودشان را به روز نمایند.

5ـ ما خواستار تاسیس یک کمپ جدید دیگر به مانند کمپ بسته شده تیف از طرف دولت عراق در مجاور پادگان اشرف میباشیم تا افراد مستقر در پادگان اشرف بتوانند از این پادگان منفور خارج شده و به کمپ جدید التاسیس پناه ببرند تا بدین طریق به مقامات سازمانهای حقوق بشری دسترسی داشته باشند و نیزبا بهره گیری از امکانات کمپ جدید با مقامات سازمانهای حقوق بشری ازادانه ملاقات نمایند بطریقی که بتوانند زندگی آینده خود را در یک محیط آزاد تعیین تکلیف نمایند.

6ـ ما خواهان این هستیم که هیئتی از جوامع حقوق بشری بدون حضور سران مجاهدین به اشرف مراجعه کرده و با افراد گفتگو کنند تا حقایق بیشتری برای جهانیان در مورد ظلم و ستم این فرقه آشکار شود.

7ـ ما خواهان این هستیم که هیئتی از پزشکان بدون مرز به پادگان مذبور مراجعه کرده و با تک تک نفرات ملاقات کنند تا با وضعیت روحی و روانی و جسمی این افراد دربند و اسیر فرقه بیشتر آشنا شوند و کمکهای پزشکی خود را برای این افراد اسیر و گرفتار فرقه ضدبشری ارائه دهند.

8ـ ما خواهان این هستیم که فرماندهان و مسئولین این فرقه که دویست نفر آنها مسئول مستقیم مغزشویی و کنترل نفرات در این فرقه هستند از قربانیان این فرقه در پادگان اشرف جدا شده تا نفرات قربانی آزادانه و بدون هیچ کنترل تشکیلاتی و ایدئولوژیکی(ابزاری که فقط جهت سرکوب و مغزشویی نفرات استفاده می شود)، بتوانند راه و زندگی آینده خود را مشخص کنند.

ما مجددا تاکید می کنیم که بسته شدن درب اشرف و تعطیلی آن گام بسیار مهم و تعیین کننده در جهت نجات جان هزاران قربانی این فرقه و نجات آنها از چنگال شوم رجوی و دارودسته اش می باشد و این همان چیزی است که رجوی از آن بسیار بیمناک می باشد و تمام تلاش و کوشش خود را می کند تا قربانیان را در اسارت گاه و قربانگاه اشرف به هر بهایی اسیر نماید تا بدینوسیله وضعیت غیر انسانی موجود به هرطریق ممکن حفظ و تثبیت شود.

با آرزوی آزادی تک تک اسیران در بند فرقه ضدبشری رجوی و بازگشت آنان به دنیای آزاد

خروج از نسخه موبایل