اما فرقه مجاهدین خلق در واکنش به این اقدام دولت عراق، بجای پذیرش اشتباهات خیانت آمیز خود در همکاری با صدام حسین و بن بست های استراتژیکی ناشی از آن، همچنان بر حضور خود در عراق و ادامه اسارت اعضای این سازمان در ساختار فرقه گرایانه آن در پادگان اشرف تاکید می کند و با علم کردن خبری دروغ مبنی بر استرداد آنها توسط دولت عراق به ایران و همچنین عجز و ناله برای دولت آمریکا، این خیانت ها و بن بست های استراتژیکی را لاپوشانی می کند.
اما هئیت تحریریه سایت ایران قلم در یادداشت خود تحت عنوان به تاریخ 23.12.2008 با عنوان “عزم جدی دولت عراق بر خروج فرقه تروریستی مجاهدین از این کشور ” نوشته بود که:
” بنظر می رسد بازدید هیئت عالیرتبه عراقی از قرارگاه اشرف و دادن تذکرات لازم به این گروه بدون ارتباط با سفر آقای الربیعی به آمریکا و ملاقات با مقامات ارشد این کشور نمی باشد. این موضوع نشان می دهد که پشتک و وارو زدن های رهبری مجاهدین برای استفاده شدن توسط آمریکا نیز پاسخ نداده است”
اما دو رویداد صورت گرفته در هفته جاری جای هیچ شک و شبهه ای باقی نمی گذارد و نشان از قطعی بودن خروج مجاهدین از عراق، و بی حاصل بودن پشتک و واروزدن رهبری فرقه مجاهدین برای آمریکا و اسرائیل می باشد.
رویداد اول:
بدنبال بازدید هیئت عالیرتبه دولت عراق از قرارگاه اشرف و ابلاغ رسمی هیئت مربوطه به مسئولین این فرقه مبنی بر خروج مجاهدین از عراق و شانتاژهای این گروه سفارت آمریکا در بغداد بیانیه ای در 28.12.2008 صادر کرد.
اگر چه رهبری فرقه مجاهدین خلق جهت مصرف داخلی خود بیانیه سفارت آمریکا در بغداد را یک ” پیروزی بزرگ!! برای خود قلمداد کرد و نوشت:
” دولت آمریکا تصمیم گرفت نیروهایش در قرارگاه اشرف بمانند تا به دولت عراق به منظور کسب اطمینان از رفتارانسانی با ساکنان اشرف کمک کنند. ایرانیانی که دوستان و اعضای خانواده شان در اشرف زندگی میکنند، روز دوشنبه در برابر کاخ سفید تجمع کردند تا براى خبر جدید، جشن بگیرند. علیرضا جعفرزاده گفت، این تصمیم جدید پیروزی بزرگی است و میتواند حفاظت اشرف را تضمین کند. ”
همچنین ارگان رسمی مجاهدین خلق به همین مناسبت نوشت:
” روز دوشنبه، حامیان اپوزیسیون ایران گفتند بعد از تضمینهایی مبنی بر اینکه اعضای آن در عراق، تحت حفاظت قرار خواهند گرفت، به 126روز تحصن خود در مقابل ملل متحد خاتمه دادند. ”
اما واقعیت چیست؟
بیانیه رسمی سفارت آمریکا در بغداد به صراحت به چند نکته اشاره می کند.
1ـ تایید مواضع مقامات ارشد عراق مبنی بر کنترل قرارگاه اشرف توسط دولت این کشور. در بیانیه سفارت آمریکا در بغداد در این ارتباط آمده است:
” با خاتمه اختیارات ناشی از قطعنامه شورای امنیت ملل متحد براى نیروهای ائتلاف در عراق، دولت این کشور، مسئولیت حفاظت قرارگاه اشرف و ساکنان آن را از اول ژانویه 2009 برعهده خواهد گرفت. در این چهارچوب، انتقال مسئولیت حفاظت از نیروهای ائتلاف به نیروهای امنیتی عراق در اول ژانویه 2009 به مورد اجرا درخواهد آمد. ”
2ـ تاکید بر رعایت مسائل انسانی و حقوق بشر در پروسه خروج مجاهدین از عراق که این نیز مورد همه می باشد. بنابراین نه فشار اجباری برای بازگشت به ایران وجود دارد و نه رهبری فرقه مجاهدین می تواند مانع رعایت حقوق انسانی اعضا و ملاقات آنها با خانواده هایشان شود.
3ـ به رسمیت شناختن انتقال (خروج) مجاهدین از عراق. سفارت آمریکا در بغداد در توضیح این موضوع اورده است:
” دولت آمریکا از طریق سفارت خود در عراق و از طریق نیروهای نظامی حاضر بر طبق موافقتنامه دوجانبه جدید امنیتی، به کار براى اطمینان از یک انتقال آرام براى ساکنان قرارگاه اشرف ادامه خواهد داد. ”
باید از رهبری فرقه مجاهدین پرسید که اتنقال آرام از عراق یعنی چه؟ غیر از این است که دیر یا زود باید مجاهدین عراق را ترک کنند؟ پس “شهر اشرف” دیگر دیگر در عراق وجود نخواهد داشت و باید بیشتر به فکر ” شهر مریم!!” یا همان قلعه اورو در فرانسه.باشد.
4ـ بیانیه سفارت آمریکا در پاراگراف آخر تاکید می کند که:
” دولت آمریکا مجاهدین خلق را یک سازمان تروریستی خارجی نامگذاری کرده است. ”
اکنون پرسش این است که با توجه به نکات بالا چه مطلبی مبنی بر باقی ماندن مجاهدین در عراق وجود دارد که رهبری فرقه از آن به عنوان پیروزی یاد می کند.
رویداد دوم:
روز گذشته خبرگزاری های بین المللی و رادیو های فارسی زبان گزارش دادند که اداره منطقه سبز بغداد، فرودگاه بصره و اردوگاه اشرف در منطقه دیالی رسما از جانب نیروهای ائتلاف به عراق تحویل داده شد. در مراسم رسمی که به این مناسبت تشکیل شده بود، نوری المالکی نخست وزیر عراق در حالیکه از سازمان مجاهدین خلق به عنوان یک ” گروه تروریست ” یاد می کرد، گفت:
” اعضاى سازمان مجاهدین باید از عراق خارج شوند. آنها نمى توانند در عراق عملیات انجام دهند چون این مسئله بحران سیاسى ایجاد خواهد کرد و در تضاد با قانون اساسى عراق است. آقاى مالکى گفت: ما به آنها فشار نخواهیم آورد که (به ایران) بازگردند ولى این فرصت را به آنها خواهیم داد تا جاى دیگرى را پیدا کنند. ” به نقل از رادیو فردا
سخنان نوری المالکی جای هیچ بهانه جویی و شانتاژی را برای فرقه مجاهدین باقی نمی گذارد و دقیقاً در هماهنگی با مفاد بیانیه سفارت آمریکا در بغداد می باشد. چرا که نه از اجبار برای بازگشت (1) به ایران خبری هست و نه عدم رعایت حقوق انسانی آنها. اما به صراحت هر دو رویداد ذکر شده در بالا به یک نکته اساسی اشاره می کنند که دیگر عراق جای فرقه مجاهدین نیست و باید اسرای اشرف هر چه زودتر آزاد شوند.
پاورقی:
(1) هر چند که مسعود رجوی و مریم رجوی با همکاری رژیم صدام حسین اعضای ناراضی خود را بعد از سال ها زندان انفرادی و حبس در زندان ابوغریب به ایران استرداد می کردند.
