در این تحلیل طولانی ابتدا از موقعیت تثبیت شده کمپ اشرف صحبت به میان می آید که هیچ اتفاقی قرار نیست برای آن بیافتد و کلی اصول بین المللی نیز برای آن ردیف میشود مثل این:
همانطور که مشاهده میشود علی الظاهر نبایستی هیچ نگرانی و ترسی از موجودیت فعلی و آینده این کمپ و اسرای نگهداری شونده در آن وجود داشته باشد چون سازمان ملل در اصولی که اعلام کرده کلیه دولت ها این مسئولیت را پذیرفته اند و سازمان ملل میتواند جدای از خواست دولت ها در زمنیه امنیت ملی و حتی بهانه مطروحه در مورد آن اقدام سریع و واکنش لازم و به موقع داشته باشد تا از نسل کشی و جنایت علیه بشریت جلوگیری شود و طبق گفته آقایان اصلا خوب نیست که جهانیان شاهد جنایت باشند تا ذهنشان مشوش شده یا دچار شک روانی شوند بلکه باید بطور عاجل بر علیه آن اقدام عملی انجام دهند تا جلوگیری شود. بگذریم فعلا نمیخواهیم تصریح کنیم که این قوانین شامل خود این کمپ و مسائل مربوط به آن و مناسبات فرقه ای که در آن جریان دارد هم میشود یا خیر. بلکه هدف آن چیزی است که در بالا و در ابتدای این نوشته مطرح شده است در کنار مطالب فوق که همگی اذعان دارد به زعم ایشان بر حقوق ساکنان اشرف یا همانطوری که ایشان میگویند بعد از زمین گذاشتن سلاح و مهمات و تجهیزات و امضاء تعهد نامه انفرادی توسط تمام افراد و محکومیت اقدامات خشونت آمیز دیگر نام "شهر اشرف" گرفته اما در بگونه ای دیگر از مشکلات پیش روی صحبت به میان میآورد و روی واقعیاتی که این کمپ را احاطه کرده و در مسیر تعطیلی قرار داده و ساکنان آنرا در برابر محاکم قضائی قرار داده است توسط شاکیان انبوه که شکایاتشان را به این محاکم احاله داده اند انگشت میگذارد.
البته وضعیت بحرانی در درون مناسبات که قبلا به آن اشاره کردیم بصورت زیر شبیه سازی شده و اعلام میشود:
و جایی دیگر این تاکتیک ها را به این صورت مورد اشاره قرار میدهد: