سازمان مجاهدین خلق سابقه طولانی از خیانت و تغییر موضع های پی در پی در باورهای خود دارد، بنابراین استقرار نیروهای مجاهدین در اسرائیل گزینه ای غیر منتظره نخواهد بود. دلایل بسیاری برای چنین اقدامی وجود دارند. چنانچه در فرقه رجوی همواره هدف وسیله را توجیه کرده است، گزینه مذکور می تواند جایگزینی برای نیروهای باقیمانده مجاهدین پس از خروجشان از عراق باشد. هر کسی که تاریخچه مجاهدین را مطالعه کرده باشد، دریافته است که در نخستین سال های پایه گذاری سازمان، اعضاء به فلسطین فرستاده می شدند تا نزد گروه های مبارز فلسطینی آموزش نظامی ببینند. با توجه به این موضوع، ممکن است تصور شود که پناه گرفتن مجاهدین در خاکی که زمانی آن ها با آن خصومت داشتند عجیب است اما حقیقت این است که تغییر موضع در باورهای سازمان به سمت کاملاً مخالف چیز تازه ای در تاریخ فرقه ای آن ها نیست.
نمونه های بسیاری در این زمینه وجود دارند: همان سازمان مجاهدین خلق که روزی در دهه 70 میلادی نظامیان و غیر نظامیان امریکایی را در ایران به قتل رساند، امروز در لابی های خود در کنگره امریکا در پی دستیابی به حمایت است. تناقضی معمول در سازمان مجاهدین است که امپریالیسم سابق اکنون ناجی آن ها شده است.
مشابه همین شیوه در برابر اسرائیل پی گرفته شده است. حامیان اصلی مجاهدین در حکومت امریکا از جمله ریموند تنتر، در واقع سران لابی اسرائیل در کنگره (AIPAC
