در خبر ها آمده بود فرقه مجاهدین ادعا کرده که دولت عراق از ورود خانواده های افراد مستقر در اشرف جلو گیری کرده.
این هم یکی از بزرگترین دروغ های شاخ دار این فرقه بی آینده است، به این دلیل که:
مجاهدین خود بیش از بیست سال از هر گونه تماس اعضای خود با خانوادهایشان به شدت جلوگیری کرده اند، از ارسال حتی یک نامه یا یک تماس تلفنی یا گرفتن کوچکترین خبر خانوادگی از طرق مختلف نه تنها جلوگیری می کردند بلکه برعکس تلاش داشتند حتی اگر سرسوزنی راهی برای رسیدن خبرازخانواده ها بود آنرا با هزار حقه بازی مسدود کنند تا احساسات و عواطف افراد را نسبت به خانواده هایشان در درون فرد از بین ببرند.
آخر تمام هدف انقلاب کذائی آنها هم همین بود، تبدیل انسان به چیزی مانند رباط.
دولت عراق از بعد سرنگونی ارباب مجاهدین (صدام) تمام تلاش خود را کرده تا افراد مستقر در اردوگاه اشرف بتوانند با خانوادهای خود ملاقات کنند، اتفاقآ این ملاقات ها به سود دولت عراق بوده وهست چرا که دولت عراق قصد دارد مجاهدین را از عراق اخراج کند پس به سود دولت عراق است که هر چه بیشتر نفرات اسیر در اردوگاه اشرف با خانواده های خود ملاقات کنند تا شاید تحت تاثیرات عاطفی با خانواده خود به ایران باز گردند تا مشکل دولت عراق در جریان اخراج مجاهدین آسان تر شود، این هدف عراق.
پس متوجه می شویم که این مجاهدین هستند که اجازه ملاقات را از افراد خود سلب کرده اند تا مبادا کسی حتی یک نفر در پی دیدار با خانوداه خود راهی ایران شود.
البته هر کسی که ذره ای مجاهدین را شناخته باشد از هرزگی آنها هم به همان اندازه اطلاع خواهد داشت که این فرقه تا چه اندازه ای ضد بشر، فاسد ودگم است.
به عنوان یک جدا شده از این فرقه آدم کش از تمام ارگان های حقوق بشری درخواست کمک به افراد مستقر در اردوگاه اشرف را دارم، ارگان های بین المللی وحقوق بشری نبایستی به این فرقه ضد انسانی اجازه دهند تا بیش از این ازافراد مستقر در اردوگاه اشرف توسط مجاهدین سو استفاده شود.
مسولیت خود این افراد هم البته دفاع از حقوق خود در برابر این فرقه جنایتکار است.
