اعضای محترم ” کمیته آلمانی برای ایران آزاد ”
ما از اقدامات شما در جهت آزادی انسان ها و رعایت حقوق بشر در ایران حمایت نموده و خود را در نگرانی شما برای انسانهایی که در کمپ اشرف در عراق می باشند شریک می دانیم.
ولی از یک جهت نیز باید نگاه یکطرفه شما را به این وضع مورد انتقاد قرار بدهیم.
آیا شما برای تحلیل دقیق شرایط کمپ اشرف با اقوام و وابستگان کمپ اشرف که عضو سازمان مجاهدین نمی باشند هم صحبت کرده اید؟
آیا شما با جداشدگان سازمان مجاهدین که هر کدام سالهای سال در کمپ اشرف بسر برده اند، نیز صحبت نموده اید؟
یا اینکه شما با چشمان بسته کاملا اظهارات سازمان مجاهدین که از ابتدا فقط اهداف سازمانی را دنبال میکند را مبنا قرار داده اید؟
ما رابطه بسیار نزدیکی با اقوام و وابستگان بعضی ازساکنان کمپ اشرف داریم که از مدتها قبل سعی بر تماس با عزیزانشان را دارند که این تماس نه توسط مسئولین عراقی بلکه توسط سازمان مجاهدین مانع تراشی شده است. بزرگترین نگرانی سازمان مجاهدین در این است که این افراد نه تنها کمپ اشرف را میخواهند ترک کنند بلکه مایل به ترک سازمان مجاهدین نیزمی باشند.
صحبت با کسانی که قبلا در کمپ اشرف بوده اند و اکنون نه تنها کمپ اشرف بلکه سازمان مجاهدین را نیز ترک کرده اند می تواند در بدست دادن تصویر درستی از شرایط کسانی که به سختی و مرارت در سازمان مجاهدین بخصوص کمپ اشرف بسر می برند، کمک کند.
به طور اخص زنان در کمپ اشرف نه فقط “پروسه دردناک سیطره بنیاد گرایان ضد زن” را همانطور که نماینده مجلس آلمان خانم” آنته هوبرینگ ” از حزب دموکرات مسیحی اظهار داشته، پشت سر دارند بلکه برای سازمان فدیه های زیادی را باید بپردازند که از جمله طلاق های اجباری از مردان و همچنین جدا کردن فرزندانشان (به این بهانه که در شرایط جنگی جایی برای کودکان وجود ندارد) که در نهایت آزار و سوء رفتار های جسمی و روحی توسط سازمان مجاهدین را بدنبال دارد، می باشند.
طبق اظهارات اعضای سابق سازمان مجاهدین، هرگونه ارتباط و تماس با جهان خارج و ملاقات اعضای خانواده و بخصوص تماس با منتقدین و یا سازمان های حقوق بشری و سیاسی ممنوع می باشد. ورود مقامات عراقی به کمپ اشرف باعث شده که عده زیادی از اعضای سازمان ترغیب به ترک سازمان و در نهایت خروج از اشرف بشوند.
همچنین اظهارات آقای کریستیان سیمرمن که: ” کمپ اشرف برای مردم ایران به لحاظ نظامی بی ارزش ولی به لحاظ سمبولیک بی اندازه مهم” می باشد را باید به چالش کشید. اکثریت مردم ایران سازمان مجاهدین را به عنوان یک جریان خائن می شناسند که در کنار صدام حسین علیه کشور ایران جنگیده اند و تعداد زیادی مردم غیرنظامی را در جریان عملیات متعدد خود کشته اند. کمپ اشرف فقط برای هواداران این سازمان ارزش سمبولیک دارد و برای عضوگیری، سرپا نگه داشتن تشکیلات و حفظ کیش شخصیت فرقه ای حول مریم ومسعود رجوی استفاده می شود.
تهدید انجام “فاجعه انسانی” که بخصوص توسط سازمان مجاهدین راجع به آن تبلیغ میشود در حقیقت از جانب خود سازمان احساس می شود. در یک سری عملیات تخریبی و انتحاری توسط هواداران سازمان همانند تابستان سال 2003 بعد از دستگیری مریم رجوی تعداد زیادی از اعضای سازمان خودشان را به آتش کشیدند.
بنابراین ما از شما تقاضا میکنیم که:
ــ چشم وگوش بسته خود را به کالسکه مجاهدین نبندید ودر تبلیغات آنان واقعیت را جستجو کنید.
ــ با کسانی نیز صحبت کنید که در کمپ اشرف زندگی کرده اند و دیگر عضو سازمان مجاهدین نمی باشند.
ــ اقدامات خود را همچنان برای انسانها در ایران و در کمپ اشرف ادامه بدهید تا برای آنها یک زندگی آزاد و در شان انسان مهیا گردد.
ــ سعی کنید تا با اقدامات خود حق ملاقات و انجام ارتباطات بین المللی (برای اعضای خانواده ساکنین اشرف، صلیب سرخ، سازمانهای حقوق بشری، مطبوعات، سیاستمداران و سازمان ملل و غیره) در کمپ اشرف تضمین شود و در این میان خانواده ها و سازمانهایی که نسبت به سازمان مجاهدین نظر انتقادی دارند را فراموش نکنید.
ــ در تصمیم خود قاطع باشید که کمپ اشرف را شخصا بازدید کنید و در این کار با دید انتقادی به زندگی انسانها در آنجا نگاه کنید. تنها به آزار و ایزاء مسئولین عراقی توجه نکنید بلکه نظری به سازمان مجاهدین نیز بیاندازید. ما با کمال علاقه حاضریم در این بازدید همراه شما باشیم و شخصا دشمنی مجاهدین را باخودمان نشان شما بدهیم.
ما برای ملاقات، گفتگو و تبادل نظرات و اطلاعات با کمال میل درخدمت شما هستیم و خوشحال می شویم در صورتیکه این پیشنهاد را قبول نمائید.
با سلام های دوستانه