روزنامه گاردین در مقاله ای با اشاره به سوابق ضدحقوق بشری گروه مجاهدین و شراکت آن در جنایات صدام ازجمله سرکوب کردهای عراق، از سخنان برخی سیاستمداران و روزنامه نگاران انگلیس به طرفداری از این گروه بشدت انتقاد کرد.
این روزنامه چاپ لندن روز شنبه در مقاله ای نوشت که تعدادی از سیاستمداران انگلیسی گروه مجاهدین را “وطن پرستان شجاع” و “دموکراتیک ترین گروه مخالف ایران” معرفی کرده اند. اما آیا این توصیف آنان درست است؟
گاردین در ادامه مطلب خود به مطلب کریستوفر بوکر در روزنامه تلگراف اشاره دارد که گروه مجاهدین را بهترین امید برای تبدیل ایران به یک کشور سکولار و دموکراتیک توصیف کرده است.
نویسنده گاردین همچنین به مطلب روز چهارشنبه “کان کافلین” یکی دیگر از نویسندگان دیلی تلگراف پرداخت که این گروه را به عنوان اصلی ترین گروه مخالف ایران معرفی کرده است.
گاردین افزود: علاوه بر نویسندگان روزنامه دیلی تلگراف، سیاستمداران و مقاماتی همچون لرد کوربت عضو مجلس اعیان، لیدی ترنر و اندرو مکینلی عضو کمیته امور خارجی مجلس اعیان نیز از این گروه حمایت کرده اند.
نویسنده مقاله گاردین سپس با به زیر سوال بردن اطلاعات این افراد درباره گروه مجاهدین، نوشت: این گروه حدود نیم قرن پیش تشکیل شد و در سالهای بعد از انقلاب به گروهی شبه نظامی و تحت حمایت صدام تبدیل شد. این گروه که با نامهای مختلف شناخته می شود در سرکوب شورش کردهای عراق نیز دخالت داشته است.
وی در ادامه مطلب خود با اشاره به “تلاش مجاهدین برای جلب حمایت غربی ها از اهداف خود از زمان اخراج از ایران” افزود:” آنان در انگلیس موفق شدند حمایت کمیته پارلمانی برای آزادی ایران را جلب کنند. این کمیته به نمایندگی از این گروه توانسته است نظر تعداد قابل توجهی از نمایندگان مجلس عوام و اعضای مجلس اعیان را به طرفداری از مجاهدین جلب کند.”
نویسنده مقاله سپس به آنچه “تلاش دولت انگلیس برای جلوگیری از خروج مجاهدین از لیست سازمان های تروریستی این کشور” خواند اشاره کرد و به نقل از یکی از مقامات دیده بان حقوق بشر نوشت که این گروه توانسته است در اروپا طرفداران و حامیانی جلب کند.
نام گروه تروریستی مجاهدین سال گذشته و به رغم به ظاهر مخالفت دولت انگلیس، توسط دستگاه قضایی این کشور از لیست گروههای تروریستی و ممنوعه انگلیس خارج شد.
نویسنده مقاله گاردین سپس توصیح می دهد: “اما واقعیت این است که اگر تحقیق کنید، درخواهید یافت این گروه اعضای خود را تحت فشار شدید روانی قرار می دهد و طرفداران بسیار کمی در ایران دارد. دیده بان حقوق بشر و یک سازمان آلمانی فعال در زمینه افراط گرایی خارجی نیز این گروه را به نقض جدی حقوق بشر و شراکت در جرایم صدام علیه مردم خود متهم کرده اند.”