Mobocracy یا غوغاسالاری در ادبیات سیاسی به مفهوم انبوه مردم آشوبگر بی مسئولیت و اوباش آمده است. مراد و قصد از غوغاسالاری به چنگ آوردن قدرت و حکومت به دست چنین مردمانی ست که حاصل آن آشوب و غارتگری و گسیختگی نظم اجتماعی ست. غوغاسالاری نوع فاسد دموکراسی است.
تحولات اخیر و استقرار پلیس عراق در قرارگاه اشرف برای اعمال نظارت بر اساس میثاق های بین المللی و قوانین داخلی عراق یک اقدام قانونی و طبیعی ست. هم چنانکه خانم هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا نیز در واکنش به تحولات اردوگاه گروه مجاهدین در عراق، آن را مسئله داخلی این کشور دانست که باید بر اساس قوانین عراق حل و فصل شود.
پس در این میان غوغاسالاری و مقاومت رهبران مجاهدین در مقابله با اعمال نظارت پلیس عراق در اشرف امری بیهوده و پوچ است که متاسفانه جز قربانی نمودن افراد و کادرهای تشکیلاتی مجاهدین نتیجه و پیامدی نداشته است.
همانگونه که وزیر امور خارجه امریکا خانم کلینتون در گفتگو با خبرنگاران تصریح کرده است: " دولت عراق به تعهدات خود درباره این اردوگاه متعهد است و این اکنون مسئله ای مربوط به دولت این کشور است تا آن را بر اساس قوانین خودش حل و فصل کند. "
بر طبق منابع خبری مستقل، کمیته عالی رسیدگی به قرارگاه اشرف و وضعیت افراد مستقر در آن با حضور نمایندگان دولت عراق و امریکا و نیز مجاهدین در 17 ماه ژوئن سال 2008 تشکیل شد. این کمیته از آن زمان تاکنون نشست های مختلفی با حضور طرف آمریکایی با رهبران گروه مجاهدین در قرارگاه اشرف داشته است و از همان زمان به آنها اطلاع داده که بعد از تحویل مسوولیت امنیت اردوگاه به نیروهای عراقی آنها باید طی شش ماه خاک عراق را ترک کنند. بر این مبنا روز سه شنبه تاریخ 28 جولای 2008 میلادی در نتیجه اقدام نیروهای پلیس عراق برای احداث یک مرکز پلیس در داخل اردوگاه اشرف، که رهبران مجاهدین از تصمیم دولت عراق برای احداث این مرکز پلیس اطلاع داشتند و قبلا از طریق کمیته عالی به آنها اطلاع داده شده بود، دارودسته ی رجوی در اقدامی غافلگیر کننده برخی از نیروهای مستقر در اشرف را طبق سازماندهی از پیش طرحریزی شده به مقابله با نیروهای پلیس عراق می فرستند تا از ورود آنان به اشرف برای تاسیس پایگاه پلیس و اعمال نظارت جلوگیری کنند که منجر به درگیری می شود. در این میان آنچه که بوضوح مشخص است اقدامات غیر قانونی و مغایر با میثاق های بین المللی و قوانین داخلی کشور عراق از سوی رهبران مجاهدین است که علیرغم آگاهی به عواقب و پیامدهای اعمال و رفتارشان به طرز شگفت انگیزی اصرار دارند تا نیروها و کادرهای بی اطلاع و بی خبر خویش را نسبت به تحولات پیرامونی و روی داده به کام مرگ بفرستند و یا در معرض آسیب قرار دهند!!
در این میان تامل در سخنان آقای "طه السعدی " نماینده ائتلاف یکپارچه در پارلمان عراق که در گفت‌وگو با خبرنگاران در رابطه با تحولات اخیر اظهار داشت: " اقدام صورت گرفته درباره اردوگاه اشرف گام درستی بود که باید مدتها قبل اتخاذ می‌شد. پارلمان عراق از مدتها قبل از دولت خواسته بود تا این گروه را از خاک عراق اخراج کند، زیرا این گروه تروریستی خطری برای عراق به شمار می‌آید، به صورتی که فعالیت‌های این گروه بعد از سرنگونی رژیم بعث، ضد فرایند سیاسی عراق بود. دولت عراق باید در خاک این کشور با حاکمیت کامل عمل کند و این دولت حق دارد تا بر همه رویدادها در اردوگاه اشرف نظارت کند و اطمینان یابد که اقدامی برخلاف منافع ملی و قانون اساسی عراق در این اردوگاه صورت نمی‌گیرد. "،
بوضوح بر مطالبات و خواسته هایی مشروع و قانونی تاکید دارد که رهبران مجاهدین را ناگزیر می سازد تا به آن تن در دهند. و بیش از این نسبت به مواضع هیستریک و غیر منطقی خویش پافشاری نکنند.
بی شک، مواضع مقامات دولت عراق چیزی جز اذعان به پایبندی به اجرای قوانین داخلی کشور عراق و تعهدات و مسئولیت های قانونی خویش نیست. پس چگونه است که رهبران بیمار مجاهدین با وجود علم و آگاهی به قوانین، تعهدات و میثاق های مطروحه همچنان به خواسته های غیر قانونی و مداخله جویانه خویش مبنی بر حضور بی قید و شرط در قرارگاه اشرف و خاک عراق اصرار و در این میان از غوغاسالاری و مهمتر از آن قربانی کردن نیروها و کادرهای تشکیلاتی خود نیز ابایی ندارند؟!!
واقعیت این است قرارگاه اشرف آنگونه که رهبران مجاهدین ادعا می کنند در محاصره قرار ندارد، اما در عین حال بعد از امضای موافقتنامه عقب نشینی نیروهای چند ملیتی و امریکایی، مسئولیت برقراری امنیت قرارگاه اشرف و اشغال کنندگان آن برعهده مقامات عراق قرار گرفته است. و دولت عراق خود را نسبت به حفاظت از آنان و احترام به اصول حقوق بشر در قبال آنها متعهد می داند. چرا که مقامات عراقی به کرات تعهد خود را نسبت به جامعه بین المللی جهت تامین حفاظت و نیازهای انسانی و ضروری ساکنان پایگاه اشرف و عدم اخراج غیرداوطلبانه آنان تایید کرده اند. در بیانیه اخیر سفارت عراق در لندن نیز تاکید و تصریح شده است: " تصمیم دولت عراق بر این استوار است که اشغال کنندگان پایگاه اشرف (مجاهدین) یا می توانند بطور داوطلبانه به ایران بازگردند و یا به کشور ثالثی بروند و گزینه باقی ماندن و اقامت در عراق گزینه قابل تصوری نمی باشد، چرا که سازمان مجاهدین خلق سازمانی تروریستی بوده و ماده 2/7 قانون اساسی عراق این را نمی پذیرد که خاک کشور پایگاه و یا محل عبور گروههای تروریستی باشد. "
بی شبهه، رهبران مجاهدین می بایست با در نظر گرفتن واقعیات کنونی و تحولات جهانی و نیز با احترام به هنجارها، مولفه ها و انگاره های فکری و سیاسی دنیای مدرن به بازنگری در اهداف و پروسه ای که در پیش گرفته اند به شکلی ژرف و عمیق و همه جانبه پرداخته و با ایجاد فضا و شرایط معقول و مطلوب به نیروهای مستقر در قرارگاه اشرف که در بیش از دو دهه در حصارهای ذهنی و فیزیکی بسر برده اند، امکان ملاقات آنان را با اعضای خانواده هایشان و نیز مقامات کمیته ی بین المللی صلیب سرخ و کمیساریای عالی امور پناهندگان سازمان ملل فراهم سازند تا افراد مستقر در قرارگاه اشرف با انتخابی آگاهانه و آزادانه چشم انداز زندگی خویش را به تصویر بکشند.
آرش رضایی