مجاهدین کیستند و چرا نیروهای عراقی به پایگاهشان حمله کردند؟

عراق در پادگان اشرف زور بازوی خود و استقلال نظامی خود از آمریکا را نشان می دهد و سفر طولانی و عجیب ایرانیان تبعیدی به پایان خود نزدیک می شود.
امروز نیروهای امنیتی عراق کنترل خود بر پایگاه جنبش اپوزیسیون ایرانی که به نحو هرزه گونی گسترش یافته بود را فشرده تر کردند و در درگیریها دست کم هفت نفر از ساکنان قرارگاه کشته شدند.
این حمله تازه ترین اعلان استقلال نظامی نیروهای عراقی از نیروهای آمریکا است. تصاویر ویدیوئی این واقعه حاکی از ضرب و شتم شدید ساکنان غیر مسلح توسط سربازان عراقی است و گواه تاکتیک های وحشیانه در میان ارتش جدید عراق است.
اما این ماجرا می تواند آغازی باشد برای پایان یکی از عجیب ترین موضوعات فرعی کلیّت جنگ عراق چنانچه حکومت نخست وزیر نور المالکی عضلاتش را منقبض می کند و در پی روابط نزدیک تر با تهران است.
این حمله در حالی اتفاق افتاد که وزیر دفاع (آمریکا) رابرت کیتس که مدت ها با تسخیر خشونت آمیز کمپ مخالفت کرده بود، روز چهارشنبه از عراق دیدن کرد. هرچند که حکومت عراق بارها از این گروه تبعیدی ایرانی، مجاهدین خلق، خواسته است که کشورش را ترک کند، مقامات آمریکائی گفتند که این حمله آن ها را غافلگیر کرد و بی بی سی به نقل از ژنرال آمریکایی « ری اودریانو » گفت که حکومت عراق قول داده بود که با مجاهدین خلق « به شیوه ای انسانی » برخورد کند.
کمپ اشرف، هدف این حمله، از دهه ی 80 یعنی زمانی که این گروه با صدام حسین متحد شد، قرارگاه اصلی مجاهدین خلق بوده است. از آن هنگام این گروه اسلحه و آموزش نظامی از رژیم صدام دریافت می کرد.
صدام حسین از آن ها به عنوان نیروهای ضربتی علیه کردها و شیعیانی که در دهه ی 90 علیه رژیمش قیام کرده بودند، استفاده کرد.
در حال حاضر، کمپ اشرف محل اسکان 3500 ایرانی تبعیدی و تعداد نامعلومی مسافر از اروپا یا آمریکا است. طبق گزارش وزارت خارجه در سال 2007 این افراد خود را متعهد به ملغمه ای سکولار از اسلام، مارکسیسم، فمینیسیم و « کیش شخصیتی » متمرکز بر رهبر گروه، مریم رجوی، کرده است.
مریم رجوی در وب سایت خود درگیریهای روز چهارشنبه در کمپ اشرف را « جنایتی جنگی، جنایت علیه بشریت و تلاش مذبوحانه (رهبر ایران آیت الله علی خامنه ای) برای جبران شکست خود در برابر قیام های سراسر مملکت »، خواند. او خواستار تشکیل هیئتی بین المللی برای بررسی اوضاع شد.
طی شش سال گذشته مجاهدین، تحت حفاظت شدید آمریکا در این کمپ دوام آورده اند. هنگامی که در سال 2003 آمریکا عراق را مورد تهاجم قرار داد، جنگجویان مجاهدین خلق را خلع سلاح کرد، اما (در باره ی چگونگی برخورد با آن ها) سرگردان بودند. اعضاء گروه مورد تنفر و تحقیر بخش اعظم جامعه ی عراق هستند چرا که آنها را ابزار سرکوب های صدام حسین می دانند. همچنین مجاهدین از سوی وزارت امور خارجه آمریکا به دلیل قتل غیر نظامیان (از جمله چند شهروند آمریکا) سازمانی تروریستی تلقی می شود.
اما مجاهدین دشمن ایران، دشمن دیگر آمریکا، نیز هستند و برخی سیاستمداران آمریکائی فکر می کنند آن ها می توانند ابزار مفیدی علیه رژیم ایران باشند. هنگامی که اولین حکومت عراق پس از صدام که توسط آمریکا منصوب شد، سعی کرد مجاهدین را از کشور بیرون براند، آمریکا مداخله کرد. حتی آمریکا پیشنهادهای ایران را بر معاوضه ی عاملان القاعده که در ایران بازداشت بودند با اعضای مجاهدین که در دست آمریکایی ها بودند رد کرد.
دولت آمریکا متعاقباً به آنها، شرایط حفاظت شده داد و آن ها تا زمان سپرده شدن کمپ به دولت عراق در ژانویه 2009 از این شرایط برخوردار بودند.
از آن پس، مقامات عراقی تلاش های خـود را بـرای خلاص شـدن از گـروه تشدید کرده اند. اعضای مجاهدین در درون کمپ اشرف، تلاش های عراقی ها را برای تشویق آن ها به بازگشتن به ایران یا یافتن کشور سومی که آن ها را بپذیرد، نپذیرفته اند. مقامات ایرانی به هر عضوی که داوطلبانه به ایران بازگردد قول عفو داده اند و تاکنون حدود 250 نفر به این پیشنهاد پاسخ داده و به ایران بازگشته اند. اما گروه کماکان نیمه خود مختار رفتار می کند. روز سه شنبه پس از آن که پلیس عراق خواست پایگاهی درون کمپ برپا کند، اعضای مجاهدین به آن ها حمله کرده و دو نفر از آن ها را کشتند بنا برگزارشات آژانس خبرگـزاری فرانسه، درگیری ها تا امروز ادامه دارد.
حکومت شیعه ـ رهبر مالکی به دنبال روابط قوی تری با تهران است و بسیاری از مقاماتش به یاد می آورند که چگونه مجاهدین به صدام حسین کمک کردند تا با خشونت و وحشی گری جامعه ی آن ها را کنترل کند.
وقتی خود مالکی از بیم رژیم صدام حسین و حکم مرگی که علیه وی صادر کرده بود در تبعید به سر می برد، حزب سیاسی اسلامی وی از ایران مساعدت دریافت می کرد.
مشاور امنیت ملی عراق، موفق الربیعی، در ماه های گذشته بارها هشدار داده است که شکیبائی عراق در قبال این گروه رو به پایان است. او آن ها را « اعضای شستشوی مغزی شده ی یک فرقه از سازمان تروریستی و شدیداً آموزش یافته » توصیف می کند، وی در مصاحبه ای در ماه آوریل افزود که « اگر آن ها مقاومت کنند و این بحران طراحی شده را به راه بیندازند، مسائل دردناکی رخ خواهد داد ».
اعضای گروه به دلیل حرارت شدید و فداکاری افراطی شان مورد توجه هستند، چیزی که احتمالاً موجب درگیری های امروز شده است و همچنین چندین تن از نیروهای عراقی را مجروح و دو نفر را به کشتن داد.
در سال 2003، اندکی پس از دستگیر شدن خانم رجوی توسط پلیس فرانسه به دلیل مشکوک بودن وی به استفاده از دفاتر مجاهدین جهت طراحی عملیات تروریستی علیه مواضع دیپلماتیک ایران در اروپا، شماری از پیروان وی در اروپا خود را به آتش کشیدند و برخی به دلیل وخامت سوختگی ها جان باختند.
در سال 2005، سازمان دیده بان حقوق بشر گزارشی از استفاده از شکنجه و بازداشت اعضای مجاهدین که به سازمان انتقاد کرده و یا خواستار ترک گروه درکمپ اشرف بوده اند، منتشر کرد. این گزارش به ذکر جزئیاتی از مطالبات اعضاء در طول سال های عضویتشان در قبال مطالبات مریم رجوی که خود را رئیس جمهور منتظر ایران می داند و شوهرش مسعود رجوی، می پردازد.
برای نمونه، در اواخر دهه ی 80 پس از یک سری شکست های نظامی، آقای رجوی اعلام کرد که مجاهدین داشتند شکست می خوردند چرا که تعهد کافی به هدف خود نداشتند و گفت که وابستگی افراد به همسرانشان باعث عدم تمرکز آن ها شده است. وی دستور داد که همه ی اعضای سازمان فوراً طلاق بگیرند و شخصاً حلقه های ازدواج آن هارا جمع آوری کرد. رجوی ها خودشان کماکان متاهل ماندند. از زمان حمله ی آمریکا به عراق مسعود دیده نشده است و معلوم نیست که آیا مرده است یا پنهان شده است. مریم رجوی خلوت نشین،نیز در پاریس مستقر است.
کریستین سانیس مانیتور – دن مورفی https://www.nejatngo.org/en/posts/2616