پرسش های بنیادین خانواده ها از رهبران مجاهدین آرش رضایی: خانم امیری، اما رهبران مجاهدین ادعا دارند قرارگاه اشرف متعلق به آنهاست و تاکید دارند که به هیچوجه آنجا را ترک نخواهند کرد؟
خانم فاطمه امیری: اردوگاه اشرف بخشی از خاک عراق است و مجاهدین حرف بیهوده ای می زنند. آنها اگر می گویند این خاک یعنی اردوگاه اشرف متعلق به خودشان است و هیچ نیرویی قادر نیست آنها را از آنجا بیرون کند به نظرم حرف مفتی می زنند و من فکر نمی کنم مجاهدین بتوانند با زور در آنجا برای همیشه بمانند. بالاخره از نظر دولت قانونی عراق مجاهدین یک نیروی نظامی و تروریستی متعلق به کشور دیگری هستند که باید خاک عراق را ترک کنند و حق ندارند در آن کشور بمانند و مشکلاتی برای مقامات عراقی بوجود بیاورند.
آرش رضایی: شما اشاره کردید برادرتان برای کاریابی به کشور ترکیه رفته بود و شناختی به دلیل نداشتن مطالعه و تمایلات سیاسی و سواد کم، نسبت به فرقه رجوی نداشت اما دارودسته رجوی معمولا در تبلیغات هدفمند به انتخاب آزادانه افراد در پیوستن به فرقه ی مجاهدین تاکید دارند شما در این رابطه چه نظری دارید؟
خانم فاطمه امیری: باید به صراحت عرض کنم سازمان وقتی در ایران به فعالیت آغاز کرد برادر من هیچگونه شناختی از سازمان نداشت و اطلاعی از هدف و راه سازمان نیز نداشت برادر من و امثال ایشان در واقع فریب افراد سازمان را در کشورهای خارجی خوردند چون تحت فشار بودند فشار مالی و عاطفی. برادرم برای کار و زندگی بهتر به خارج از ایران رفته بود اما چون او تحصیلات و تخصص مناسبی نداشت و نه امکانی برای پناهندگی در نتیجه دچار سرخوردگی شد و در این شرایط به تور رابطین فریبکار سازمان در ترکیه افتاد. رابطین سازمان با دادن اطلاعات نادرست و وعده های فریبنده برادر مرا به عراق منتقل می کنند و او را در مقابل عمل انجام شده قرار می دهند. برادر من به اعتراف دوستانش مثل آقای شهرام دهقان و آقای ناصر سید بابایی که بعد از مدتها از سازمان جدا شده و به کشور باز گشته اند، مجبور می شود شرایط سازمان را برای مدتی بپذیرد و وقتی متوجه می شود سازمان قصد دارد برای همیشه او را در عراق نگاه دارد اقدام به فرار می کند که دستگیر می شود و بعد از مدتی در پذیرش خود کشی می کند.
آرش رضایی: فرقه ی مجاهدین ادعا می کند افراد مستقر در قرارگاه اشرف بنا به انتخاب خودشان در اشرف مستقر هستند؟ شما چه نظری دارید؟
خانم فاطمه امیری: خوب در باره این ادعا وقتی می توان صحبت کرد که مقامات نهادهای بین المللی چون صلیب سرخ و نیز اعضای خانواده ها امکان ملاقات و گفتگوی رو در رو را با افراد حاضر در قرارگاه اشرف داشته باشند و در باره ی صحت و درستی این ادعای مجاهدین تحقیق کنند اما من می خواستم از رهبران سازمان بپرسم اگر واقعا برای سازمان جان و سرنوشت این بچه ها یعنی افراد قرارگاه اشرف مهم است چرا وقتی شرایط بحرانی می شود رهبران سازمان از قرارگاه اشرف خارج میشوند و در کشورهای امن اروپایی مثل فرانسه اقامت می کنند اما افراد قرارگاه اشرف مثل برادر مرا با خودشان به اروپا نمی برند؟ آن چه که ما می بینیم و در سیمای آزادی متعلق به سازمان تماشا می کنیم این است که بچه های حاضر در اشرف در شرایط بسیار سختی قرار دارند و رهبران سازمان به عمد از آنها سوء استفاده می کنند و افراد مانند گوشت قربانی برای آنها هستند. متاسفانه آنچه که ما شاهدیم برای رهبران سازمان جان برادر من و سایر افراد اشرف مهم نیست و آنها صرفا به خاطر خواسته ها و برای هدفشان دوست دارند تا افراد قرارگاه اشرف با نیروهای عراقی درگیر شوند و سازمان هم برای اهداف تبلیغاتی جهت دار هیاهو کند افراد در شهر اشرف بی سلاح و بی پناه مورد ضرب و شتم قرار گرفتند؟!!
آرش رضایی: با در نظر گرفتن چنین وضعیت اسفباری که رهبران ستیزه جو و بیرحم مجاهدین برای افراد مستقر در قرارگاه اشرف پدید آورده اند، شما چه پیشنهاد و ایده ی عملی برای نجات افراد تحت اسارت در اشرف دارید؟ دوست دارم نظر شما را در باره ی چگونگی رهایی برادر عزیزتان و سایر افرادی که در اشرف در واقع تحت اسارت ذهنی و فیزیکی قرار دارند، بدانم؟
خانم فاطمه امیری: من معتقدم تاکنون انجمن نجات فعالیت ها و تلاش های مهمی را برای نجات عزیزان ما در اشرف انجام داده است و هم اکنون نیز فعالان انجمن سخت درگیر نجات برادر من و سایر نیروها در اشرف هستند. اما چیزی که به ذهنم می رسد اینکه باید انجمن نجات با تحت فشار قرار دادن مقامات مسئول کشورهای ذینفع و نهادهای بین المللی مثل صلیب سرخ در شرایط فعلی که افراد قرارگاه اشرف در وضعیت بدی بسر می برند، زمینه و امکان ملاقات خانواده ها را با عزیزانشان در اشرف برای روشنگری و نجات آنان از زندان اشرف فراهم کنند. اگر خانواده ها بتوانند به اشرف وارد شوند و با بچه ها ملاقات کنند بعید می دانم کسی حاضر باشد حتی برای دقایقی در اشرف بماند.
ادامه دارد…
مکان گفتگو: دفتر انجمن نجات مرکز آذربایجان غربی
آرش رضایی