بنا به دعوت انجمن نجات دفتر آذربایجانغربی، نماینده محترم کمیته بین المللی صلیب سرخ در مورخه 14/8/1388 و 15/8/1388 در دفتر انجمن نجات ارومیه حضور یافت و طی دو روز با هفتاد نفر از اعضای خانواده هایی که بستگانشان در قرارگاه اشرف تحت سیطره ی رهبران مجاهدین بسر می برند در فضایی صمیمانه و امیدبخش دیدار و به تبادل نظر پرداخت. نماینده صلیب سرخ در دیدار با خانواده ها از نزدیک شاهد رنج و آلام بی پایان خانواده ها بود که تنها خواسته شان امکان تماس یا ملاقات با عزیزانشان در قرارگاه اشرف است. در این ملاقات آقای آرش رضایی مسئول انجمن نجات آذربایجانغربی ضمن خوشامد گوئی به نماینده کمیته بین المللی صلیب سرخ در رابطه با دغدغه ها، مشکلات و دل نگرانی اعضای خانواده ها نسبت به وضعیت عزیزانشان در اشرف سخنانی را ابراز داشت. آرش رضایی گفت: بی شک خانواده های عضو انجمن نجات طی سالیان طولانی به خاطر اعمال محدودیت های تشکیلاتی از سوی رهبران مجاهدین از سرنوشت و وضعیت عزیزانشان در اشرف بی خبر هستند. خانواده ها افراد سیاسی نیستند و موضعگیری خاص سیاسی نیز ندارند آنان صرفا خواسته هایی مشروع و قانونی دارند. خواسته ها و مطالباتی که رهبران مجاهدین در طی بیش از دو دهه و به خصوص بعد از سرنگونی رژیم دیکتاتوری صدام نه تنها به آن اهمیتی نمی دهند که سعی دارند با پروپاگاندا، هیاهو و غوغاسالاری از طرق گوناگون مثل ماهواره، رسانه های جمعی و گروهی یا سیمای آزادی متعلق به مجاهدین خانواده ها را تحت فشار ذهنی و روانی قرار دهند تا آنان را از طرح خواسته های قانونی و مشروع خویش منصرف کنند. آرش رضایی همچنین از مقامات کمیته بین المللی صلیب سرخ تقاضا کرد با توجه به شرح وظایف و اهداف انساندوستانه این نهاد بی طرف و مورد اعتماد، امکان ارتباط گیری موثر اعضای خانواده ها و افراد مستقر در قرارگاه اشرف را به طرق گوناگون فراهم سازند. آرش رضایی در این دیدار گغت: " ارتباط تلفنی و به خصوص ملاقات حضوری خانواده ها و عزیزانشان در شرایط حساس کنونی که رهبران مجاهدین در پی فرصت و راهی و طریقی برای بحران سازی و ایجاد تشنج هستند، می تواند از بروز فاجعه انسانی و سپر انسانی قرار دادن افراد مستقر در قرارگاه اشرف از سوی رهبران مجاهدین جلوگیری کند. به این جهت به نظر می رسد اولویت اصلی مقامات صلیب سرخ در شرایط فعلی ایجاد فضای مطلوب و امکانی برای تبادل نظر خانواده ها و افراد مستقر در اشرف می باشد تا آنان برای " برون رفت از بن بستی " که رهبران مجاهدین پدید آورده اند، راهی و روزنه ای به سوی " آرامش و صلح و همبستگی " بیابند. آرش رضایی افزود: همگی به خوبی واقف هستیم رهبران مجاهدین سعی دارند با زور و به شکلی غیر قانونی که مغایرت تام و تمام با قوانین و معاهدات بین المللی دارد کادرها و افراد را در قرارگاه اشرف و در محیطی بسته و ایزولاسیون کامل و مطلق همچنان نگاه دارند و تحت هیچ شرایطی حاضر نیستند تا آنان را از اشرف خارج سازند. زیرا مسئولین مجاهدین به خوبی می دانند اگر افراد مستقر در قرارگاه اشرف از دنیای تاریک و سیاه اشرف بیرون آیند، در فضا و محیط آزاد اروپا و یا ایران تنفس کنند و با واقعیات عریان و آشکار مواجه شوند بی شک به " لحظه ای بودن و ماندن " در درون مناسبات تشکیلاتی مجاهدین فکر نخواهند کرد. این موضوع مهم و انکار ناپذیر را رهبران مجاهدین باور دارند لذا آنان سعی می کنند تا دنیای تاریک و سیاه قرارگاه اشرف را همچنان حفظ کنند و به این جهت از اغواگری و یا سپر انسانی قرار دادن افراد مستقر در قرارگاه اشرف هیچگونه واهمه ای ندارند.
سپس آرش رضایی از نماینده کمیته بین المللی صلیب سرخ تقاضا نمود تا با معرفی خود به اعضای خانواده ها که مشتاقانه در انتظار دیدار با ایشان بودند، در باره انگیزه ی حضور در دفتر انجمن نجات ارومیه برای آنان توضیحاتی بدهند.
نماینده کمیته ی بین المللی صلیب سرخ پس از معرفی خویش ضمن اظهار شادمانی از دیدار با خانواده ها، توضیحاتی در باره سوابق و تجربه ی کاری خویش در کشورهای مختلف دنیا و نیز حضور خود در زندان مشهور گوانتانامو متعلق به ارتش امریکا جهت فراهم کردن امکان ارتباط گیری بین خانواده های افغانی و زندانیان گوانتانامو و موفقیت در این مسیر گفت: " امیدوار است طی فعالیت های مستمری که انجام خواهد داد و با انگیزه اهداف بشردوستانه ای که مد نظر صلیب سرخ است امکان ارتباط گیری خانواده ها و عزیزانشان را در اشرف فراهم سازد و در این راه نهایت تلاش خود را خواهد کرد و امیدوار است بزودی ارتباطات انسانی افراد را میسر سازد. " پس از سخنان نماینده صلیب سرخ، که مشروح آن طی روزهای آینده در سایت انجمن درج خواهد شد، اعضای خانواده ها در رابطه با دغدغه ها و مشکلات و خواسته هایشان توضیحاتی را مطرح کردند. آقای مهدی پالیده در این دیدار صمیمانه گفت: " برادر من ایوب پالیده بیست سال پیش برای تحصیل در دانشگاه به ترکیه رفت و در آنجا دانشجو بود مدتی بعد به سوئد می رود به طرز پیچیده ای به تور رابطین سازمان مجاهدین می افتد و بی اطلاع خانواده به اشرف در عراق منتقل می شود و مورد شستشوی مغزی قرار می گیرد. آقای پالیده افزود: برادرم چند سال پیش با ما تماس گرفت فکر کنم در حدود پنج یا شش سال پیش، در حالی که ایشان بیش از بیست سال است در اشرف بسر میبرد و مسئولین سازمان مجاهدین اجازه تماس مستمر به ما یا او را نمی دهند تا با هم صحبت کنیم و در باره سرنوشت و اینده ایشان با وی تبادل نظر بنماییم. من اخیرا نامه ای به ایشان نوشتم و به آقای آرش رضایی دادم تا در سایت انجمن نجات درج شود. رونوشت آن را نیز به صلیب سرخ فرستادم تا آنان نیز در جریان باشند. من از شما نماینده محترم صلیب سرخ می خواهم اگر موفق به ملاقات با برادرم شدید و نامه و شماره تماس مرا به ایشان دادید به او بگوئید که هر امکاناتی خواست به او می رسانم به شرط اینکه از قرارگاه اشرف خارج شود این خواسته ی من و اعضای خانواده اش می باشد. من در همین نامه ای که به شما تقدیم کرده ام به برادرم نوشته ام و به او گفتم اگر شما برادر عزیزم می خواهید سیاسی باشید مشکلی نیست اما سعی کن یک دکتر سیاسی باش یا یک پروفسور سیاسی باش. شما که در بیابان قرارگاه اشرف طی این بیست سال جز بیگاری و مورد استثمار قرار گرفتن برای رهبران مجاهدین بهره ای از زندگی نبرده ای؟ سی و شش نفری را که در جریان درگیری مجاهدین با پلیس عراق دستگیر شده بودند و سیمای آزادی متعلق به مجاهدین نشان می داد و مرتب در باره آنها تبلیغات می کرد و آنها را وادار به صحبت کرده بودند، همه دیدیم که از ریخت و ظاهرشان و طرز حرف زدنشان معلوم بود که آنها در چه سطحی از سواد و دانش قرار دارند؟ من آنها را نیز مقصر نمی دانم که چرا از دانش روز اینقدر عقب افتاده اند زیرا آنها مقصر نیستند و رهبران سازمان آنها را در محیط بسته ای به نام قرارگاه اشرف نگاه داشته اند و واقعا آنها از دنیا و تحولات شتابان آن بیست سال عقب مانده اند. اما مجاهدین متاسفانه دروغ می گویند که ما راه ارتباط را با خانواده ها باز کرده ایم من چند بار به آنها ایمیل زده ام تا با برادرم تماس بگیرم هیچ پاسخی ندادند. این هم ایمیل های مجاهدین که از سایت آنها بر داشته ام (ایشان دو آدرس الکترونیکی متعلق به مجاهدین را به نماینده صلیب سرخ نشان می دهد). خوب من چه جوری با برادرم تماس بگیرم؟ این را مسئولین قرارگاه اشرف مشخص کنند که متاسفانه طی این بیست سال نکرده اند. و رهبران مجاهدین در قرارگاه اشرف شماره ای به کسی نمی دهند تا حد اقل خانواده هایی مثل من که بشدت نگران وضعیت عزیزانمان هستیم بتوانیم با آنها تماس بگیریم به آنها هم که اجازه تماس نمی دهند. خوب من از رهبران مجاهدین می پرسم چرا آنها دروغ به این بزرگی می گویند؟ چرا آنها در سیمای آزادی مرتب دروغ می گویند و ادعا دارند که اجازه تماس را آنها به خانواده ها می دهند اما این جمهوری اسلامی است که اجازه تماس نمی دهد؟ خوب اینها سوالاتی است که باید آنها پاسخ دهند. سپس آقای چنگیز کاووسی نیا پدر آقای اسماعیل کاووسی نیا به طرح دغدغه های خویش و همسرش پرداخت. ایشان در این دیدار گفتند: " من و همسرم همانگونه که مشاهده می کنید پیر و بیمار هستیم. ما سالهاست چشم انتظار دیدن فرزندم را داریم. رهبران مجاهدین اجازه هیچ تماسی را به فرزندم و ما نمی دهند تا از وضعیت همدیگر مطلع باشیم. این کاری غیر انسانی است. من و همسرم بارها نامه به فرزندم نوشتیم که در سایت انجمن نجات منتشر شده است حتی رونوشت آن نامه ها را به صلیب سرخ نیز ارسال کردیم اما تاکنون اهمیت و ارزشی رهبران مجاهدین به خواسته این پدر و مادر چشم انتظار و پیر ندادند. آیا این انسانیت است؟ آیا این است رعایت حقوق بشر؟ نماینده محترم صلیب سرخ ما از شما کمک می خواهیم. ما دستمان از همه جا کوتاه است. این آقای آرش رضایی خیلی تلاش کرده است. تا راهی برای ارتباط گیری ما با فرزندانمان پیدا کند و ما از ایشان خیلی تشکر می کنیم. من ایشان را مثل پسر خودم دوست دارم به خدا. "
نماینده صلیب سرخ که بشدت متاثر شده بودند به آقای کاووسی نیا قول دادند برای ایجاد ارتباط متقابل فرزند عزیزشان با ایشان نهایت کوشش را خواهند کرد. آقای اکبری چیانه نیز در این دیدار گفت: " فرزندم یوسفعلی سالهاست در اشرف بسر می برد و متاسفانه آنها هیچ خبری از او ندارند. ایشان افزود: " چنانکه می بینید بشدت بیمار هستم ما سالهاست چشم براه بازگشت فرزندمان به ایران هستیم. از شما نماینده محترم صلیب سرخ می خواهم کمک کنید تا پسرم هر چه زودتر به ایران باز گردد و یا زمینه ای فراهم سازید تا ما با همدیگر در ارتباط باشیم و از این همه نگرانی و تشویش خاطر راحت بشویم." ادامه دارد… تنظیم از آرش رضایی