ایدئولوژی مرگ در مجاهدین (نادر رفیعی نژاد شکنجه گر پادگان اشرف مرد)

یکی از ابزار های تبلیغاتی رجوی برای اثبات حقانیت مجاهدین مرگ است. او اما اسم این مرگ را شهادت نامیده در واقع واژه ای که در دستگاه ایدئولوژیک رجوی لوث شده و تغییر ماهیت داده است. هر نوع مرگی در این دستگاه ولو مرگ درحین ارتکاب جنایت و حماقت شهادت است زیرا که فرد یک مجاهد خلق بوده است. مرگ سند مشروعیت رجوی و حقانیت ایدئولوژیکی اواست. وقتی یکی از اعضای فرقه عملیات انتخاری می کند به عنصر مقدسی ارتقاء می یابد و وقتی در عملیات تروریستی کشته می شود انقلابی و قهرمان است وقتی بمرگ طبیعی می میمرد سجایای اخلاقی بیشمار و مردمی در کارنامه اش وارد می شود و وقتی در حین مأموریت و یا در اثر اعتصاب غذا و یا خود سوزی می میرد بینه مریم و تراز ایدئولوژیک رجوی است. آنچه که در دستگاه رجوی بیشتر از حیات و زندگی اهمیت دارد و می شود روی آن مانور داد و سرمایه گذاری کرد مرگ است. “ادبیات مرگ” دفتر مجاهدین را از ابتدای تأسیس تا بحال پر کرده و ترانه های موسیقی و اشعار و سرودها باید بوی مرگ بدهد و نه نوید زندگی. نوع دیگر مرگ در دستگاه رجوی اعدام انقلابی نام دارد مرگ دشمن و مخالف مجاهد فرقی نمی کند که حد تقصیر و گناهانش بزعم مجاهدین چه اندازه بوده باشد هر قدرباشد مستحق مرگ است. آمار مرگ دشمن و آمار مرگ مجاهد هر چه بیشتر باشد کارنامه مجاهدین درخشنده تر و اقتخار آمیز تر است. برای رجوی مرگ اعضای مجاهدین در هر شکل و شمایل و موقعیتی از ارزش واحدی برخوردار است چه مجاهدی که معصوم و بی گناه باشد و چه مجاهدی که شکنجه گرو خائن به وطن و خانواده اش باشد تفاوتی ندارد. یکی از افرادی که بتازگی در کمپ اشرف پس از درگیری با نیروهای عراقی جهت جلوگیری از افشای اسرار زندانها و شکنجه گاههای رجوی ظاهرا در اثر اعتصاب غذا از دنیا رفته است نادر رفیعی نژاد است. این فرد به اعتراف زندانیانی که مستقیما توسط این فرد شکنجه شده و مورد فحاشی های رکیک قرار گرفتند از سر زندانبانها و شکنجه گران مخالفین و زندانیان مجاهد در اشرف بوده است. اما برای رجوی مرگ او با نوع مرگ سایر مجاهدین چندان تفاوت نمی کند که در مدح و منقبت این شکنجه گر کمتر از دیگران مایه بگذارد. در دستگاه رجوی رفیعی نژاد شکنجه گر هم شهید است و مرگ او حتما راهگشا و هدیه به ملت ایران و …. است. ما را اعتقاد بر این است که نادر رفیعی نژاد قربانی فرقه رجوی بود که جان خود را در راه ماجراجوئی رجوی از دست داد او هنگامی که به مجاهدین پیوست انسان پاک و والائی بود و قصدش خدمت به کشور و رسیدن به ازادی و رفاه و آسایش هموطنانش بود او هرگز فکر نمی کرد روزی اعمالی را انجام دهد که برای نفی آن بمبارزه برخاسته بود. نادر مرد مرگی که فاقد ارزش های والای انسانی بود و یاد او هیچ خاطره خوبی را برای بازماندگان بجای نمی گذارد. به خانواده او که سالها در غم هجران او سوختند و هرگز دوری خانواده دلتنگی و تاسفی را در او بر نینگیخت تسلیت می گوئیم واز خداوند رحمان برایش طلب آمرزش می کنیم.