در تاریخ 7/12/1388 سایت ایران افشاگر خبر حضور مریم عضدانلو در پارلمان اروپا، شهر بروکسل را درج کرد و از قول وی نوشت: "… رئیس جمهور شورای ملی مقاومت در یک کنفرانس مشترک با نمایندگان پارلمان اروپا، از اتحادیه اروپا خواست اقدامات مشخص و جدی علیه رژیم ایران اعمال نمایند و یک کمیته ویژه برای بررسی نقض حقوق بشر در این کشور تشکیل دهند… رجوی (مریم عضدانلو) حمله به اشرف را محکوم نمود و خاطر نشان کرد که پایداری اشرف، الهام بخش زنان و جوانان در داخل ایران است…"
وقتی خانم مریم عضدانلو در مصاحبه با رسانه های گروهی غرب در مقر پارلمان اروپا در بروکسل فریبکارانه از مبارزه برای تحقق حقوق زنان در ایران سخن می گوید و شعار می دهد ضروری ست نیم نگاهی نیز به وضعیت حقوق زنان مستقر در اشرف بیاندازد که چگونه با توجیه های ایدئولوژیک و آرمانگرایی، به سرکوب امیال طبیعی آنان پرداختند و احساسات زنانه و مادرانه را در وجود آنان بتدریج کمرنگ نمودند و عشق ورزی، دوست داشتن و پایبندی به کانون خانواده را جرم و گناهی نابخشودنی قلمداد کردند، خوب است تلنگری بر حافظه خانم مریم عضدانلو بزنیم و به فاکت های مشخص و واقعیت هایی تاکید کنیم آن گاه که تعداد زیادی از کادرهای تشکیلاتی زن در قرارگاه اشرف به دلیل تصمیم برای خروج از اشرف و جدایی از فرقه ی مجاهدین در نشست های جمعی و یا بازجویی های خشن تحت آزار و شکنجه روحی و فیزیک قرار گرفتند تا جائی که وادار به خودکشی شدند و یا برخی از آنان تحت شکنجه کشته شدند.
خانم مریم عضدانلو بایستی به پرسش های زیادی در باره ی تضییع حقوق زنان در قرارگاه اشرف پاسخ دهند. ایشان تاکنون اشاره ای به خارج کردن رحم زنان در قرارگاه اشرف نکرده اند؟ و اینکه چرا در طی دو دهه زنان مستقر در اشرف امکان ازدواج در مناسبات سازمان را ندارند و ایشان با در نظر گرفتن این واقعیت تلخ، پیامدها و تبعات روانی، روحی، عاطفی و جسمی آن را چگونه ارزیابی می کنند؟ آیا تلاشی خانواده ها و جدایی فرزندان از مادران برای سالهای طولانی در مناسبات مجاهدین با منطق و عقلانیت انسان مدرن سازگاری و همخوانی دارد؟
بدون شک خانم مریم عضدانلو و آقای نایب رئیس پارلمان اروپا، دکتر آلخو ویدال کوادراس که بی آنکه آگاهی و شناخت همه جانبه از مناسبات درونی فرقه ی تروریستی مجاهدین داشته باشد به دام شانتاژ و فریب دارودسته ی رجوی افتاده است، شاید سخنان خانم نسرین ابراهیمی را در جلسه نهم سپتامبر ۲۰۰۸ را نشنیده باشند، سخنان زنی که سال ها در قرارگاه اشرف زندگی کرده است، وقتی که ایشان در آن روز در مواجه شدن با اعضای حاضر پارلمان اروپا می گوید: " نه تنها سازمان (مجاهدین) به زنان اجازه ازدواج نمی دهد که آنها مجبور هستند تا ساعات مدید و بشدت زیر آفتاب بصورت طاقت فرسا کار یدی نمایند و یکی از دلایل این اجبار این است که بدن و صورت آنها از قیافه بیفتد و چهره و بدن آنها زیبا جلوه نکند. این بدین منظور انجام می گیرد که زنان دیگر به این مسئله فکر نکنند که می توانند علاقه مردی را به خود جذب کنند … وی همچنان تاکید می کند: " اقدام دیگری که برای کشتن هر گونه امید در دل زنان اشرف انجام می شود، خارج کردن رحم زنان با عمل جراحی است که این عمل به بهانه های مختلف در مورد زنان انجام می گیرد و تا بحال (تا آن زمان) رحم بیش از ده در صد از زنان را خارج کرده اند؟!!
همه ی موارد اشاره شده و فاکت های بیشمار دیگری که جدا شدگان و کادرهای تشکیلاتی مجاهدین در خاطرات و مقالات متعدد خویش بدان تاکید کرده اند گویای این امر مشهود است که خانم مریم عضدانلو و همسرش مسعود رجوی رهبر عقیدتی مجاهدین، فریبکارانه از مبارزه برای آزادی انسانها و حقوق زنان دم می زنند؟ اما پرسش این است: چرا شما خانم مریم عضدانلو اینگونه صریح و عریان دروغ می گویید؟ شاید شما این سوال را تاکنون از خود نکرده اید؟ و شاید…
آرش رضایی