نزدیک به سه ماه است که خانواده های ساکنین پادگان اشرف در عراق به امید دیدار فرزندانشان پشت درب های بسته این پادگان درانتظار نشسته اند، پدران و مادران سالخورده با چشمانی گریان و قلب هایی شکسته به این امید روز ها را سپری می کنند تا شاید دل مهربانی در دستگاه مجاهدین به درد آید و خانواده ها رخصت یابند عزیزانشان را بعد از 15 تا 25 سال در آغوش گرم خود بفشارند و خستگی سفر و رنج هفته ها بی خوابی در محیط نا امن عراق را از تن بدر کنند. اما متاسفانه تا بحال چنین اتفاقی رخ نداده و امید به تحقق این امر که خانواده ها بتوانند فرزندانشان را ملاقات کنند، بسیار اندک است. در هر کجای جهان، هر حادثه ای که نقض حقوق انسانها را نشانه می رود و درد و رنج و شکنجه انسانی را پدید می آورد، بدون تردید همه انسانها در مقابل این بی عدالتی و ظلم مسؤل و از این بابت وجدانشان آزرده می شود، چرا که بنی آدم اعضای یکدیگرند، و چون عضوی بدرد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار. واقعیت این است که حدود 3500 نفر در بیابانهای عراق به مدت بیش از 25 سال است که در یک محیط تنگ و بسته بدور از جامعه و خانواده و زن و فرزند و فارغ از همه مواهب زندگی بسر می برند و صبح تا شام مدام در معرض شستشوی مغزی و انواع تحقیر ها و محرومیت های عدیده روزگار می گذرانند. رهبری سازمان مجاهدین تعدادی از فرماندهان مورد اعتماد خود در “پادگان اشرف” را به مصاف این خانواده ها فرستاده و نه تنها مانع ملاقات آنها با فرزندانشان شده اند بلکه علیه این خانواده ها شعار های توهین آمیز سر میدهند و آنها را پاسدار و بسیجی خطاب می کنند و رابطه خانوادگی آنها را انکار می کنند. این فراخوان از انسانهای دردمند و ایرانیان شرافتمند می خواهد که ازملاقات خانواده های اسرای کمپ اشرف با فرزندانشان حمایت نمایند و سازمان مجاهدین را بخاطر این بدرفتاری مورد سوال قرار دهند. ما خواهان اعزام هیئتی از سازمان ملل و صلیب سرخ جهانی و خبر نگاران آزاد جهت رسیدگی و تحقیق در این رابطه می باشیم. وجود زندان و زندانی واعدام در زندانهای جمهوری اسلامی نباید ما را از رویدادهائی چنین فاجعه آمیز غافل نماید (بویژه هنگام تهیه این متن خبر اعدام 5 نفر از هموطنانمان بر نگرانی و تأسف ما افزود). همچنانکه رساندن اخبار زندانهای ایران و دفاع از حقوق زندانیان زندان اوین وظیفه هر انسان شرافتمندی است باید به این مشکل که هموطنان ما در کشور بیگانه توسط یک سازمان تروریست زندانی شده اند، نیز پرداخته شود. ما امضاء کنندگان این فراخوان، همدردی و حمایت خود را از خانواده های زندانیان اشرف و حق ملاقات آنها با عزیزانشان را اعلام می نماییم و از سازمان مجاهدین می خواهیم که اجازه دهد خانواده ها با فرزندانشان دیدار نمایند. این نامه برای مجامع حقوق بشر و دولت عراق ارسال می گردد. امضا کنندگان:
1- امیر موثقی
2- ادوارد ترمادو
3- ن- امیری
4- بهزاد علیشاهی
5- بتول ملکی
6- بتول سلطانی
7- بتول احمدی
8- بهمن پارسا
9- علی جهانی
10- علی شعبانی
11- علی قشقاوی
12- علی اکبر راستگو
13- عبدالغدیر قادر
14- سهیلا بهبودی
15- محمد حسین سبحانی
16- نسرین بهبودی
17- کاظم حسینی
18- مهدی سجودی
19- مهرداد ساغر چی
20- مهدی خوشحال
21- هادی شمس حائری
22- فریده براتی
23- محبوبه براتی
24- میلاد اریائی
25- زهرا محمدی
26- مسعود جابانی
27- سعیده جابانی
28- جواد فیروزمند
29- غلام شیر علی
30- حبیب خرمی
31- ربابه شاهرخی
32- مسعود خدابنده
33- جمشیدچارلنگی
34- مرضیه گنجشکی
35- کنار جاسم علی
36- نارمین جاسم علی
37- حمید توانا
38- محمد هراتی
39- تول ملاوی
40- یان بنک
41- ه-کریگوریان
42- مالس تاپل
43- عثمان ابوسعد
44- محمد علامی
45- خالد زهرا
46- اسماءزهرا
47- محمد زهرا
48- عماد محمد
49- یگانه براتی
50-حسن براتی
51-اعظم محمدی
52-اکرم محمدی
53-وارطان باباخانی
54-زاغیک باباخانی
55-آروتین بابا خانی
56-حمید بالفان
57-مریم جهانفرد برای حمایت از این فراخوان می توانید نام خود را به این آدرس ایمیل ارسال نمائید.
payamerahai@gmail.com